Jesteś w: Mitologia

Główne postaci mitologiczne

Autor: Karolina Marlęga     Serwis chroniony prawem autorskim

Achilles - mitologiczny syn Peleusa i morskiej bogini Tetydy. Matka pragnęła zapewnić mu nieśmiertelność, dlatego wykąpała go w Styksie (trzymała go za piętę). Jego wychowawcami byli Fojniks i centaur Chejron, dzięki czemu nie pragnął bogactwa, a jedynie sławy. Najbardziej znany z opisu jego zmagań z Hektorem podczas wojny trojańskiej. Zginął ugodzony przez Parysa w pietę.

Aisklepios (Eskulap) – heros, bóg sztuki lekarskiej, czyli medycyny. Uważano go za syna boga Apollina i nimfy Koronis. Wychował go centaur Chiron i to on właśnie nauczył go lekarskiej sztuki. Był tak zdolny, że posiadł nawet umiejętność wskrzeszania umarłych, co doprowadziło do tego, że na prośbę Hadesa Zeus uśmiercił go i przemienił w gwiazdozbiór Wężownika.

Chejron - najbardziej znany centaur. W jego jaskini bogowie urządzali uczty, był także wychowawcą wielu herosów, m.in. Achillesa i Heraklesa, Jazona i Eneasza. Posiadł sztukę lekarską. Po śmierci został umieszczony przez Zeusa na niebie, jako gwiazdozbiór Centaura.

Dedal - mitologiczny architekt i wynalazca, syn Ateny, ojciec Ikara. Pochodził z Aten, skąd musiał usiekać. Znany był w całej Helladzie z przepięknych budowli, jakie wznosił. Schronił się na Krecie u króla Minosa. Zbudował między innymi labirynt Minotaura. Gdy król zabronił mu powrotu do ojczyzny wraz z synem uciekł na skrzydłach zrobionych z piór i wosku. Jest symbolem racjonalizmu, a także pracowitości, sumienności i konsekwencji.

Demeter - bogini urodzaju, córka Kronosa i Rei, siostrą Zeusa, Hadesa, Posejdona, Hestii i Hery; matka Persefony (Kory).

Erynie - mitologiczne boginie zemsty, a także kary i gniewu za wszelką nieprawość oraz wyrzutów sumienia. Zamieszkiwały w państwie cieni. Najczęściej przedstawiano je jako stare kobiety ze skrzydłami i wężami zamiast włosów oraz przekrwionymi oczami. Znane są trzy erynie: Alekto – gniewna, niestrudzona; Tyzyfone – mścicielka i Megajra – wroga, zawistna.

Eurydyka - mitologiczna driada, szczęśliwa żona Orfeusza. Zmarła od ukąszenia żmii. Orfeusz udał się do Hadesu i przekonał boga, by zwrócił mu ukochaną, lecz wracając z nią z podziemi, wbrew zakazowi odwrócił się i na zawsze ją utracił.

Faun – bóg płodności, lasów górskich, opiekun pasterzy, darzący płodnością ich stada, nauczyciel uprawy roli. Utożsamiany z greckim Panem. Najczęściej był przedstawiany jako brodaty mężczyzna z koźlimi rogami i kopytami.

Herakles - heros, syn Zeusa i śmiertelniczki Alkmeny. Odznaczał się wielką siłą, męstwem i umiejętnościami wojennymi (celne strzelanie z łuku). Ulubieniec Zeusa i Ateny, prześladowany przez zazdrosną Herę. Aby odpokutować zabicie swej żony i córek musiał wykonać dwanaście ciężkich prac (m. in. oczyszczenie stajni Augiasza).

Ikar – syn wynalazcy i rzeźbiarza – Dedala. Wraz z nim uwięziony na Krecie. Ojciec namówił go na ucieczkę z wyspy przy pomocy skrzydeł zbudowanych z ptasich piór i wosku. Podczas podniebnej podróży, niepomny słów Dedala, Ikar wzbił się za wysoko zachwycony lotem. Słońce stopiło wosk, a Ikar spadł w dół się zabił.

Jazon - mitologiczny heros, syn Ajzona króla Jolkos, niestrudzony uczestnik wyprawy Argonautów po złote runo. Wychowywał go centaur Chejron. W wieku dwudziestu lat powrócił do rodzinnego miasta, w którym nieprawnie rządził jego stryj - Pelias. Aby odzyskać tron wyprawił się wraz z najdzielniejszymi ówczesnymi wojownikami po złote runo.

Kasandra - mitologiczna córka króla Teb Priama i Hekuby. Zakochany w niej Apollin, obdarzył ją umiejętnością przewidywania przyszłości, jednak sprawił, że w jej przepowiednie nikt nie wierzył. Przepowiedziała między innymi upadek i zburzenie Teb, przestrzegała przed wprowadzeniem do miasta konia trojańskiego. Zginęła w Mykenach z ręki Klitemnestry i Ajgista.

Medea - mitologiczna czarodziejka, córka Ajetesa (króla Kolchidy), wnuczka Heliosa. Pomogła Jazonowi zdobyć złote runo, została jego żoną. Udało jej się przywrócić zdrowie umierającemu ojcu Jazona – Ajzonowi.

Minotaur – syn Minosa, króla Krety i jego żony Pazyfae (zrodzony z byka zesłanego przez Posejdona). Miał p[ostać pół człowieka, pół byka. Gdy stał się groźnym potworem Minos kazał wybudować Dedalowi olbrzymi Labirynt, znajdujący się pod pałacem w Knossos, w którym uwięził Minotaura. Ateńczycy, pokonani przez Minosa musieli przesyłać swe dzieci na pożarcie dla Minotaura. Potwora zabił dzielny Tezeusz, dzięki pomocy córki Minosa Ariadny.
strona:   - 1 -  - 2 -  - 3 - 



  Dowiedz się więcej