Jesteś w:
Dżuma
Wydarzenia opisane w powieści Camusa można odczytywać na wiele sposobów. Jednym z nich jest pojmowanie epidemii dżumy jako zła w najczystszej postaci. Autor umieszczając swoich bohaterów w obliczu zarazy nakreślił kilka postaw, jakie przyjmują ludzie, kiedy staną twarzą w twarz ze złem. Większość z nich zareagowała buntując się, co według Camusa było jedynym godnym człowieka wyjściem z tej sytuacji. Wszyscy oni podjęli walkę z zarazą, lecz każdy z nich z nieco innych powodów. Dla jednych bunt wynikał z przekonania, iż nie można bezczynnie przyglądać się otaczającemu ich złu. Inni przeszli do działania w wyniku utraty bliskich. Jeszcze inni angażują się w niesienie pomóc by zapomnieć o tych ukochanych, od których zostali odcięci. Znaleźli się również tacy, którzy przystąpili do walki z nudów. Ważne jest jednak to, iż bohaterowie wybrali jedyne słuszne wyjście z tej niezwykle ciężkiej sytuacji. Oczywiście znaleźli się również tacy, którzy postanowili skorzystać z okazji i stali się sprzymierzeńcami epidemii.
O „Dżumie” mówi się, że jest to traktat o człowieku, ale równie dobrze można powiedzieć, że jest to traktat o złu. Zabójcza epidemia jest jedną z bohaterek powieści. Jest ona jej najczarniejszym charakterem, przeciwko któremu skierowane są działania wszystkich protagonistów. Jedną z wielu uniwersalnych i ponadczasowych prawd na temat zła, jakie możemy odnaleźć w powieści Camusa jest to, iż nigdy nie można go całkowicie pokonać czy zwalczyć. Jedyne, co mogą zrobić bohaterowie to je oddalić, ponieważ ono „nigdy nie umiera i nie znika”.
strona: - 1 - - 2 - - 3 -
Motyw zła w „Dżumie”
Autor: Karolina Marlęga Serwis chroniony prawem autorskimWydarzenia opisane w powieści Camusa można odczytywać na wiele sposobów. Jednym z nich jest pojmowanie epidemii dżumy jako zła w najczystszej postaci. Autor umieszczając swoich bohaterów w obliczu zarazy nakreślił kilka postaw, jakie przyjmują ludzie, kiedy staną twarzą w twarz ze złem. Większość z nich zareagowała buntując się, co według Camusa było jedynym godnym człowieka wyjściem z tej sytuacji. Wszyscy oni podjęli walkę z zarazą, lecz każdy z nich z nieco innych powodów. Dla jednych bunt wynikał z przekonania, iż nie można bezczynnie przyglądać się otaczającemu ich złu. Inni przeszli do działania w wyniku utraty bliskich. Jeszcze inni angażują się w niesienie pomóc by zapomnieć o tych ukochanych, od których zostali odcięci. Znaleźli się również tacy, którzy przystąpili do walki z nudów. Ważne jest jednak to, iż bohaterowie wybrali jedyne słuszne wyjście z tej niezwykle ciężkiej sytuacji. Oczywiście znaleźli się również tacy, którzy postanowili skorzystać z okazji i stali się sprzymierzeńcami epidemii.
O „Dżumie” mówi się, że jest to traktat o człowieku, ale równie dobrze można powiedzieć, że jest to traktat o złu. Zabójcza epidemia jest jedną z bohaterek powieści. Jest ona jej najczarniejszym charakterem, przeciwko któremu skierowane są działania wszystkich protagonistów. Jedną z wielu uniwersalnych i ponadczasowych prawd na temat zła, jakie możemy odnaleźć w powieści Camusa jest to, iż nigdy nie można go całkowicie pokonać czy zwalczyć. Jedyne, co mogą zrobić bohaterowie to je oddalić, ponieważ ono „nigdy nie umiera i nie znika”.
strona: - 1 - - 2 - - 3 -