Jesteś w:
Zbrodnia i kara
Obok wątku kryminalnego (czyli zabójstwa lichwiarki) oraz psychologicznego (czyli opisu psychiki mordercy), Zbrodnia i kara zawiera także watki społeczne, filozoficzne i religijne, nie mniej ważne od tamtych. Poglądy Radiona, jego dylematy moralne oraz obserwacja otaczającej go rzeczywistości prowadzą czytelników do odkrycia ciekawych walorów powieści.
W warstwie dotyczącej filozofii znajdujemy pytania o człowieka. Raskolnikow sam siebie pyta, czy każdy człowiek ma tą samą godność, wartość, cenę. I sam sobie odpowiada, że nie. Pyta się także o zakres wolności, jaka przysługuje jednostce i o to, do czego może się ona posunąć. Pyta, jak wiele może zrobić i gdzie przebiega granica jego wolności.
Widzimy tutaj m.in. silne wpływy filozofii Hegla, dla którego w społeczeństwie istniały dwie grupy jednostek – wybitne i zwyczajne. Ci pierwsi, w imię nadrzędnego dobra, wyższej idei czy konieczności, mogli stanąć poza prawem, moralnością, czy etyką i działać w taki sposób, który dla „zwyczajnych” ludzi jest zabroniony. Korzystając z dorobku tej filozofii morderstwo Lizawiety i Alony nie nastarcza Raskolnikowowi moralnych problemów i dylematów.
Wątek religijny widzimy natomiast w osobie Soni i w jej postępowaniu. Jako chrześcijanka stara się wcielać w życie tę moralność, mimo że jej zawód nie zawsze jej na to pozwala. Jej spotkanie z Rodionem jest zderzeniem podejścia ateistycznego z chrześcijańskim. Sonia przypomina nam biblijną Marię Magdalenę, jawnogrzesznicę, która się nawraca. Dostojewski pokazuje, iż ateizm i brak wiary w Boga prowadzi człowieka na samo dno, z którego wyciągnąć go może tylko Ewangelia.
strona: - 1 - - 2 -
Wątki społeczne, religijne oraz filozoficzne w powieści
Autor: Karolina Marlęga Serwis chroniony prawem autorskimObok wątku kryminalnego (czyli zabójstwa lichwiarki) oraz psychologicznego (czyli opisu psychiki mordercy), Zbrodnia i kara zawiera także watki społeczne, filozoficzne i religijne, nie mniej ważne od tamtych. Poglądy Radiona, jego dylematy moralne oraz obserwacja otaczającej go rzeczywistości prowadzą czytelników do odkrycia ciekawych walorów powieści.
W warstwie dotyczącej filozofii znajdujemy pytania o człowieka. Raskolnikow sam siebie pyta, czy każdy człowiek ma tą samą godność, wartość, cenę. I sam sobie odpowiada, że nie. Pyta się także o zakres wolności, jaka przysługuje jednostce i o to, do czego może się ona posunąć. Pyta, jak wiele może zrobić i gdzie przebiega granica jego wolności.
Widzimy tutaj m.in. silne wpływy filozofii Hegla, dla którego w społeczeństwie istniały dwie grupy jednostek – wybitne i zwyczajne. Ci pierwsi, w imię nadrzędnego dobra, wyższej idei czy konieczności, mogli stanąć poza prawem, moralnością, czy etyką i działać w taki sposób, który dla „zwyczajnych” ludzi jest zabroniony. Korzystając z dorobku tej filozofii morderstwo Lizawiety i Alony nie nastarcza Raskolnikowowi moralnych problemów i dylematów.
Wątek religijny widzimy natomiast w osobie Soni i w jej postępowaniu. Jako chrześcijanka stara się wcielać w życie tę moralność, mimo że jej zawód nie zawsze jej na to pozwala. Jej spotkanie z Rodionem jest zderzeniem podejścia ateistycznego z chrześcijańskim. Sonia przypomina nam biblijną Marię Magdalenę, jawnogrzesznicę, która się nawraca. Dostojewski pokazuje, iż ateizm i brak wiary w Boga prowadzi człowieka na samo dno, z którego wyciągnąć go może tylko Ewangelia.
strona: - 1 - - 2 -