Jesteś w: Dżuma

Motyw zła w „Dżumie”

Autor: Karolina Marlęga     Serwis chroniony prawem autorskim



Camus poruszył w Dżumie bardzo trudny wątek złożoności zła: „Oczywiście jest dobro i zło, i na ogół można sobie wytłumaczyć łatwo, co je dzieli. Ale trudność rozpoczyna się wewnątrz zła. Na przykład, bywało zło z pozoru konieczne i zło z pozoru bezużyteczne. Don Juan w piekle i śmierć dziecka. Jeśli jest bowiem sprawiedliwe, że piorun uderza w niedowiarka, nie można zrozumieć cierpień dziecka”. W ten sposób autor „Dżumy” starał się uchwycić przesłanie, iż zło jest silnie związane z absurdem. Właśnie śmierć dziecka uważał za najbardziej skrajny przejaw tego zjawiska.

Ciężko doszukać się pozytywnych aspektów zła, Camusowi jednak udała się ta trudna sztuka.
Ustami doktora Rieux autor wypowiada zdanie: „Wszystko, co człowiek może wygrać w grze dżumy i życia, to wiedza i pamięć”. Wynika z niego jasno, iż zadaniem ludzi jest nie tylko buntowanie się w obliczu absurdu, cierpienia, śmierci, choroby, wojny, ale wyciąganie odpowiednich wniosków ze spotkania z tymi negatywnymi zjawiskami. Jak już zostało to wcześniej wspomniane, zło wynika z niewiedzy, dlatego konieczne jest abyśmy zawsze potrafili wykorzystać doświadczenie na swoją korzyść. Zadania tego nie ułatwia fakt, iż „bakcyl dżumy nigdy nie umiera i nie znika, że może przez dziesiątki lat pozostać uśpiony w meblach i bieliźnie, że czeka cierpliwie w pokojach, w piwnicach, w kufrach, w chustkach i w papierach, i że nadejdzie być może dzień, kiedy na nieszczęście ludzi i dla ich nauki dżuma obudzi swe szczury i pośle je, by umierały w szczęśliwym mieście”.
strona:   - 1 -  - 2 -  - 3 - 



  Dowiedz się więcej