Jesteś w:
Zbrodnia i kara
Motyw zbrodni i kary w powieści Fiodora Dostojewskiego występuje już w tytule. Temat ten stanowi oś fabularną ponadczasowego dzieła, wokół niego zorganizowane są wątki poboczne.
Zbrodnię w powieści popełnia główny bohater, Rodion Raskolnikow. Czyni to zupełnie świadomie, po przeanalizowaniu przewidywanych skutków swego czynu. Jak się jednak okazuje po zamordowaniu lichwiarki i jej siostry (przypadkowa ofiara), nigdy nie jesteśmy w stanie przewidzieć konsekwencji wydarzeń.
Po każdej zbrodni przychodzi kara – dla Rodiona zaczyna się ona chwilę po dokonaniu przestępstwa. Dostojewski w ten sposób chciał pokazać, że każdy człowiek – nawet przekonany o słuszności swoich wyborów i decyzji - jest odpowiedzialny za swoje czyny i sam musi ponieść ich konsekwencje. Po dokonaniu zbrodni Raskolnikow zdał sobie sprawę, że w jego życiu zaszły nieodwracalne zmiany:
„Działo się w nim coś zupełnie mu nie znanego, nowego, coś, czego nigdy nie odczuwał. Nie tyle umysłem, ile intuicją, całą siłą uczucia pojął, że nie tylko z czułymi zwierzeniami, jak przedtem, ale z niczym w ogóle nie może się już więcej zwracać do tych ludzi, do kancelarii cyrkułu; niechby to byli nawet rodzeni jego bracia i siostry, a nie porucznicy dzielnicowi, również nie miałby po co zwracać się do nich ani teraz, ani w żadnym innym momencie życia; nigdy dotychczas nie doznawał jeszcze równie dziwnego i przerażającego uczucia”.
Kara przyszła niemal natychmiast. Rodion zaczął odczuwać wykluczenie ze społeczeństwa, choć przecież według swego rozumowania uwolnił je od zepsutej jednostki:
strona: - 1 - - 2 -
Motyw zbrodni i kary w powieści Dostojewskiego
Autor: Karolina Marlęga Serwis chroniony prawem autorskimMotyw zbrodni i kary w powieści Fiodora Dostojewskiego występuje już w tytule. Temat ten stanowi oś fabularną ponadczasowego dzieła, wokół niego zorganizowane są wątki poboczne.
Zbrodnię w powieści popełnia główny bohater, Rodion Raskolnikow. Czyni to zupełnie świadomie, po przeanalizowaniu przewidywanych skutków swego czynu. Jak się jednak okazuje po zamordowaniu lichwiarki i jej siostry (przypadkowa ofiara), nigdy nie jesteśmy w stanie przewidzieć konsekwencji wydarzeń.
Po każdej zbrodni przychodzi kara – dla Rodiona zaczyna się ona chwilę po dokonaniu przestępstwa. Dostojewski w ten sposób chciał pokazać, że każdy człowiek – nawet przekonany o słuszności swoich wyborów i decyzji - jest odpowiedzialny za swoje czyny i sam musi ponieść ich konsekwencje. Po dokonaniu zbrodni Raskolnikow zdał sobie sprawę, że w jego życiu zaszły nieodwracalne zmiany:
„Działo się w nim coś zupełnie mu nie znanego, nowego, coś, czego nigdy nie odczuwał. Nie tyle umysłem, ile intuicją, całą siłą uczucia pojął, że nie tylko z czułymi zwierzeniami, jak przedtem, ale z niczym w ogóle nie może się już więcej zwracać do tych ludzi, do kancelarii cyrkułu; niechby to byli nawet rodzeni jego bracia i siostry, a nie porucznicy dzielnicowi, również nie miałby po co zwracać się do nich ani teraz, ani w żadnym innym momencie życia; nigdy dotychczas nie doznawał jeszcze równie dziwnego i przerażającego uczucia”.
Kara przyszła niemal natychmiast. Rodion zaczął odczuwać wykluczenie ze społeczeństwa, choć przecież według swego rozumowania uwolnił je od zepsutej jednostki:
strona: - 1 - - 2 -