Jesteś w:
Lalka
Lalka podejmuje problem eksploatowany w literaturze od zarania dziejów – wątek nieodwzajemnionej, nieszczęśliwej miłości, motyw niespełnionych pragnień i wyśmianych uczuć pojawiał się już w Mitologii.
Prus wokół tego tematu skonstruował świat przedstawiony i uczynił go osią kompozycyjną dzieła, sprawiając, że aspekt psychologiczny zdominował inne interpretacje Lalki – tą filozoficzną, społeczno-obyczajową oraz patriotyczną, a główny bohater przeszedł do historii literatury jako postać tragiczna, sprzeczna, niedookreślona.
Psychologizm powieści objawia się w konstrukcji postaci Stanisława Wokulskiego, który został scharakteryzowany nie tylko w kontekście swoich wyborów czy decyzji, ale również przez pryzmat motywacji. Sprawia to, że bohater ten jest bardziej autentyczny, jego cierpienia związane z namiętnością do Łęckiej czy poczucie wyobcowania, gdy zostaje odrzucony zarówno przez środowisku naukowe – dla nich jest zwykłym kupcem, jak i kupieckie – dla nich jest wywyższającym się i nieprzystępnym obiektem docinek, mocniej zapadając w pamięć czytelnikowi, który po lekturze odkłada powieść na półkę.
Aspekt psychologiczny Lalki
Autor: Karolina Marlęga Serwis chroniony prawem autorskimLalka podejmuje problem eksploatowany w literaturze od zarania dziejów – wątek nieodwzajemnionej, nieszczęśliwej miłości, motyw niespełnionych pragnień i wyśmianych uczuć pojawiał się już w Mitologii.
Prus wokół tego tematu skonstruował świat przedstawiony i uczynił go osią kompozycyjną dzieła, sprawiając, że aspekt psychologiczny zdominował inne interpretacje Lalki – tą filozoficzną, społeczno-obyczajową oraz patriotyczną, a główny bohater przeszedł do historii literatury jako postać tragiczna, sprzeczna, niedookreślona.
Psychologizm powieści objawia się w konstrukcji postaci Stanisława Wokulskiego, który został scharakteryzowany nie tylko w kontekście swoich wyborów czy decyzji, ale również przez pryzmat motywacji. Sprawia to, że bohater ten jest bardziej autentyczny, jego cierpienia związane z namiętnością do Łęckiej czy poczucie wyobcowania, gdy zostaje odrzucony zarówno przez środowisku naukowe – dla nich jest zwykłym kupcem, jak i kupieckie – dla nich jest wywyższającym się i nieprzystępnym obiektem docinek, mocniej zapadając w pamięć czytelnikowi, który po lekturze odkłada powieść na półkę.