Jesteś w:
Pan Tadeusz
Opis piękna polskiej przyrody zawarty został przez Mickiewicza już w inwokacji:
Tymczasem przenoś moję duszę utęsknioną
Do tych pagórków leśnych, do tych łąk zielonych,
Szeroko nad błękitnym Niemnem rozciągnionych;
Do tych pól malowanych złotem rozmaitem,
Wyzłacanych pszenicą, posrebrzanych żytem;
Gdzie bursztynowy świerzop, gryka jak śnieg biała,
Gdzie panieńskim rumieńcem dzięcielina pała,
A wszystko przepasane jakby wstęgą, miedzą
Zieloną, na niej z rzadka ciche grusze siedzą.
Przyroda jest nie tylko tłem wydarzeń czy elementem tworzącym nastrój chwili. Mickiewicz stara się świadomie zatrzeć różnicę pomiędzy naturą a człowiekiem, by w ten sposób wskazać, iż stanowią one jedność.
Ponadto bohaterowie żyją w rytmie zmian zachodzących w przyrodzie, w rytmie wschodów i zachodów słońca, w rytmie pór roku.
Opisy przyrody tworzą też klimat, który przybliża czytelnikowi atmosferę polskości.
Przyroda w Panu Tadeuszu
Autor: Karolina Marlęga Serwis chroniony prawem autorskimOpis piękna polskiej przyrody zawarty został przez Mickiewicza już w inwokacji:
Tymczasem przenoś moję duszę utęsknioną
Do tych pagórków leśnych, do tych łąk zielonych,
Szeroko nad błękitnym Niemnem rozciągnionych;
Do tych pól malowanych złotem rozmaitem,
Wyzłacanych pszenicą, posrebrzanych żytem;
Gdzie bursztynowy świerzop, gryka jak śnieg biała,
Gdzie panieńskim rumieńcem dzięcielina pała,
A wszystko przepasane jakby wstęgą, miedzą
Zieloną, na niej z rzadka ciche grusze siedzą.
Przyroda jest nie tylko tłem wydarzeń czy elementem tworzącym nastrój chwili. Mickiewicz stara się świadomie zatrzeć różnicę pomiędzy naturą a człowiekiem, by w ten sposób wskazać, iż stanowią one jedność.
Ponadto bohaterowie żyją w rytmie zmian zachodzących w przyrodzie, w rytmie wschodów i zachodów słońca, w rytmie pór roku.
Opisy przyrody tworzą też klimat, który przybliża czytelnikowi atmosferę polskości.