Jesteś w:
Dżuma
Główny bohater nie znał wcześniej Jeana Tarrou. Nikt dokładnie nie wiedział, skąd ten tajemniczy mężczyzna wziął się w Oranie, ani czego tam szukał. Przebywał tam zaledwie od kilku tygodni. Człowiek ten z wielkim zainteresowaniem obserwował codzienne życie mieszkańców miasta i opisywał je w swoich notatkach. Szybko zaskarbił sobie sympatię doktora dzięki swojej życzliwości i chęci niesienia pomocy innym.
Jednak nie u każdego epidemia dżumy wzbudzała odruchy solidarności i niesienia pomocy bliźnim. Niektórzy z mieszkańców Oranu postanowili wykorzystać zaistniałą sytuację na swoją korzyść. Jednym z nich był tajemniczy sprzedawca win nazwiskiem Cottard. Mężczyzna ten wcześniej usiłował popełnić samobójstwo, ponieważ wmieszał się w jakiś nielegalny interes i obawiał się nieuniknionego śledztwa w swojej sprawie. W czasie epidemii jednak czuł się jak ryba w wodzie. Kroczył dumnie ulicami miasta wiedząc, że wymiar sprawiedliwości ma ważniejsze sprawy na głowie, niż aresztowanie i osądzenie go. Co więcej Cottard wykorzystał epidemię do celów zarobkowych. Szybko się wzbogacił dzięki szmuglowaniu towarów i ludzi przez mury Oranu. Na propozycję doktora Rieux, by dołączył do ochotniczych oddziałów sanitarnych, Cottard odpowiedział: „(…) dobrze mi z dżumą i nie wiem, dlaczego miałbym się wtrącać, żeby się skończyła”.
Zupełnie innym przykładem wykorzystywania plagi na swoją korzyść była działalność ojca Penelaux. Miesiąc po wybuchu epidemii duchowy zorganizował tydzień wspólnych modlitw, który cieszył się wielką frekwencją wiernych.
strona: - 1 - - 2 - - 3 - - 4 - - 5 - - 6 - - 7 -
„Dżuma” - streszczenie
Autor: Karolina Marlęga Serwis chroniony prawem autorskimGłówny bohater nie znał wcześniej Jeana Tarrou. Nikt dokładnie nie wiedział, skąd ten tajemniczy mężczyzna wziął się w Oranie, ani czego tam szukał. Przebywał tam zaledwie od kilku tygodni. Człowiek ten z wielkim zainteresowaniem obserwował codzienne życie mieszkańców miasta i opisywał je w swoich notatkach. Szybko zaskarbił sobie sympatię doktora dzięki swojej życzliwości i chęci niesienia pomocy innym.
Jednak nie u każdego epidemia dżumy wzbudzała odruchy solidarności i niesienia pomocy bliźnim. Niektórzy z mieszkańców Oranu postanowili wykorzystać zaistniałą sytuację na swoją korzyść. Jednym z nich był tajemniczy sprzedawca win nazwiskiem Cottard. Mężczyzna ten wcześniej usiłował popełnić samobójstwo, ponieważ wmieszał się w jakiś nielegalny interes i obawiał się nieuniknionego śledztwa w swojej sprawie. W czasie epidemii jednak czuł się jak ryba w wodzie. Kroczył dumnie ulicami miasta wiedząc, że wymiar sprawiedliwości ma ważniejsze sprawy na głowie, niż aresztowanie i osądzenie go. Co więcej Cottard wykorzystał epidemię do celów zarobkowych. Szybko się wzbogacił dzięki szmuglowaniu towarów i ludzi przez mury Oranu. Na propozycję doktora Rieux, by dołączył do ochotniczych oddziałów sanitarnych, Cottard odpowiedział: „(…) dobrze mi z dżumą i nie wiem, dlaczego miałbym się wtrącać, żeby się skończyła”.
Zupełnie innym przykładem wykorzystywania plagi na swoją korzyść była działalność ojca Penelaux. Miesiąc po wybuchu epidemii duchowy zorganizował tydzień wspólnych modlitw, który cieszył się wielką frekwencją wiernych.
strona: - 1 - - 2 - - 3 - - 4 - - 5 - - 6 - - 7 -