Jesteś w:
Biblia
W różnych kulturach czy też systemach religijnych mamy do czynienia z odmiennymi wyobrażeniami kosmogonicznymi. Chrześcijanom najbardziej znana jest wersja stworzenia pochodząca z Biblii – z Księgi Rodzaju, inaczej określanej jako Genesis (z łac. narodzenie, pochodzenie). Opis stworzenia rozpoczyna Biblię. Jest określany jako heksaemeron – zakłada, że Bóg stworzył świat w ciągu sześciu dni. Co prawda opis biblijny uwzględnia także siódmy dzień, ten jednak nie był dniem tworzenia, lecz odpoczynku.
Wersja stworzenia zawarta w Księdze Rodzaju jest wyrażeniem wiary w kreacjonizm, pogląd według którego świat został stworzony z niczego (łacińskie creatio ex nihilo). W przeciwieństwie do kosmogonii mitologii słowiańskiej, gdzie mamy do czynienia z politeizmem, w Biblii występuje monoteizm - jeden bóg dokonuje aktu stworzenia. Na początek warto określić samego stwórcę. Bóg biblijny jest odwieczny (nie występuje wątek teogoniczny, bóg po prostu istniał od zawsze) i wszechmogący – wszystkie jego nakazy odnajdują odzwierciedlenie w rzeczywistości, wystarczy, że powie słowo, a ono wypełni się. W ten sposób dokonał stworzenia świata, który uważał za dzieło dobre. Można powiedzieć, że czynnikiem sprawczym w Biblii było słowo i za jego mocą świat został przywołany do istnienia.
Pierwszy dzień jest określeniem czasu, ponieważ wtedy to na opustoszałej ziemi, na której panowała ciemność, Bóg stworzył światłość wprowadzając tym samym podział na dzień i noc. Drugi dzień, a także po trosze i trzeci to ustalanie porządku przestrzeni, gdyż drugiego dnia Bóg oddzielił wody i utworzył sklepienie, które nazwał niebem, zaś trzeciego dnia nastąpiło oddzielenie wód i suchych lądów. Powstanie suchych terenów pozwoliło na stworzenie roślinności, która wydawała owoce. W ciągu czwartego dnia powstaje Kosmos, ciała niebieskie mające określać pory dnia i roku. Dniu przypisane zostało duże, jaśniejąca ciało, nocy zaś mniejsze i gwiazdy. Piątego dnia Bóg stworzył zwierzęta wodne i ptactwo, którym nakazał rozmnażać się tak, by zapełniły ziemię i morza. Ostatniego dnia stwórca zapełnił ziemię zwierzętami lądowymi i dokonał największego dzieła – stworzył człowieka, na swoje podobieństwo. Stworzył mężczyznę i kobietę, których uczynił najważniejszymi istotami, mającymi władzę nad resztą stworzeń. Bóg nakazał ludziom rozmnażać się, tak aby zaludnili całą ziemię i panowali nad zwierzętami, pokarmem zaś miała być dla mich roślinność.
Bóg był zadowolony ze wszystkiego co stworzył i wszystko to było dla Niego dobre. W tekście o stworzeniu podkreślane było to poprzez słowa: „A widział Bóg, że były dobre”. Można także zaobserwować paralelizm składniowy. Cały tekst jest podzielony na jakby fragmenty, rozpoczynające się anaforycznym zwrotem „A potem Bóg rzekł”, a na końcach tych fragmentów pojawiają się słowa: „I tak upłynął wieczór i poranek.” oraz informacja, o którym dniu stworzenia była mowa. Taka budowa sprawia, że tekst jest przejrzysty i zrozumiały, a ponieważ napisany jest językiem prostym trafia do każdego człowieka i jest łatwo przyswajalny.
Stworzenie świata i człowieka według Biblii
Autor: Karolina Marlęga Serwis chroniony prawem autorskimW różnych kulturach czy też systemach religijnych mamy do czynienia z odmiennymi wyobrażeniami kosmogonicznymi. Chrześcijanom najbardziej znana jest wersja stworzenia pochodząca z Biblii – z Księgi Rodzaju, inaczej określanej jako Genesis (z łac. narodzenie, pochodzenie). Opis stworzenia rozpoczyna Biblię. Jest określany jako heksaemeron – zakłada, że Bóg stworzył świat w ciągu sześciu dni. Co prawda opis biblijny uwzględnia także siódmy dzień, ten jednak nie był dniem tworzenia, lecz odpoczynku.
Wersja stworzenia zawarta w Księdze Rodzaju jest wyrażeniem wiary w kreacjonizm, pogląd według którego świat został stworzony z niczego (łacińskie creatio ex nihilo). W przeciwieństwie do kosmogonii mitologii słowiańskiej, gdzie mamy do czynienia z politeizmem, w Biblii występuje monoteizm - jeden bóg dokonuje aktu stworzenia. Na początek warto określić samego stwórcę. Bóg biblijny jest odwieczny (nie występuje wątek teogoniczny, bóg po prostu istniał od zawsze) i wszechmogący – wszystkie jego nakazy odnajdują odzwierciedlenie w rzeczywistości, wystarczy, że powie słowo, a ono wypełni się. W ten sposób dokonał stworzenia świata, który uważał za dzieło dobre. Można powiedzieć, że czynnikiem sprawczym w Biblii było słowo i za jego mocą świat został przywołany do istnienia.
Pierwszy dzień jest określeniem czasu, ponieważ wtedy to na opustoszałej ziemi, na której panowała ciemność, Bóg stworzył światłość wprowadzając tym samym podział na dzień i noc. Drugi dzień, a także po trosze i trzeci to ustalanie porządku przestrzeni, gdyż drugiego dnia Bóg oddzielił wody i utworzył sklepienie, które nazwał niebem, zaś trzeciego dnia nastąpiło oddzielenie wód i suchych lądów. Powstanie suchych terenów pozwoliło na stworzenie roślinności, która wydawała owoce. W ciągu czwartego dnia powstaje Kosmos, ciała niebieskie mające określać pory dnia i roku. Dniu przypisane zostało duże, jaśniejąca ciało, nocy zaś mniejsze i gwiazdy. Piątego dnia Bóg stworzył zwierzęta wodne i ptactwo, którym nakazał rozmnażać się tak, by zapełniły ziemię i morza. Ostatniego dnia stwórca zapełnił ziemię zwierzętami lądowymi i dokonał największego dzieła – stworzył człowieka, na swoje podobieństwo. Stworzył mężczyznę i kobietę, których uczynił najważniejszymi istotami, mającymi władzę nad resztą stworzeń. Bóg nakazał ludziom rozmnażać się, tak aby zaludnili całą ziemię i panowali nad zwierzętami, pokarmem zaś miała być dla mich roślinność.
Bóg był zadowolony ze wszystkiego co stworzył i wszystko to było dla Niego dobre. W tekście o stworzeniu podkreślane było to poprzez słowa: „A widział Bóg, że były dobre”. Można także zaobserwować paralelizm składniowy. Cały tekst jest podzielony na jakby fragmenty, rozpoczynające się anaforycznym zwrotem „A potem Bóg rzekł”, a na końcach tych fragmentów pojawiają się słowa: „I tak upłynął wieczór i poranek.” oraz informacja, o którym dniu stworzenia była mowa. Taka budowa sprawia, że tekst jest przejrzysty i zrozumiały, a ponieważ napisany jest językiem prostym trafia do każdego człowieka i jest łatwo przyswajalny.