Jesteś w:
Przedwiośnie
Narracja pierwszej części powieści ma charakter personalny, tj. wydarzenia opisywane są z perspektywy postaci, które biorą w nich udział. Warto zwrócić też uwagę na reporterski zabieg przerywania narracji w części pierwszej, by większą uwagę skupić na jednym detalu, jak na przykład ślad po obrączce na palcu zmarłej Jadwigi. Narracja części drugiej również ma charakter personalny. W trzeciej części narrator zachowuje bezstronność przy prezentacji poszczególnych poglądów na budowę polskiej państwowości. Dzięki temu interpretacja ostatniej sceny jest dowolna, a nie z góry narzucona.
1. Rodowód – przedstawienie rodziny Baryków.
2. Losy Baryków w Rosji; osiedlenie się w Baku.
3. Dzieciństwo Cezarego Baryki.
4. Wybuch I wojny światowej – zaciąg Seweryna Baryki do armii carskiej.
5. Pod nieobecność ojca czternastoletni Cezary zmienia się w ulicznego chuligana.
6. Wybuch rewolucja październikowa dociera do Baku.
7. Cezary sympatyzuje z bolszewikami.
8. Aresztowanie Jadwigi Baryki za pomoc arystokratce.
9. Śmierć Jadwigi.
10. Do Cezarego dociera niepotwierdzona informacja o śmierci ojca na froncie.
11. Udział bohatera w czystkach etnicznych ormiańsko-tureckich.
12. Rozlew krwi i bestialstwo nakazują Cezaremu zrewidować pogląd o rewolucji.
13. W obozie pracy pod Baku bohater niespodziewanie spotyka ojca.
14. Schorowany Seweryn i Cezary podejmują decyzję o podróży do Polski.
15. Ojciec roztacza przed synem futurystyczną wizję Polski – szklane domy.
16. Po męczącej i długiej podróży, przesiadkach w Moskwie i Charkowie, bohaterom udaje się nielegalnie wsiąść do pociągu repatriacyjnego do Polski.
17. Podróż w wagonie towarowym pełnym kożuchów.
18. Śmierć schorowanego Seweryna.
19. Rozczarowanie Cezarego rzeczywistym wyglądem Polski.
20. Szymon Gajowiec – dawny ukochany Jadwigi – pomaga Cezaremu dostać się na studia medyczne w Warszawie.
21. Wybuch wojny polsko-bolszewickiej w 1920 roku.
22. Cezary walcząc w polskiej armii zaprzyjaźnia się z Hipolitem Wielosławskim.
23. Po zakończeniu wojny Baryka udaje się z Wielosławskim do jego rodzinnego majątku w Nawłoci.
24. Baryka poznaje całą rodzinę Hipolita.
25. Bohater zakochuje się w Laurze Kościenieckiej, uwodzi kuzynkę Wielosławskiego – Karolinę, i mimowolnie rozkochuje w sobie pensjonariuszkę Wandę Okszyńską.
26. Romans Baryki z Kościeniecką.
27. Nakrycie pary „na gorącym uczynku” przez Karolinę.
28. Karolina umiera zatruta. Podejrzenia padają na zazdrosną o Cezarego Wandę.
29. Ksiądz Anastazy udziela Karolinie i Cezaremu symbolicznego ślubu.
30. Romans Baryki i Laury zostaje odkryty przez jej narzeczonego Włodzimierza Barwickiego.
31. Bójka pomiędzy mężczyznami.
32. Cezary uderza Laurę w twarz po tym, jak ta nie stanęła po jego stronie, tylko Włodzimierza.
33. Okres samotnego życia Baryki w folwarku Chłodek, gdzie z bliska mógł przyjrzeć się warunkom życia zwykłych chłopów.
34. Powrót Cezarego do Warszawy.
35. Baryka zamieszkuje w ubogiej żydowskiej dzielnicy.
36. Bohater pomaga Gajowcowi w pisaniu książki o historii Polski.
37. Znajomość z Antonim Lulkiem – prawnikiem i gorliwym komunistą.
38. Zaangażowanie Cezarego w ruch komunistyczny.
39. Rozczarowanie faktem, iż nikogo na spotkaniach nie obchodziła jego opinia.
40. Spór z Gajowcem o wizję odbudowy państwa polskiego.
41. Baryka spotyka się po raz ostatni z Laurą w Ogrodzie Saskim.
Cezary staje na czele manifestacji robotników maszerującej na Belweder.
