Jesteś w:
Mitologia
Olimp – siedziba bogów greckich, na której niepodzielnie rządził Zeus. Znajdowało się tam wiele pałaców bogów, którzy spotykali się na hucznych ucztach, na których spożywano ambrozję i nektar zapewniające nieśmiertelność.
Parnas – mitologiczna siedziba muz, utożsamiana z siedzibą artystów. Było to miejsce, w którym panował bóg sztuki – Apollin. Czasami w micie o potopie łódź Deukaliona i Pyrry osiadła na zboczach Parnasu.
Labirynt – był to wyjątkowy pałac wybudowany na Krecie przez Dedala. P{przeznaczony był dla jego syna – potwora o głowie byka – Minotaura. Kto raz wszedł do labiryntu nigdy go już nie opuścił.
Hades – mitologiczny podziemny świat, gdzie dusza udawała się po śmierci człowieka, nazywana także krainą zmarłych. Aby dostać się do Hadesu trzeba było przepłynąć rzekę Styks, przez którą przewoził swą łodzią Charon. Zapłatą była drobna moneta – obol – wkładana w usta zmarłych. Następnie dusze spotykały Cerbera – trzygłowego psa pilnującego ewentualnych zbiegów. Dusze sądziło trzech króli, którzy za życia odznaczali się sprawiedliwością - Minos, Ajakos i Radamantys. Z podziemnego pałacu całym podziemiem władał Hades, u którego boku stała żona – Persefona.
Tartar – jedno z miejsc w Hadesie utożsamiane z piekłem, przebywali tam najwięksi zbrodniarze i potępieńcy.
Pola Elizejskie – mitologiczna część Hadesu – podziemnego świata, w której przebywały dusze sprawiedliwe. Przedstawiane jako łąka otoczona lasami, gdzie biesiadnicy spoczywają na łożach z kwiatów, zaś słowiki obsypują ich płatkami kwiatów.
Arkadia – mitologiczna kraina, uważana za raj, miejsce wiecznego szczęścia. Było to miejsce, w którym panowała harmonia, spokój i beztroska oraz wieczne szczęście.
Ogród Hesperyd – mitologiczny ogród, w którym rosły złote jabłka. Były one prezentem ślubnym od Gai (Ziemi) dla bogini Hery. Jabłek strzegły siostry Hesperydy, córki Atlasa i Hesperii oraz stugłowy smok Ladon. O ogrodzie Hesperyd dowiadujemy się z opowieści o Herkulesie. Jedną z jego dwunastu prac było przyniesienie złotych jabłek. Udało mu się to przy pomocy Atlasa.
Delfy – miasto i świątynia grecka u stóp Parnasu, jego historia sięga czasów mykeńskich. Wspomi9na o nim m. in. Homer, jednak nazywa je Pythó. Sławę miejscowości przyniosła wyrocznia, znana i ceniona w całym helleńskim świecie, a także poza nim (Egipt, Azja Mniejsza). Wokół Delf rozwinął się kult Apollina i innych bóstw, którym budowano liczne świątynie. W greckiej wyroczni przyszłe losy i wróżby przepowiadała Pytia, która wpływała na losy wszystkich mieszkańców Grecji. Uwieczniona została w wielu mitach, a jej przepowiednie rządziły losami herosów i ludzi. Pytia była przedstawiana jako kobieta, która siedząc na trójnogu przepowiadała przyszłość pod wpływem narkotycznych oparów. Pytania kierowano do niej za pośrednictwem kapłanów.
Miejsca mitologiczne
Autor: Karolina Marlęga Serwis chroniony prawem autorskimOlimp – siedziba bogów greckich, na której niepodzielnie rządził Zeus. Znajdowało się tam wiele pałaców bogów, którzy spotykali się na hucznych ucztach, na których spożywano ambrozję i nektar zapewniające nieśmiertelność.
Parnas – mitologiczna siedziba muz, utożsamiana z siedzibą artystów. Było to miejsce, w którym panował bóg sztuki – Apollin. Czasami w micie o potopie łódź Deukaliona i Pyrry osiadła na zboczach Parnasu.
Labirynt – był to wyjątkowy pałac wybudowany na Krecie przez Dedala. P{przeznaczony był dla jego syna – potwora o głowie byka – Minotaura. Kto raz wszedł do labiryntu nigdy go już nie opuścił.
Hades – mitologiczny podziemny świat, gdzie dusza udawała się po śmierci człowieka, nazywana także krainą zmarłych. Aby dostać się do Hadesu trzeba było przepłynąć rzekę Styks, przez którą przewoził swą łodzią Charon. Zapłatą była drobna moneta – obol – wkładana w usta zmarłych. Następnie dusze spotykały Cerbera – trzygłowego psa pilnującego ewentualnych zbiegów. Dusze sądziło trzech króli, którzy za życia odznaczali się sprawiedliwością - Minos, Ajakos i Radamantys. Z podziemnego pałacu całym podziemiem władał Hades, u którego boku stała żona – Persefona.
Tartar – jedno z miejsc w Hadesie utożsamiane z piekłem, przebywali tam najwięksi zbrodniarze i potępieńcy.
Pola Elizejskie – mitologiczna część Hadesu – podziemnego świata, w której przebywały dusze sprawiedliwe. Przedstawiane jako łąka otoczona lasami, gdzie biesiadnicy spoczywają na łożach z kwiatów, zaś słowiki obsypują ich płatkami kwiatów.
Arkadia – mitologiczna kraina, uważana za raj, miejsce wiecznego szczęścia. Było to miejsce, w którym panowała harmonia, spokój i beztroska oraz wieczne szczęście.
Ogród Hesperyd – mitologiczny ogród, w którym rosły złote jabłka. Były one prezentem ślubnym od Gai (Ziemi) dla bogini Hery. Jabłek strzegły siostry Hesperydy, córki Atlasa i Hesperii oraz stugłowy smok Ladon. O ogrodzie Hesperyd dowiadujemy się z opowieści o Herkulesie. Jedną z jego dwunastu prac było przyniesienie złotych jabłek. Udało mu się to przy pomocy Atlasa.
Delfy – miasto i świątynia grecka u stóp Parnasu, jego historia sięga czasów mykeńskich. Wspomi9na o nim m. in. Homer, jednak nazywa je Pythó. Sławę miejscowości przyniosła wyrocznia, znana i ceniona w całym helleńskim świecie, a także poza nim (Egipt, Azja Mniejsza). Wokół Delf rozwinął się kult Apollina i innych bóstw, którym budowano liczne świątynie. W greckiej wyroczni przyszłe losy i wróżby przepowiadała Pytia, która wpływała na losy wszystkich mieszkańców Grecji. Uwieczniona została w wielu mitach, a jej przepowiednie rządziły losami herosów i ludzi. Pytia była przedstawiana jako kobieta, która siedząc na trójnogu przepowiadała przyszłość pod wpływem narkotycznych oparów. Pytania kierowano do niej za pośrednictwem kapłanów.