Jesteś w:
Krzyżacy
Od tej chwili wszelkie działania Zbyszka polegają na poszukiwaniu ukochanej żony. Zwycięża on pojedynek z Rotgierem, który nie chce wyznać prawdy o porwaniu dziewczyny, udaje się też do Malborka z prośbą o pomoc do wielkiego mistrza. W końcu udaje mu się odbić Danusię z rąk porywaczy, jednak jest ona bardzo chora. Młodzieniec podejmuje wyprawę wraz z chorą do Spychowa. Na granicy posiadłości Juranda, na łące, dziewczyna na chwilę odzyskuje świadomość i poznaje oblubieńca, jednak po chwili umiera.
Drugą miłością życia Zbyszka jest Jagienka – krzepka i urodziwa córka Zycha ze Zgorzelic. W dzieciństwie spędzał z nią wiele czasu. Po latach poznał ją po powrocie wraz ze stryjem do Bogdańca. Dziewczyna zaopiekowała się chorym Maćkiem. Wiele czasu spędzała z młodym Zbyszkiem, wspólnie polowali w puszczy. Raz uratowała mu nawet życie pomagając w zabiciu niedźwiedzia. Młodzi zbliżyli się do siebie, a Maćko i Zych wieszczyli ich rychły ślub i złączenie rodów. Jednak Zbyszko pozostał wierny Danusi i wyruszył do swej narzeczonej. Miał jednak rozterki mówiąc, że nie potrafi się „rozdwoić”.
Jagienka odrzuciła konkury Cztana i Wilka, a za ukochanym wysłała swego wiernego sługę – Hlawę. Pomagała Maćkowi, a następnie opiekowała się chorym Jurandem w Spychowie. Szczerze współczuła Zbyszkowi po porwaniu Danusi i wspierała go w trudnych chwilach. Także po śmierci dziewczyny opiekowała się jej grobem, zanosząc tam kwiaty. Gdy Zbyszko mimo zemsty na Krzyżakach nie odnalazł spokoju i zachorował opiekowała się nim również Jagienka,. Wówczas młodzi ponownie się zbliżyli. Zbyszko odzyskał chęć do życia i wkrótce odbył się ich ślub. Jagienka urodziła mu czworo dorodnych synów, a po paru latach zamieszkali w nowej kaszteli w Bogdańcu.
Innym nawiązaniem do motywu miłości jest związek czeskiego sługi - Hlawy z towarzyszką Jagienki - Anulą Sieciechówną oraz przygody miłosne, a wreszcie ślub z Agnieszką z Długolasu Fulka de Lorche.
Motyw szaleństwa w powieści „Krzyżacy” występuje w dwóch fragmentach. Pierwszy dotyczy choroby Danusi. Niewinna, wychowana w miłości, bezbronna dziewczynka została porwana przez Krzyżaków, pragnących zemsty na jej ojcu Jurandzie ze Spychowa. Początkowo przetrzymywana była na zamku w Szczytnie, jednak dla bezpieczeństwa krzyżacki komtur Zygfryd de Lowe wywiózł ją wraz z sobą w stronę Insbruka. Dziewczyna przewożona była w nieludzkich warunkach w kolebce. Opiekowała się nią mniszka, o której można powiedzieć same najgorsze słowa.
W takich warunkach małe dziecko zachorowało, straciło kontakt z rzeczywistością i popadło w obłęd. Gdy w końcu Zbyszko odnalazł swoją żonę, ta nie poznała go. Zachowywała się bardziej jak zwierzę, niż człowiek. Na szczęście gdy ocknęła się przed śmiercią na łące w pobliżu Spychowa poznała ukochanego. Do szaleństwa doprowadziły Danusię okrutne warunki w jakich przetrzymywali ją Krzyżacy.
Inne szaleństwo dotyka Zygfryda de Lowe. Po śmierci swego syna – brata Rotgiera – wpada w szał. Każe okaleczyć przetrzymywanego w lochu Juranda ze Spychowa. Nakazuje wydłubać mu oko, odrąbać prawą dłoń i wyrwać język. „Trofea” te kładzie do grobu zmarłego krewnego. W amoku rycerz podąża wraz z Danusią w kolejne rejony Prus, aż w końcu dopada go Zbyszko i odbija swą żonę. Krzyżaka Hlawa prowadzi do Spychowa, by Jurand wydał na niego sprawiedliwy wyrok. Ten jednak, zawierzając się Bogu daruje oprawcy życie. Akt ten wzmaga szaleństwo w Zygfrydzie. Po opuszczeniu Spychowa widzi śmierć, która każe mu popełnić samobójstwo. Tak też czyni.
Motyw samobójstwa w „Krzyżakach” związany jest z postacią Zygfryda de Lowe. Zakonnik był jednym ze spiskowców, którzy porwali Danusię, córkę Juranda ze Spychowa. Po śmierci swego syna Rotgiera z rąk Zbyszka rycerz popada w szaleństwo. Okalecza Juranda i wraz z Danusią wyrusza w podróż po Prusach. Po odbiciu zakładniczki przez Zbyszka Hlawa prowadzi Krzyżaka do Spychowa. Tam jednak odmieniony Jurand daruje mu życie. Do granic Spychowa odprowadza go sługa Juranda – Tolima. Zostawia Krzyżaka i zawraca do dworu. Niemiec jedzie przed siebie bez celu - skamieniały i półprzytomny.
strona: - 1 - - 2 - - 3 -
Krzyżacy - motywy literackie
Autor: Karolina Marlęga Serwis chroniony prawem autorskimOd tej chwili wszelkie działania Zbyszka polegają na poszukiwaniu ukochanej żony. Zwycięża on pojedynek z Rotgierem, który nie chce wyznać prawdy o porwaniu dziewczyny, udaje się też do Malborka z prośbą o pomoc do wielkiego mistrza. W końcu udaje mu się odbić Danusię z rąk porywaczy, jednak jest ona bardzo chora. Młodzieniec podejmuje wyprawę wraz z chorą do Spychowa. Na granicy posiadłości Juranda, na łące, dziewczyna na chwilę odzyskuje świadomość i poznaje oblubieńca, jednak po chwili umiera.
