Jesteś w:
Mitologia
Mity to jeden z najważniejszych elementów spuścizny starożytności. Dzięki nim możemy uświadomić sobie jak myśleli i jakimi wartościami kierowali się Grecy i Rzymianie. Mity – opowieści przekazywane z pokolenia na pokolenie, odpowiadały na najważniejsze, zadawane przez ludzi pytania dotyczące życia na ziemi, jego pochodzenia i sensu. Związane były także ściśle ze sferą sakralną – mówiły o życiu bogów i herosów oraz właściwym do nich stosunku.
Nie ma jednego autora mitów – ich twórcą była zbiorowość. Osadzone były w konkretnej społeczności i mówiły o sprawach dla niej istotnych. Ich wartość jest ponadczasowa i uniwersalna ponieważ zawierają pewne wzorce i sytuacje, do których odwoływać się może każdy człowiek.
Główną funkcją mitów było tłumaczenie niezrozumiałych zjawisk przyrody, opisywanie rzeczywistości bliskiej określonemu społeczeństwu. Mity wyznaczały drogowskazy umożliwiające poruszanie się i istnienie w danej przestrzeni kulturowej. Miały także funkcję poznawczą. W konkretnej grupie mity tworzyły więzi między jej członkami – stanowiły kod czytelny dla wszystkich i przez wszystkich podzielany. Stanowiły część światopoglądu wyznawanego w konkretnej grupie, więc pełniły funkcję światopoglądową. Nie można zapomnieć o religijnym (sakralnym) znaczeniu mitu. To one były nośnikiem określonych wierzeń i tradycji, zawierały rytuały i obrządki religijne.
Mity były nośnikiem tradycji i kultury poprzednich pokoleń. Przekazywały wiedzę i mądrość, która powstawała przez wieki. Spisane mity były głównym elementem pierwszych utworów, które tworzyły podstawowe antyczne rodzaje i gatunki literackie, z których korzystały kolejne pokolenia twórców. Dużo mówią o światopoglądzie ludzi żyjących w starożytności i ich pojmowaniu świata. Są niewyczerpaną skarbnicą motywów, toposów i archetypów do dziś czytelnych w kulturze europejskiej. Z mitów czerpali pierwsi twórcy sztuki (malarze, rzeźbiarze, poeci), którzy ustalili kanony piękna, estetyki i sztuki, które przetrwały aż do czasów nam współczesnych.
Funkcje i znaczenie mitów
Autor: Karolina Marlęga Serwis chroniony prawem autorskimMity to jeden z najważniejszych elementów spuścizny starożytności. Dzięki nim możemy uświadomić sobie jak myśleli i jakimi wartościami kierowali się Grecy i Rzymianie. Mity – opowieści przekazywane z pokolenia na pokolenie, odpowiadały na najważniejsze, zadawane przez ludzi pytania dotyczące życia na ziemi, jego pochodzenia i sensu. Związane były także ściśle ze sferą sakralną – mówiły o życiu bogów i herosów oraz właściwym do nich stosunku.
Nie ma jednego autora mitów – ich twórcą była zbiorowość. Osadzone były w konkretnej społeczności i mówiły o sprawach dla niej istotnych. Ich wartość jest ponadczasowa i uniwersalna ponieważ zawierają pewne wzorce i sytuacje, do których odwoływać się może każdy człowiek.
Główną funkcją mitów było tłumaczenie niezrozumiałych zjawisk przyrody, opisywanie rzeczywistości bliskiej określonemu społeczeństwu. Mity wyznaczały drogowskazy umożliwiające poruszanie się i istnienie w danej przestrzeni kulturowej. Miały także funkcję poznawczą. W konkretnej grupie mity tworzyły więzi między jej członkami – stanowiły kod czytelny dla wszystkich i przez wszystkich podzielany. Stanowiły część światopoglądu wyznawanego w konkretnej grupie, więc pełniły funkcję światopoglądową. Nie można zapomnieć o religijnym (sakralnym) znaczeniu mitu. To one były nośnikiem określonych wierzeń i tradycji, zawierały rytuały i obrządki religijne.
Mity były nośnikiem tradycji i kultury poprzednich pokoleń. Przekazywały wiedzę i mądrość, która powstawała przez wieki. Spisane mity były głównym elementem pierwszych utworów, które tworzyły podstawowe antyczne rodzaje i gatunki literackie, z których korzystały kolejne pokolenia twórców. Dużo mówią o światopoglądzie ludzi żyjących w starożytności i ich pojmowaniu świata. Są niewyczerpaną skarbnicą motywów, toposów i archetypów do dziś czytelnych w kulturze europejskiej. Z mitów czerpali pierwsi twórcy sztuki (malarze, rzeźbiarze, poeci), którzy ustalili kanony piękna, estetyki i sztuki, które przetrwały aż do czasów nam współczesnych.