Jesteś w:
Lalka
Polacy są narodowością, jakie w powieści rozgrywającej się w dużej mierze w Warszawie najwięcej. Prus opisał nas jako ludzi zaradnych (przykładem ojciec Rzeckiego, który by wykorzystać wolny czas zajął się klejeniem kopert czy pani Stawska, która dawała lekcje angielskiego czy korepetycje z muzyki, a w wolnym czasie była krawcową), przedsiębiorczych umiejących korzystać z nadarzającej się okazji (połączył wiedzę wyniesioną z książek z doświadczeniem kupca, znał się na nowoczesnym zarządzaniu i cenił międzynarodowe biznesowe kontakty i znajomości, dzięki czemu pomnożył odziedziczony po żonie majątek)
Pisarz nie przemilczał jednak naszych wad: zakłamania i podążania za pieniądzem (przykładem postacie zepsutych i pustych subiektów - Lisieckiego i Mraczewskiego), unikania pracy i życia na cudzy koszt (studenci Patkiewicz i Maleski, mieszkający w kamienicy Łęckiego czy właśnie arystokrata Tomasz) czy wykorzystywania czyjejś słabości i biedy (młodą prostytutkę Mariannę na drogę nierządu sprowadził oczytany, wykształcony, świadomy swojego postępowania Kazio Starski). Poza tym Prus nie zapomniał o zalewających Polskę pod koniec XIX wieku hasłach antysemickich. Rozmowy Lisieckiego, i Klejna pełne były nieprzyjaznych opinii o zajmujących się handlem Żydach i dowodziły głębokie niechęci Polaków do tej nacji:
Żydzi, panie, Żydzi (…) jak zwąchają jego projekta, dadzą mu łupnia. - Co tam Żydzi...- Żydzi, mówię, Żydzi!... Wszystkich trzymają za łeb i nie pozwolą, ażeby im bruździł jakiś Wokulski, nie Żyd ani nawet meches (…)- Kto wie, co gorsze: Żyd czy szlachcic (…).
Charakterystyka Polaków w Lalce
Autor: Karolina Marlęga Serwis chroniony prawem autorskimPolacy są narodowością, jakie w powieści rozgrywającej się w dużej mierze w Warszawie najwięcej. Prus opisał nas jako ludzi zaradnych (przykładem ojciec Rzeckiego, który by wykorzystać wolny czas zajął się klejeniem kopert czy pani Stawska, która dawała lekcje angielskiego czy korepetycje z muzyki, a w wolnym czasie była krawcową), przedsiębiorczych umiejących korzystać z nadarzającej się okazji (połączył wiedzę wyniesioną z książek z doświadczeniem kupca, znał się na nowoczesnym zarządzaniu i cenił międzynarodowe biznesowe kontakty i znajomości, dzięki czemu pomnożył odziedziczony po żonie majątek)
Pisarz nie przemilczał jednak naszych wad: zakłamania i podążania za pieniądzem (przykładem postacie zepsutych i pustych subiektów - Lisieckiego i Mraczewskiego), unikania pracy i życia na cudzy koszt (studenci Patkiewicz i Maleski, mieszkający w kamienicy Łęckiego czy właśnie arystokrata Tomasz) czy wykorzystywania czyjejś słabości i biedy (młodą prostytutkę Mariannę na drogę nierządu sprowadził oczytany, wykształcony, świadomy swojego postępowania Kazio Starski). Poza tym Prus nie zapomniał o zalewających Polskę pod koniec XIX wieku hasłach antysemickich. Rozmowy Lisieckiego, i Klejna pełne były nieprzyjaznych opinii o zajmujących się handlem Żydach i dowodziły głębokie niechęci Polaków do tej nacji:
Żydzi, panie, Żydzi (…) jak zwąchają jego projekta, dadzą mu łupnia. - Co tam Żydzi...- Żydzi, mówię, Żydzi!... Wszystkich trzymają za łeb i nie pozwolą, ażeby im bruździł jakiś Wokulski, nie Żyd ani nawet meches (…)- Kto wie, co gorsze: Żyd czy szlachcic (…).