Drugą miłością życia Zbyszka jest Jagienka – krzepka i urodziwa córka Zycha ze Zgorzelic. W dzieciństwie spędzał z nią wiele czasu. Po latach poznał ją po powrocie wraz ze stryjem do Bogdańca. Dziewczyna zaopiekowała się chorym Maćkiem. Wiele czasu spędzała z młodym Zbyszkiem, wspólnie polowali w puszczy. Raz uratowała mu nawet życie pomagając w zabiciu niedźwiedzia. Młodzi zbliżyli się do siebie, a Maćko i Zych wieszczyli ich rychły ślub i złączenie rodów. Jednak Zbyszko pozostał wierny Danusi i wyruszył do swej narzeczonej. Miał jednak rozterki mówiąc, że nie potrafi się „rozdwoić”.
Jagienka odrzuciła konkury Cztana i Wilka, a za ukochanym wysłała swego wiernego sługę – Hlawę. Pomagała Maćkowi, a następnie opiekowała się chorym Jurandem w Spychowie. Szczerze współczuła Zbyszkowi po porwaniu Danusi i wspierała go w trudnych chwilach. Także po śmierci dziewczyny opiekowała się jej grobem, zanosząc tam kwiaty. Gdy Zbyszko mimo zemsty na Krzyżakach nie odnalazł spokoju i zachorował opiekowała się nim również Jagienka,. Wówczas młodzi ponownie się zbliżyli. Zbyszko odzyskał chęć do życia i wkrótce odbył się ich ślub. Jagienka urodziła mu czworo dorodnych synów, a po paru latach zamieszkali w nowej kaszteli w Bogdańcu.
Innym nawiązaniem do motywu miłości jest związek czeskiego sługi - Hlawy z towarzyszką Jagienki - Anulą Sieciechówną oraz przygody miłosne, a wreszcie ślub z Agnieszką z Długolasu Fulka de Lorche.
Motyw szaleństwa w „Krzyżakach”
Motyw szaleństwa w powieści „Krzyżacy” występuje w dwóch fragmentach. Pierwszy dotyczy choroby Danusi. Niewinna, wychowana w miłości, bezbronna dziewczynka została porwana przez Krzyżaków, pragnących zemsty na jej ojcu Jurandzie ze Spychowa. Początkowo przetrzymywana była na zamku w Szczytnie, jednak dla bezpieczeństwa krzyżacki komtur Zygfryd de Lowe wywiózł ją wraz z sobą w stronę Insbruka. Dziewczyna przewożona była w nieludzkich warunkach w kolebce. Opiekowała się nią mniszka, o której można powiedzieć same najgorsze słowa.
W takich warunkach małe dziecko zachorowało, straciło kontakt z rzeczywistością i popadło w obłęd. Gdy w końcu Zbyszko odnalazł swoją żonę, ta nie poznała go. Zachowywała się bardziej jak zwierzę, niż człowiek. Na szczęście gdy ocknęła się przed śmiercią na łące w pobliżu Spychowa poznała ukochanego. Do szaleństwa doprowadziły Danusię okrutne warunki w jakich przetrzymywali ją Krzyżacy.
Inne szaleństwo dotyka Zygfryda de Lowe. Po śmierci swego syna – brata Rotgiera – wpada w szał. Każe okaleczyć przetrzymywanego w lochu Juranda ze Spychowa. Nakazuje wydłubać mu oko, odrąbać prawą dłoń i wyrwać język. „Trofea” te kładzie do grobu zmarłego krewnego. W amoku rycerz podąża wraz z Danusią w kolejne rejony Prus, aż w końcu dopada go Zbyszko i odbija swą żonę. Krzyżaka Hlawa prowadzi do Spychowa, by Jurand wydał na niego sprawiedliwy wyrok. Ten jednak, zawierzając się Bogu daruje oprawcy życie. Akt ten wzmaga szaleństwo w Zygfrydzie. Po opuszczeniu Spychowa widzi śmierć, która każe mu popełnić samobójstwo. Tak też czyni.
Motyw samobójstwa w „Krzyżakach”
Motyw samobójstwa w „Krzyżakach” związany jest z postacią Zygfryda de Lowe. Zakonnik był jednym ze spiskowców, którzy porwali Danusię, córkę Juranda ze Spychowa. Po śmierci swego syna Rotgiera z rąk Zbyszka rycerz popada w szaleństwo. Okalecza Juranda i wraz z Danusią wyrusza w podróż po Prusach. Po odbiciu zakładniczki przez Zbyszka Hlawa prowadzi Krzyżaka do Spychowa. Tam jednak odmieniony Jurand daruje mu życie. Do granic Spychowa odprowadza go sługa Juranda – Tolima. Zostawia Krzyżaka i zawraca do dworu. Niemiec jedzie przed siebie bez celu - skamieniały i półprzytomny.
strona: - 1 - - 2 - - 3 -