Ekranizacji „Przedwiośnia” z 2001 roku w reżyserii Filipa Bajona uważana jest powszechnie za jedno z najlepszych dzieł filmowych powstałych w oparciu o utwór z kanonu największych dzieł polskiej literatury. Obraz zdobył popularność głównie dzięki gwiazdorskiej obsadzie. Główną rolę w filmie odegrał Mateusz Damięcki, a w pozostałych rolach mogliśmy zobaczyć między innymi: Janusza Gajosa (Seweryn), Krystynę Jandę (Jadwiga), Daniela Olbrychskiego (Gajowiec), Urszulę Grabowską (Karolina), Macieja Stuhra (Hipolit), Krzysztofa Globisza (Barwnicki) czy Borysa Szyca (Buławnik).
Filip Bajon zdecydował się na zmianę perspektywy od tej, jaką zazwyczaj przyjmuje się w szkołach podczas omawiania „Przedwiośnia”. Zamiast koncentrować się na wydźwięku społeczno-politycznym dzieła, uwypuklił postać głównego bohatera. Film bardziej niż o okresie odbudowy państwowości polskiej opowiada o losach dojrzewającego Cezarego Baryki. Dzięki temu „Przedwiośnie” Bajona trzyma w napięciu i udowadnia, że proza Żeromskiego ma w sobie wielki potencjał.
Podobnie jak w pierwowzorze, film został podzielony na trzy części: „Rodowód”, „Nawłoć” i „Wiatr od wschodu”. Bajon wprowadził do swojego dzieła kilka zmian w fabule a także nowych postaci. Jednak największą i najodważniejszą modyfikacją znanej czytelnikom „Przedwiośnia” historii było uśmiercenie Cezarego Baryki. W filmie Bajona jak na dłoni widzimy, że każde kolejne przeżycie, każda następna porażka i rozczarowanie odbijają się na głównym bohaterze. Z czasem, pomimo że ma dopiero 22 lata, jest człowiekiem bardziej doświadczonym niż niejeden starzec. Dlatego też śmierć pod Belwederem wydaje się być logiczną konsekwencją podejmowanych przez Barykę decyzji i działań.
Film zasługuje na uwagę widzów nie tylko świetnym aktorstwem, ale i scenografią, która doskonale oddaje klimat znany z książki Żeromskiego. Warto również wspomnieć o muzyce autorstwa Michała Lorenca, wzorowanej na wschodnich melodiach oraz o zdjęciach, za które odpowiedzialny był Bartosz Prokopowicz.
strona: - 1 - - 2 - - 3 - - 4 - - 5 -
Jego ojciec był styczniowym powstańcem, matka zaś zajmowała się domem. Cała rodzina miała szlacheckie korzenie, lecz żyła bardzo skromnie.
... wiecej
Przedwiośnie oznacza krótką porę roku c... wiecej
Motyw „szklanych domów” odgrywa ważną rolę nie tyle w fabule „Przedwiośnia”, co w wymowie ideologicznej powieści. Wizja zarysowana przez Seweryna Barykę jest wyidealizowanym wyobrażeniem nowoczesnej Polski, utopią opartą na myśli technologicznej oraz ustroju zawierającym najl... wiecej
• Marian Bogusz, ceniony przyrodnik, znany szersze... wiecej
Rewolucja nazywana październikową faktycznie wybuchła w Rosji 7 listopada 1917 roku. Dla Rosjan posługującym się kalendarzem juliańskim był to jednak 25 października. Rewolucjoniści, którzy szybko zyskali miano bolszewików (czyli będących w większości), zwrócili się przeciwko caratowi.
wiecej
Cezary Grzegorz Baryka jest głównym bohaterem „Przedwiośnia”. Urodził się w 1900 roku, jego rodzicie – Seweryn i Jadwiga – byli Polakami żyjącymi w Rosji. Młodzieniec wychowywał się i dorastał w portowym mieście naftowym Baku.
Młodość Cezarego Baryki
Baryka od dziec... wiecej
Problematykę „Przedwiośnia” podzielić można na problematykę społeczno-polityczną i psychologiczną. Jest to przecież opowieść nie tylko o odbudowie Polski, ale również o dojrzewającym, zagubionym młodzieńcu.
