Jesteś w:
Biblia
Adam - z języka hebrajskiego „człowiek”. Został stworzony przez Boga z ziemi, był praojcem wszystkich ludzi. Bóg ulepił go „z prochu ziemi i tchnął w jego nozdrza tchnienie życia”, potem dopiero powstały rajski ogród i zwierzęta, które Adam pomagał Bogu nazwać. Adam uległ namowom kobiety i zjadł zakazany owoc z drzewa poznania dobra i zła. Za karę Bóg wygnał pierwszych małżonków z raju. Odtąd skazany był na ciężką pracę, dzięki której mógł przetrwać.
Abraham - ojciec wielu narodów. Abraham otrzymał je od Boga w miejsce pierwotnego imienia Abram. Według Biblii Abraham wyznaje wiarę w jednego Boga, któremu bezgranicznie ufa i którego czci i kocha ponad wszystko, bardziej niż własnego syna, wykonując wszystkie Jego rozkazy dokładnie i bez wahania. Z rozkazu Boga Abraham opuszcza rodzinne strony, wyrusza z Ur chaldejskiego do Kanaanu. Bóg zawiera z Abrahamem przymierze i obiecuje, że Abraham stanie się ojcem wielu narodów. Symbol posłuszeństwa Bogu.
Cham - według „Księgi Rodzaju” był drugim z trzech synów Noego, ojcem Kusza, Misraima, Puta, Kanaana. Symboliczny przodek ludów Kanaanu i Afryki (egipskiego, etiopskiego, libijskiego i kananejskiego). Za swoje niepoprawne zachowanie w stosunku do ojca został, wraz z potomstwem, przeklęty przez Noego.
Dawid - Najmłodszy syn Jessego z Betlejem Judzkiego, które od jego imienia nazywa Biblia miastem Dawidowym. Namaszczony na króla przez Samuela jeszcze za życia Saula. Był sławny dzięki zwycięskiemu pojedynkowi z Goliatem, po którym pozostał na dworze króla Saula. Po jego śmierci został królem Judei, a następnie Izraela. Panował czterdzieści lat umacniając swe państwo. Jerozolimę uczynił swą stolicą. Był wzorem sprawiedliwego, oddanego Bogu króla.
Ezaw - wnuk Abrahama, starszy syn Izaaka i Rebeki. Sprzedał przywilej pierworództwa za miskę soczewicy swemu bratu Jakubowi.
Ezechiel - prorok, kapłan działający w pierwszych dziesięcioleciach VI w. przed Chr. Hebrajskie znaczenie jego imienia to „Bóg jest mocny”. Z jego nauki wynika, że nie pokładał nadziei w planach ówczesnych elit politycznych, zmierzających do zrzucenia jarzma babilońskiego. Wzywał lud do przestrzegania przykazań niezależnie od historycznych okoliczności.
Hiob - mieszkaniec ziemi Us, bohater starotestamentowej „Księgi Hioba” powstałej ok. V wieku p.n.e. O życie Hioba Bóg założył się z szatanem. W wyniku tego Hiob został stracił majątek, rodzinę, a także zachorował na trąd. Wszystkie nieszczęścia wystawiły jego wiarę na próbę. Mimo dotykających go złych rzeczy Hiob pozostał wierny Bogu, który nagrodził go za to przywróceniem zdrowia, mienia i dzieci.
Izaak - syn Abrahama - jest synem obiecanym przez Boga jako ten, dzięki któremu potomkowie Abrahama będą liczni „jak gwiazdy na niebie albo piasek na brzegu morskim”. Mimo podeszłego wieku Sara, żona Abrachama rodzi mu syna Izaaka. Gdy chłopiec ma trzynaście lat Bóg wystawia Abrahama na próbę – nakazuje mu złożenie ofiary z dziecka. Ojciec pokornie wypełnia wolę bożą, jednak anił w ostatniej chwili nakazuje mu nie zabijać chłopca. Synowie Izaaka to Ezaw i Jakub. Przez Jakuba nazwanego Izraelem wiedzie linia rodowodu Jezusa.
