Jesteś w: Lalka

Motywy literackie w Lalce

Autor: Karolina Marlęga     Serwis chroniony prawem autorskim



„Tak, on może być... on będzie moim powiernikiem!..." - myślała panna Izabela topiąc słodkie spojrzenie w zdumionych oczach Wokulskiego i lekko pochylając się naprzód, jakby chciała go pocałować w czoło. Potem ogarniał ją bezprzyczynowy wstyd : cofała się na poręcz fotelu, rumieniła się i z wolna opuszczała długie rzęsy, jakby ją sen morzył.

Pozostając przy różnicy urodzenia, podobne doświadczenia co główny bohater powieści miał jego stryj – także Stanisław, z tą różnicą, że uczucie żołnierza powstania listopadowego zostało odwzajemnione. Gdyby nie rodzina pani Zasławskiej, poślubiłaby przystojnego i dobrego młodzieńca i żyliby długo i szczęśliwie.

Kolejnymi uczuciami opisanymi w powieści są między innymi skryta miłość Heleny Stawskiej do Stanisława Wokulskiego oraz – także pozbawiona szans na wzajemność – Ignacego Rzeckiego do pięknej mieszkanki kamienicy Łęckich.

Prócz motywu uczucia jednostronnego mamy także miłość w odmianie rodzicielskiej (pani Misiewiczowa do Heleny Stawskiej, ona do swojej córki Helenki), jej realizację w ramach przyjaźni męsko-męskiej (Ignacy Rzecki i August Katz, Ignacy Rzecki i Stanisław Wokulski) czy męsko-damskiej (Wokulski i wdowa Wąsowska oraz pani Zasławska).

Jak widać, Prus wyeksploatował motyw miłości w swojej realistycznej, pozytywistycznej powieści maksymalnie. Na szczęście nie oddał czytelnikom romansidła w stylu Harlequina, lecz wybitne dzieło psychologiczno-obyczajowe, w którym każdy odnajdzie coś dla siebie.

Motyw nauki


Motyw nauki jest jednym z tematów wielowarstwowej powieści Lalka Bolesława Prusa. Pisarz wprowadził go do utworu poprzez postaci oraz określone wydarzenia.

Reprezentantami entuzjastów nauki w dziele są między innymi Julian Ochocki – młody miłośnik techniki i postępu marzący o skonstruowaniu latającej maszyny, która zmieniłaby bieg ludzkości, poznany przez Stanisława Wokulskiego w Paryżu wynalazca Geist, pragnący odkryć metal lżejszy od powietrza oraz sam Wokulski, który za swoje pracy napisane w czasie pobytu na Syberii zyskał uznanie międzynarodowego środowiska naukowego. Z kolei wydarzeniami, dzięki którym czytelnik przyswaja sobie pozytywistyczny szacunek do nauki, są spotkania tychże bohaterów, długie tygodnie spędzane w pracowniach oraz wielogodzinne rozmowy, przyczyniające się do rozwoju światopoglądu zarówno książkowych postaci, jak i odbiorów Lalki.
strona:   - 1 -  - 2 -  - 3 -  - 4 - 



  Dowiedz się więcej