Głównym zagadnieniem „Przedwiośnia”, który łączy obydwa ... wiecej
Główny bohater posiadał swoje wyobrażenie o Polsce z książek i opowieści rodziców, zwła... wiecej
Pierwsze wrażenie głów... wiecej
Młodość głównego bohatera „Przedwiośnia” można podzielić na dwa etapy. Pierwszy obejm... wiecej
Cezary Baryka jest bohaterem dynamicznym, zmieniającym się, nowoczesnym. Wciąż widzimy go w ruchu, podążającego za czymś. We wstępie do „Przedwiośnia” dowiadujemy się, że dorastając niczego mu nie brakowało, że otoczony był rodzicielską miłością, że uczył się... wiecej
wiecej
Przedwiośnie
Autor: Karolina Marlęga Serwis chroniony prawem autorskimNarracja pierwszej części powieści ma charakter personalny, tj. wydarzenia opisywane są z perspektywy postaci, które biorą w nich udział. Warto zwrócić też uwagę na reporterski zabieg przerywania narracji w części pierwszej, by większą uwagę skupić na jednym detalu, jak na przykład ślad po obrączce na palcu zmarłej Jadwigi. Narracja części drugiej również ma charakter personalny. W trzeciej części narrator zachowuje bezstronność przy prezentacji poszczególnych poglądów na budowę polskiej państwowości. Dzięki temu interpretacja ostatniej sceny jest dowolna, a nie z góry narzucona.
„Przedwiośnie” – plan wydarzeń
1. Rodowód – przedstawienie rodziny Baryków.
2. Losy Baryków w Rosji; osiedlenie się w Baku.
3. Dzieciństwo Cezarego Baryki.
4. Wybuch I wojny światowej – zaciąg Seweryna Baryki do armii carskiej.
5. Pod nieobecność ojca czternastoletni Cezary zmienia się w ulicznego chuligana.
6. Wybuch rewolucja październikowa dociera do Baku.
7. Cezary sympatyzuje z bolszewikami.
8. Aresztowanie Jadwigi Baryki za pomoc arystokratce.
9. Śmierć Jadwigi.
10. Do Cezarego dociera niepotwierdzona informacja o śmierci ojca na froncie.
11. Udział bohatera w czystkach etnicznych ormiańsko-tureckich.
12. Rozlew krwi i bestialstwo nakazują Cezaremu zrewidować pogląd o rewolucji.
13. W obozie pracy pod Baku bohater niespodziewanie spotyka ojca.
14. Schorowany Seweryn i Cezary podejmują decyzję o podróży do Polski.
15. Ojciec roztacza przed synem futurystyczną wizję Polski – szklane domy.
16. Po męczącej i długiej podróży, przesiadkach w Moskwie i Charkowie, bohaterom udaje się nielegalnie wsiąść do pociągu repatriacyjnego do Polski.
17. Podróż w wagonie towarowym pełnym kożuchów.
18. Śmierć schorowanego Seweryna.
19. Rozczarowanie Cezarego rzeczywistym wyglądem Polski.
20. Szymon Gajowiec – dawny ukochany Jadwigi – pomaga Cezaremu dostać się na studia medyczne w Warszawie.
21. Wybuch wojny polsko-bolszewickiej w 1920 roku.
22. Cezary walcząc w polskiej armii zaprzyjaźnia się z Hipolitem Wielosławskim.
23. Po zakończeniu wojny Baryka udaje się z Wielosławskim do jego rodzinnego majątku w Nawłoci.
24. Baryka poznaje całą rodzinę Hipolita.
25. Bohater zakochuje się w Laurze Kościenieckiej, uwodzi kuzynkę Wielosławskiego – Karolinę, i mimowolnie rozkochuje w sobie pensjonariuszkę Wandę Okszyńską.
