Jesteś w: Krzyżacy

Zbyszko z Bogdańca – charakterystyka

Autor: Karolina Marlęga     Serwis chroniony prawem autorskim

Zbyszko z Bogdańca jest bratankiem Maćka z Bogdańca, synem Jagienki z Mocarzewa i Jaśka z Bogdańca, po przedwczesnej śmierci rodziców wychowankiem swego stryja. Maćko pokłada w nim nadzieję, że odbuduje niegdyś potężny ród szlachecki.

Zbyszko to młodzieniec o długich włosach i wesołych oczach. Miał delikatną cerę i niemal dziewczęce rysy twarzy. Dobrze zbudowany, w zbroi robił na zebranych duże wrażenie, przede wszystkim na damach. Lubił popisywać się swoją siłą. Potrafił naciągnąć kuszę bez korby. Na co dzień nosił kaftan ze skóry łosia, do walki nakładał zbroję, a podczas uroczystości odświętny strój zdobyty na Fryzach (długa biała jaka haftowana u dołu w złote gryfy, kolorowe pasiaste nogawice, ciżmy z długimi noskami).

Młodzieniec z Bogdańca był pogodny, bardzo pewny siebie. Wychował się podczas wojennych wypraw na Litwę pod okiem Maćka z Bogdańca. Czasem gubiła go porywczość, a wręcz bezmyślność, na przykład, gdy porwał się na posła krzyżackiego – Kunona von Lichtensteina. Był też bardzo kochliwy, o czym świadczy miłość do Ryngały, a następnie zauroczenie Danusią w Tyńcu. Chłopak, gdy tylko ją ujrzał, natychmiast ślubował jej zdobycie trzech krzyżackich pióropuszy. Ocalony przez córkę Juranda od śmierci zaręcza się z nią, a następnie potajemnie bierze ślub. Przez cały czas rycerz pozostawał jej wierny, a swych ślubów dochował nawet po śmierci wybranki. Szanował i adorował kobiety, znał doskonale dworską etykietę, często służył księżnej i ukochanej podczas uczt.

Szanował, czasem aż do przesady kodeks rycerski. Wyzywał na pojedynek wszystkich rycerzy, którzy zaprzeczyliby, że jego wybranka jest najpiękniejsza na świecie. Był bardzo odważny, nie bał się wyzwań. Bez namysłu rzucił się na ratunek księżnej Annie Danucie podczas polowania na tura. Nie bał się także wyzwać na pojedynek bardziej doświadczonego rycerza zakonnego Rotgiera, który kłamał na temat losu Danusi.

Zbyszko zmienił się po porwaniu przez Krzyżaków Danusi. Stał się jeszcze bardziej zapalczywy. Ogarnął go smutek, często bywał zamyślony. Jedyne czego pragnął to zemsta na Krzyżakach. Gdy ją odnalazł czuł wielkie szczęście, które jednak nie trwało długo. Po śmierci żony pogrążył się w rozpaczy. Jego żalu nie ukoiło nawet wypełnienie złożonych dawniej ślubów. Dopiero miłość Jagienki na powrót pozwoliła mu czuć się szczęśliwym.

Jako rycerz Zbyszko był honorowy. Na polu walki wykazywał często siłę swego charakteru. Nie bał się nawet silniejszych przeciwników, zawsze stawał do walki. Dla damy swego serca potrafił uczynić wszystko i nie cofnął się przed żadnym krokiem. Był dobrym bratankiem – opiekował się zawsze Maćkiem, wykupił go także z niewoli oraz dobrym przyjacielem – cenił sobie znajomość z Fulko de Lorchem.

Zbyszko z Bogdańca to postać dynamiczna. Bohater zmienia się podczas akcji „Krzyżaków”. Z porywczego i naiwnego młodzieńca staje się godnym zaufania, opanowanym rycerzem, oddanym ojczyźnie i polskiemu królowi. O swym męstwie ostatecznie zaświadcza podczas bitwy pod Grunwaldem.



  Dowiedz się więcej