Jesteś w:
Krzyżacy
Sienkiewicz pisząc „Krzyżaków” korzystał z takich źródeł, jak: „Dzieje Krzyżaków” Rogalskiego, „Zamek krzyżacki w Malborgu dziś i przed pięciuset laty” Moraczewskiego, „Kronika” Piotra Dusburga, „Carte de la Pologne” Rizzi-Zannoniego. Dzieło nie powstałoby, gdyby nie lektura „Historii Polski” Jana Długosza, która dostarczyła wielu szczegółów dotyczących stosunków politycznych, obyczajów, cech życia dworskiego, kościelnego czy rycerskiego. Istotny był także obraz bitwy pod Grunwaldem średniowiecznego kronikarza. Innym źródłem był utwór „Jadwiga i Jagiełło” Karola Szajnochy, który ukazywał ówczesne życie rycerstwa i szanse Polski na stanie się potęgą w połączeniu z Wielkim Księstwem Litewskim.
Innymi wykorzystanymi materiałami były: „Kronika” Gala Anonima, piśmiennictwo Marcina Kromera, Marcina Bielskiego, „Kronika” Jana z Czarnkowa, „Kronika Wielkopolska”, a także prace dziewiętnastowiecznych historyków. Sienkiewicz sięgnął również do literatury pięknej – dzieł preromantyków, romantyków („Grażyna”, „Konrad Wallenrod” Mickiewicza), powieści Kraszewskiego – przede wszystkim „Krzyżacy 1410”. Oprócz tego autor sięgnął do dzieł malarskich, głównie obrazów Jana Matejki.
„Krzyżacy” – źródła historyczne
Autor: Karolina Marlęga Serwis chroniony prawem autorskimSienkiewicz pisząc „Krzyżaków” korzystał z takich źródeł, jak: „Dzieje Krzyżaków” Rogalskiego, „Zamek krzyżacki w Malborgu dziś i przed pięciuset laty” Moraczewskiego, „Kronika” Piotra Dusburga, „Carte de la Pologne” Rizzi-Zannoniego. Dzieło nie powstałoby, gdyby nie lektura „Historii Polski” Jana Długosza, która dostarczyła wielu szczegółów dotyczących stosunków politycznych, obyczajów, cech życia dworskiego, kościelnego czy rycerskiego. Istotny był także obraz bitwy pod Grunwaldem średniowiecznego kronikarza. Innym źródłem był utwór „Jadwiga i Jagiełło” Karola Szajnochy, który ukazywał ówczesne życie rycerstwa i szanse Polski na stanie się potęgą w połączeniu z Wielkim Księstwem Litewskim.
Innymi wykorzystanymi materiałami były: „Kronika” Gala Anonima, piśmiennictwo Marcina Kromera, Marcina Bielskiego, „Kronika” Jana z Czarnkowa, „Kronika Wielkopolska”, a także prace dziewiętnastowiecznych historyków. Sienkiewicz sięgnął również do literatury pięknej – dzieł preromantyków, romantyków („Grażyna”, „Konrad Wallenrod” Mickiewicza), powieści Kraszewskiego – przede wszystkim „Krzyżacy 1410”. Oprócz tego autor sięgnął do dzieł malarskich, głównie obrazów Jana Matejki.