26. Romans Baryki z Kościeniecką.
27. Nakrycie pary „na gorącym uczynku” przez Karolinę.
28. Karolina umiera zatruta. Podejrzenia padają na zazdrosną o Cezarego Wandę.
29. Ksiądz Anastazy udziela Karolinie i Cezaremu symbolicznego ślubu.
30. Romans Baryki i Laury zostaje odkryty przez jej narzeczonego Włodzimierza Barwickiego.
31. Bójka pomiędzy mężczyznami.
32. Cezary uderza Laurę w twarz po tym, jak ta nie stanęła po jego stronie, tylko Włodzimierza.
33. Okres samotnego życia Baryki w folwarku Chłodek, gdzie z bliska mógł przyjrzeć się warunkom życia zwykłych chłopów.
34. Powrót Cezarego do Warszawy.
35. Baryka zamieszkuje w ubogiej żydowskiej dzielnicy.
36. Bohater pomaga Gajowcowi w pisaniu książki o historii Polski.
37. Znajomość z Antonim Lulkiem – prawnikiem i gorliwym komunistą.
38. Zaangażowanie Cezarego w ruch komunistyczny.
39. Rozczarowanie faktem, iż nikogo na spotkaniach nie obchodziła jego opinia.
40. Spór z Gajowcem o wizję odbudowy państwa polskiego.
41. Baryka spotyka się po raz ostatni z Laurą w Ogrodzie Saskim.
Cezary staje na czele manifestacji robotników maszerującej na Belweder.
Adaptacja filmowa „Przedwiośnia” - recenzja
Ekranizacji „Przedwiośnia” z 2001 roku w reżyserii Filipa Bajona uważana jest powszechnie za jedno z najlepszych dzieł filmowych powstałych w oparciu o utwór z kanonu największych dzieł polskiej literatury. Obraz zdobył popularność głównie dzięki gwiazdorskiej obsadzie. Główną rolę w filmie odegrał Mateusz Damięcki, a w pozostałych rolach mogliśmy zobaczyć między innymi: Janusza Gajosa (Seweryn), Krystynę Jandę (Jadwiga), Daniela Olbrychskiego (Gajowiec), Urszulę Grabowską (Karolina), Macieja Stuhra (Hipolit), Krzysztofa Globisza (Barwnicki) czy Borysa Szyca (Buławnik).
Filip Bajon zdecydował się na zmianę perspektywy od tej, jaką zazwyczaj przyjmuje się w szkołach podczas omawiania „Przedwiośnia”. Zamiast koncentrować się na wydźwięku społeczno-politycznym dzieła, uwypuklił postać głównego bohatera. Film bardziej niż o okresie odbudowy państwowości polskiej opowiada o losach dojrzewającego Cezarego Baryki. Dzięki temu „Przedwiośnie” Bajona trzyma w napięciu i udowadnia, że proza Żeromskiego ma w sobie wielki potencjał.
Podobnie jak w pierwowzorze, film został podzielony na trzy części: „Rodowód”, „Nawłoć” i „Wiatr od wschodu”. Bajon wprowadził do swojego dzieła kilka zmian w fabule a także nowych postaci. Jednak największą i najodważniejszą modyfikacją znanej czytelnikom „Przedwiośnia” historii było uśmiercenie Cezarego Baryki. W filmie Bajona jak na dłoni widzimy, że każde kolejne przeżycie, każda następna porażka i rozczarowanie odbijają się na głównym bohaterze. Z czasem, pomimo że ma dopiero 22 lata, jest człowiekiem bardziej doświadczonym niż niejeden starzec. Dlatego też śmierć pod Belwederem wydaje się być logiczną konsekwencją podejmowanych przez Barykę decyzji i działań.
Film zasługuje na uwagę widzów nie tylko świetnym aktorstwem, ale i scenografią, która doskonale oddaje klimat znany z książki Żeromskiego. Warto również wspomnieć o muzyce autorstwa Michała Lorenca, wzorowanej na wschodnich melodiach oraz o zdjęciach, za które odpowiedzialny był Bartosz Prokopowicz.
strona: - 1 - - 2 - - 3 - - 4 - - 5 -
Stefan Żeromski – notatka szkolna
Stefan Żeromski przyszedł na świat 14 października 1864 roku w Strawczynie koło Kielc, zaś zmarł 20 listopada 1925 roku w Warszawie, w wieku prawie sześćdziesięciu lat.Jego ojciec był styczniowym powstańcem, matka zaś zajmowała się domem. Cała rodzina miała szlacheckie korzenie, lecz żyła bardzo skromnie.