Izajasz - imię pierwszego spośród proroków większych. Syn Amosa, pochodził prawdopodobnie z Jerozolimy. Był człowiekiem nwykształconym, należącym raczej do wyższych sfer judzkich. W swojej działalności Izajasz zabiegał u królów judzkich o neutralność polityczną, nie chciał się w głoszeniu Słowa Bożego podporządkować władzy państwowej. Poddawał krytyce niesprawiedliwość społeczną, upadek moralności, brak właściwej linii postępowania religijnego i politycznego przez klasy kierujące państwem. Opisywał także dzieje przyszłego Mesjasza.
Jakub - syn Izaaka, a wnuk Abrahama - XVIII w. p.n.e. Po walce z Bogiem o błogosławieństwo otrzymuje nowe imię Izrael. Od tego drugiego imienia pochodzi nazwa narodu wybranego aż po dziś dzień.
Kohelet – tradycyjny przydomek autora jednej z najpóźniejszych ksiąg „Starego Testamentu”. Koheletem mógł być lider zgromadzenia religijnego lub świeckiego. W swej księdze głosił: „Wszystko jednakie dla wszystkich: Ten sam spotyka los sprawiedliwego, jak i złoczyńcę, tak czystego, jak i nieczystego, zarówno składającego ofiary, jak i tego, który nie składa ofiar; tak samo jest z dobrym, jak i z grzesznikiem, z przysięgającym, jak i z takim, którzy przysięgi się boi. To złem jest wśród wszystkiego, co się dzieje pod słońcem, że jeden dla wszystkich jest los” (Koh 9,2-3). Księga Koheleta uczy dojrzałej mądrości i zachęca do cieszenia się z każdego dobra.
strona: - 1 - - 2 -
Bohaterowie Starego Testamentu
Autor: Karolina Marlęga Serwis chroniony prawem autorskimAdam - z języka hebrajskiego „człowiek”. Został stworzony przez Boga z ziemi, był praojcem wszystkich ludzi. Bóg ulepił go „z prochu ziemi i tchnął w jego nozdrza tchnienie życia”, potem dopiero powstały rajski ogród i zwierzęta, które Adam pomagał Bogu nazwać. Adam uległ namowom kobiety i zjadł zakazany owoc z drzewa poznania dobra i zła. Za karę Bóg wygnał pierwszych małżonków z raju. Odtąd skazany był na ciężką pracę, dzięki której mógł przetrwać.
Abraham - ojciec wielu narodów. Abraham otrzymał je od Boga w miejsce pierwotnego imienia Abram. Według Biblii Abraham wyznaje wiarę w jednego Boga, któremu bezgranicznie ufa i którego czci i kocha ponad wszystko, bardziej niż własnego syna, wykonując wszystkie Jego rozkazy dokładnie i bez wahania. Z rozkazu Boga Abraham opuszcza rodzinne strony, wyrusza z Ur chaldejskiego do Kanaanu. Bóg zawiera z Abrahamem przymierze i obiecuje, że Abraham stanie się ojcem wielu narodów. Symbol posłuszeństwa Bogu.
Cham - według „Księgi Rodzaju” był drugim z trzech synów Noego, ojcem Kusza, Misraima, Puta, Kanaana. Symboliczny przodek ludów Kanaanu i Afryki (egipskiego, etiopskiego, libijskiego i kananejskiego). Za swoje niepoprawne zachowanie w stosunku do ojca został, wraz z potomstwem, przeklęty przez Noego.
