Jesteś w:
Zbrodnia i kara
Powieść „Zbrodnia i kara” Fiodora Dostojewskiego ukazuje, że w życiu najważniejsza jest rodzina. To dla niej główny bohater Rodiona Raskolnikow dopuścił się zbrodni, to dla niej Sonia wyszła zarabiać ciałem na ulicę, to dla niej Dunia chciała poślubić odpychającego Łużyna.
Tylko rodzina ma sens, dbanie o dobro najbliższych powoduje, że stajemy się lepszymi ludźmi i mamy więcej siły na stawianie czoła przeciwnościom.
O sensie ludzkiego życia decyduje także wierność swoim przekonaniom i działanie w taki sposób, aby zawsze móc spojrzeć w lustro z podniesioną głową. Przez kilka miesięcy nie mógł tego uczynić mający zbrodnię na koncie Rodion, którego podświadomie gryzło sumienie. Dopiero przyznanie się do winy i pobyt na Syberii spowodowało przemianę duchową bohatera, a miłość ukochanej osoby dodała mu sił na pogodzenie się ze swoim czynem i szukanie pomocy w religii.
Radość z życia nie była udziałem także krzywdzącego rodzinę Marmieładowa. Uzależniony od alkoholu, tracący nowe posady i okradający rodzinę z każdego grosza mężczyzna cierpiał z powodu swego zachowania. Dla niego sensem życia było tylko picie.
Ważne są także słowa narzeczonego Dunii, Łużyna, dla którego najważniejszą wartością w życiu było „ukochanie siebie”:
„Nauka zaś powiada: ukochaj przede wszystkim siebie, wszystko bowiem w świecie zasadza się na korzyści osobistej. Gdy ukochasz tylko siebie, to i własne interesy poprowadzisz jak należy, i opończa twoja będzie cała (…) zdobywając jedynie i wyłącznie dla siebie, właśnie tym samym zdobywam niejako dla wszystkich (…)”.
Wartości, które decydują o sensie ludzkiego życia w oparciu o „Zbrodnię i karę”
Autor: Karolina Marlęga Serwis chroniony prawem autorskimPowieść „Zbrodnia i kara” Fiodora Dostojewskiego ukazuje, że w życiu najważniejsza jest rodzina. To dla niej główny bohater Rodiona Raskolnikow dopuścił się zbrodni, to dla niej Sonia wyszła zarabiać ciałem na ulicę, to dla niej Dunia chciała poślubić odpychającego Łużyna.
Tylko rodzina ma sens, dbanie o dobro najbliższych powoduje, że stajemy się lepszymi ludźmi i mamy więcej siły na stawianie czoła przeciwnościom.
O sensie ludzkiego życia decyduje także wierność swoim przekonaniom i działanie w taki sposób, aby zawsze móc spojrzeć w lustro z podniesioną głową. Przez kilka miesięcy nie mógł tego uczynić mający zbrodnię na koncie Rodion, którego podświadomie gryzło sumienie. Dopiero przyznanie się do winy i pobyt na Syberii spowodowało przemianę duchową bohatera, a miłość ukochanej osoby dodała mu sił na pogodzenie się ze swoim czynem i szukanie pomocy w religii.
Radość z życia nie była udziałem także krzywdzącego rodzinę Marmieładowa. Uzależniony od alkoholu, tracący nowe posady i okradający rodzinę z każdego grosza mężczyzna cierpiał z powodu swego zachowania. Dla niego sensem życia było tylko picie.
Ważne są także słowa narzeczonego Dunii, Łużyna, dla którego najważniejszą wartością w życiu było „ukochanie siebie”:
„Nauka zaś powiada: ukochaj przede wszystkim siebie, wszystko bowiem w świecie zasadza się na korzyści osobistej. Gdy ukochasz tylko siebie, to i własne interesy poprowadzisz jak należy, i opończa twoja będzie cała (…) zdobywając jedynie i wyłącznie dla siebie, właśnie tym samym zdobywam niejako dla wszystkich (…)”.