... wiecej
Filozofia w „Przedwiośniu”
Najbardziej dominującą doktryną filozoficzną w „Przedwiośniu” jest komunizm. Myśl komunistyczna wywodzi się ze starożytnej Grecji, a nie z XX wieku, jak powszechnie się uważa. Jej źródeł możemy doszukać się u Platona. Kolejnym ważnym kontynuatorem myśli komunistycznej można nazwać św. Augustyna, a później Toma... wiecej„Przedwiośnie” – interpretacja tytułu
Tytuł powieści Stefana Żeromskiego można odczytywać na kilka sposobów. Zanim jednak do tego przejdziemy warto podkreślić jego poetyckość i trafność w oddaniu klimatu panującego na kartach powieści. Ciężko wyobrazić sobie bardziej trafny tytuł dla tego wielkiego dzieła.Przedwiośnie oznacza krótką porę roku c... wiecej
Koncepcje odbudowy państwa polskiego po odzyskaniu niepodległości w „Przedwiośniu”
„Przedwiośnie” było ważnym głosem publicystycznym w latach 20-tych XX wieku w Polsce, ponieważ przedstawiało dwie główne koncepcje odbudowy kraju po stu dwudziestu trzech lata nieobecności na mapach Europy. Co ważne, Żeromski nie opowiedział się za żadną z propozycji, a jedynie je zarysował, z ich wadami i zaletami. ... wiecejKoncepcje Polski w „Przedwiośniu”
Pierwszą koncepcją Polski jaką poznajemy w „Przedwiośniu” jest wizja znana z opowieści Seweryna Baryki, zwana także wizją szklanych domów. Jest to odzwierciedlenie marzeń i pragnień Polaków żyjących na wygnaniu lub pod zaborami przez ponad sto lat. Wizja ta przybrała rozmiar legendy przekazywanej sobie z ust do ust. Op... wiecejPrzedwiośnie - motywy literackie
Motyw szklanych domów w „Przedwiośniu”Motyw „szklanych domów” odgrywa ważną rolę nie tyle w fabule „Przedwiośnia”, co w wymowie ideologicznej powieści. Wizja zarysowana przez Seweryna Barykę jest wyidealizowanym wyobrażeniem nowoczesnej Polski, utopią opartą na myśli technologicznej oraz ustroju zawierającym najl... wiecej
Konfrontacja poglądów Szymona Gajowca, Antoniego Lulka i Seweryna Baryki
Koncepcję Szymona Gajowca możemy określić jako propaństwową, prorządową lub narodową. W swoich poglądach mężczyzna powoływał się na dorobek intelektualny trzech postaci historycznych, wielkich Warszawiaków, przedstawicieli pokolenia żyjącego pod zaborem rosyjskim:• Marian Bogusz, ceniony przyrodnik, znany szersze... wiecej
Interpretacja ostatniej sceny „Przedwiośnia”
Zakończenie powieści jest dość niejasne i wieloznaczne, przez co każdy czytelnik może sam zdecydować o dalszych losach młodego bohatera. Trzeba przyznać, że widok Cezarego na czele maszerujących robotników jest dość zaskakujący mając na uwadze, że został on z hukiem wyrzucony ze spotkania komunistów po tym jak otwarcie i ostr... wiecejObraz i ocena rewolucji w „Przedwiośniu”
Obraz rewolucji w BakuRewolucja nazywana październikową faktycznie wybuchła w Rosji 7 listopada 1917 roku. Dla Rosjan posługującym się kalendarzem juliańskim był to jednak 25 października. Rewolucjoniści, którzy szybko zyskali miano bolszewików (czyli będących w większości), zwrócili się przeciwko caratowi.
wiecej
Cezary Baryka – charakterystyka, dzieje przemiana
Cezary Baryka – charakterystykaCezary Grzegorz Baryka jest głównym bohaterem „Przedwiośnia”. Urodził się w 1900 roku, jego rodzicie – Seweryn i Jadwiga – byli Polakami żyjącymi w Rosji. Młodzieniec wychowywał się i dorastał w portowym mieście naftowym Baku.