Dawid - Najmłodszy syn Jessego z Betlejem Judzkiego, które od jego imienia nazywa Biblia miastem Dawidowym. Namaszczony na króla przez Samuela jeszcze za życia Saula. Był sławny dzięki zwycięskiemu pojedynkowi z Goliatem, po którym pozostał na dworze króla Saula. Po jego śmierci został królem Judei, a następnie Izraela. Panował czterdzieści lat umacniając swe państwo. Jerozolimę uczynił swą stolicą. Był wzorem sprawiedliwego, oddanego Bogu króla.
Ezaw - wnuk Abrahama, starszy syn Izaaka i Rebeki. Sprzedał przywilej pierworództwa za miskę soczewicy swemu bratu Jakubowi.
Ezechiel - prorok, kapłan działający w pierwszych dziesięcioleciach VI w. przed Chr. Hebrajskie znaczenie jego imienia to „Bóg jest mocny”. Z jego nauki wynika, że nie pokładał nadziei w planach ówczesnych elit politycznych, zmierzających do zrzucenia jarzma babilońskiego. Wzywał lud do przestrzegania przykazań niezależnie od historycznych okoliczności.
Hiob - mieszkaniec ziemi Us, bohater starotestamentowej „Księgi Hioba” powstałej ok. V wieku p.n.e. O życie Hioba Bóg założył się z szatanem. W wyniku tego Hiob został stracił majątek, rodzinę, a także zachorował na trąd. Wszystkie nieszczęścia wystawiły jego wiarę na próbę. Mimo dotykających go złych rzeczy Hiob pozostał wierny Bogu, który nagrodził go za to przywróceniem zdrowia, mienia i dzieci.
Izaak - syn Abrahama - jest synem obiecanym przez Boga jako ten, dzięki któremu potomkowie Abrahama będą liczni „jak gwiazdy na niebie albo piasek na brzegu morskim”. Mimo podeszłego wieku Sara, żona Abrachama rodzi mu syna Izaaka. Gdy chłopiec ma trzynaście lat Bóg wystawia Abrahama na próbę – nakazuje mu złożenie ofiary z dziecka. Ojciec pokornie wypełnia wolę bożą, jednak anił w ostatniej chwili nakazuje mu nie zabijać chłopca. Synowie Izaaka to Ezaw i Jakub. Przez Jakuba nazwanego Izraelem wiedzie linia rodowodu Jezusa.
Izajasz - imię pierwszego spośród proroków większych. Syn Amosa, pochodził prawdopodobnie z Jerozolimy. Był człowiekiem nwykształconym, należącym raczej do wyższych sfer judzkich. W swojej działalności Izajasz zabiegał u królów judzkich o neutralność polityczną, nie chciał się w głoszeniu Słowa Bożego podporządkować władzy państwowej. Poddawał krytyce niesprawiedliwość społeczną, upadek moralności, brak właściwej linii postępowania religijnego i politycznego przez klasy kierujące państwem. Opisywał także dzieje przyszłego Mesjasza.
Jakub - syn Izaaka, a wnuk Abrahama - XVIII w. p.n.e. Po walce z Bogiem o błogosławieństwo otrzymuje nowe imię Izrael. Od tego drugiego imienia pochodzi nazwa narodu wybranego aż po dziś dzień.
Kohelet – tradycyjny przydomek autora jednej z najpóźniejszych ksiąg „Starego Testamentu”. Koheletem mógł być lider zgromadzenia religijnego lub świeckiego. W swej księdze głosił: „Wszystko jednakie dla wszystkich: Ten sam spotyka los sprawiedliwego, jak i złoczyńcę, tak czystego, jak i nieczystego, zarówno składającego ofiary, jak i tego, który nie składa ofiar; tak samo jest z dobrym, jak i z grzesznikiem, z przysięgającym, jak i z takim, którzy przysięgi się boi. To złem jest wśród wszystkiego, co się dzieje pod słońcem, że jeden dla wszystkich jest los” (Koh 9,2-3). Księga Koheleta uczy dojrzałej mądrości i zachęca do cieszenia się z każdego dobra.
strona: - 1 - - 2 -