Młodość Cezarego Baryki
Baryka od dziec... wiecej
Szymon Gajowiec – charakterystyka
Szymon Gajowiec jest postacią pozornie mało ważną zwłaszcza dla rozwoju fabuły „Przedwiośnia”, ale istotną dla wymowy publicystycznej dzieła Żeromskiego. Został zarysowany jako „sztywny i wytworny biurokrata, stary kawaler, pedant i zimny służbista”, ale przede wszystkim jako patriota i dawny ukochany Jadwig... wiecejAntoni Lulek – charakterystyka
Antoni Lulek był warszawskim prawnikiem, znajomym Cezarego, którego rolą w powieści jest stanowienie kontrapunktu ideologicznego wobec Szymona Gajowca. Student prawa został przedstawiony w powieści w sposób niemalże prześmiewczy: „Lulek był chorowity, słaby, nikły blondyn”. Pod względem wizualnym stanowił zaprzeczenie ... wiecejJadwiga Baryka – charakterystyka
Matka głównego bohatera powieści wywodziła się z rodziny Dąbrowskich, z Siedlec. Jako młódka została przez rodziców wydana za mąż za bogatego urzędnika rosyjskiego Seweryna Barykę, pomimo że prawdziwą miłością jej życia był Szymon Gajowiec. Kobieta z biegiem lat pokochała swojego męża, choć i tak wciąż wspominała Sie... wiecejSeweryn Baryka – charakterystyka
Seweryn Baryka był ojcem Cezarego, głównego bohatera powieści. Mężczyzna wywodził się z polskiej szlachty pracującej, czyli szlachty pozbawionej majątku dekretem. Nie był solidnie wykształcony za młodu, dlatego sam próbował nadganiać braki w edukacji dzięki książkom. Sukces życiowy osiągnął dzięki ciężkiej pracy urzęd... wiecejLaura Kościeniecka – charakterystyka
Laura była największą miłością Cezarego, pomimo faktu, iż była po słowie z Władysławem Barwickim. Kobieta cieszyła się powszechnym uwielbieniem mężczyzn, głównie ze względu na nieprzeciętną urodę: „Była wysmukła, niezwykle kształtna, muskularna i widać mocna - ani zbyt chuda, ani zanadto tłusta. Oczy miała iści... wiecejBohaterowie „Przedwiośnia”
Poza omówionymi już postaciami: Cezarego, Seweryna i Jadwigi Baryków, Antoniego Lulka, Szymona Gajowca i Laury Kościenieckiej na kartach „Przedwiośnia” poznajemy szereg innych charakterów, którzy reprezentują przeróżne grupy społeczne. Największą grupę bohaterów poznajemy w części drugiej „Przedwiośnia”... wiecejProblematyka „Przedwiośnia”
Problematyka „Przedwiośnia”Problematykę „Przedwiośnia” podzielić można na problematykę społeczno-polityczną i psychologiczną. Jest to przecież opowieść nie tylko o odbudowie Polski, ale również o dojrzewającym, zagubionym młodzieńcu.
Głównym zagadnieniem „Przedwiośnia”, który łączy obydwa ... wiecej
Miłość Cezarego Baryki i Laury Kościenieckiej
Historia miłości Cezarego i Laury stanowi najważniejszy wątek „Nawłoci”, czyli drugiej części „Przedwiośnia”. Wielu uważa, iż część ta mogłaby bez problemów stanowić odrębne dzieło, które przypominałoby sielankę, a według niektórych ckliwe „romansidło”. Ciężko nie odnieść wrażenia... wiecejMarzenia o Polsce a rzeczywistość w „Przedwiośniu”
Wielokrotnie podkreślano, że „Przedwiośnie” Stefana Żeromskiego oparte jest na zasadzie kontrastów. Jednym z najlepszych tego przykładów jest zestawienie wyobrażeń o Polsce Cezarego z rzeczywistym obrazem ojczyzny.Główny bohater posiadał swoje wyobrażenie o Polsce z książek i opowieści rodziców, zwła... wiecej
Obraz niepodległej Polski w „Przedwiośniu”
Rzeczywisty obraz Polskiej niepodległości w „Przedwiośniu” poprzedzony jest futurystyczną wizją szklanych domów, co potęguje tylko szok, jaki przeżywa Cezary. Jego oczom ukazało się bowiem państwo zacofane, a nie nowoczesne, brudne, a nie higienicznie czyste, biedne, a nie majętne.Pierwsze wrażenie głów... wiecej
Aktualność „Przedwiośnia”
Chociaż akcja przedwiośnia toczyła się niemal sto lat temu i dotyczyła zagadnień kształtowania się niepodległej Polski, wciąż możemy odnaleźć w niej wiele aktualnych do dziś problemów natury społecznej i politycznej. Warto zastanowić się na przykład czy jesteśmy już państwem szklanych domów? A jeśli nie, to czy dużo na... wiecej„Przedwiośnie” jako dyskusja ideowa
W „Przedwiośniu” odnaleźć możemy nie tylko ścieranie się poszczególnych idei (czy nawet ideologii) ze sobą, ale także konfrontowania ich z rzeczywistością. Co ważne, prezentowane w powieści poglądy bohaterów mają przysłużyć się do realizacji wspólnego celu nadrzędnego, czyli dobrobytu obywateli niepodległego p... wiecejMłodość Cezarego Baryki
Chociaż Cezary Baryka w ostatniej scenie powieści ma zaledwie dwadzieścia cztery lata, to nikt nie nazwałby go wtedy człowiekiem młodym. Jego życie potoczyło się w taki sposób, że musiał bardzo szybko wydorośleć.Młodość głównego bohatera „Przedwiośnia” można podzielić na dwa etapy. Pierwszy obejm... wiecej
Polska i Polacy w „Przedwiośniu”
Należy pamiętać, że Cezary Baryka nie urodził, ani wychowywał się w na ziemiach polskich. Ojczyznę znał wyłącznie z opowieści rodziców. Dlatego też mógł oceniać sytuację w kraju i rodaków zimnym i obiektywnym okiem. W odróżnieniu od innych dostrzegał na przykład, że czas na celebrowanie odzyskania niepodległości już d... wiecejPowrót Polaków z Rosji do Polski na przykładzie „Przedwiośnia”
Stefan Żeromski ukazał w „Przedwiośniu” jak niesamowicie trudną i wyniszczającą wędrówkę musieli przebyć Polacy powracający w charakterze repatriantów z rubieży Rosji do Polski. Wizja życia w niepodległej ojczyźnie działała na wyobraźnie setek tysięcy rodaków, którzy gotowi byli zbudować życie od nowa w wolne... wiecejObraz społeczeństwa polskiego w „Przedwiośniu”
„Przedwiośnie” stanowi świetną diagnozę społeczeństwa polskiego w pierwszych latach po odzyskaniu niepodległości. Żeromski po mistrzowsku ukazał rozwarstwienie społeczne, które widoczne było wówczas gołym okiem. Skontrastowanie warstw było tak dalekie, że najuboższych i najbogatszych łączył jedynie fakt posługiwania się ... wiecejPrzedwiośnie - cytaty
Seweryn Baryka pilnował tej książeczki jak oka w głowie. Wędrowała z nim po szerokiej Rosji, leżąć cicho na dnie kuferka, między brudnymi kołnierzykami i znoszoną bielizną, w sąsiedztwie niepowabnych skarpetek i brulionów podań o posady do rozmaitych dignitarzy. [...] Potem spoczywała w szufladzie stolika, między najważniej... wiecejSymbolika Przedwiośnia
Ostatnia scena – przedstawia ona głównego bohatera – Cezarego Barykę, kroczącego z manifestantami, pod rękę z Lulkiem. W pewnym momencie Cezary wychodzi przed manifestantów. Co to może oznaczać? Scena ta obrazuje, iż Cezary zgadza się z postulatami poprawy sytuacji chłopów, zmiany stosunków społecznych na wsi. Wyjś... wiecejKoncepcje naprawy Polski w Przedwiośniu
Koncepcja Szymona Gajowca – pozytywistyczna wizja, wspierająca się na prawie ewolucji, to plan systematycznie przeprowadzanych reform ekonomicznych, polegających m.in. na wzmocnieniu pieniądza, a także na reforma szkolnictwa, służby zdrowia, armii. Czerpała z pozytywistycznego ideału pracy u podstaw oraz pracy organicznej. Gajo... wiecejNarracja Przedwiośnia Stefana Żeromskiego
Narrator i narracja odgrywa w powieści znaczącą rolę. W Rodowodzie narrator zamienia się w gawędziarza, przedstawiającego losy rodziny Baryków. Narrator obiektywnie stara się przedstawić całą sytuację i wszystkie wydarzenia z rodzinnej historii. Jest on bezstronnym świadkiem, obserwatorem, który później spokojnie relacjonuje ... wiecejPoszukiwanie tożsamości i ewolucja ideowa Cezarego Baryki
Poszukiwanie tożsamości przez Cezarego BarykęCezary Baryka jest bohaterem dynamicznym, zmieniającym się, nowoczesnym. Wciąż widzimy go w ruchu, podążającego za czymś. We wstępie do „Przedwiośnia” dowiadujemy się, że dorastając niczego mu nie brakowało, że otoczony był rodzicielską miłością, że uczył się... wiecej