Jesteś w: Syzyfowe prace

Syzyfowe prace

Autor: Karolina Marlęga     Serwis chroniony prawem autorskim


Dzieje Marcina Borowicza i jego kolegów dają wielopłaszczyznowy i dokumentalny obraz epoki zaboru rosyjskiego w II połowie XIX wieku. Porównując je z dokumentami i przekazami historycznymi z tamtych lat możemy „Syzyfowe prace” nazwać literackim dokumentem.

Syzyfowe prace - ciekawostki


Przez twórczość Żeromskiego bardzo często przewija się motyw miłości. Jest to zawsze miłość pełna ekstaz i zamierania serca. Niestety miłość ta zawsze kończy się rozstaniem na zawsze.

Lubował się też pisarz w zamieszczaniu w utworach wątków przypadkowych spotkań bohaterów oraz nagłych wyjazdów bez pozostawienia adresu.
Żeromski nie „krzepił pięknymi obrazami ludzkich serc” tak, jak np. Sienkiewicz. Przedstawiał w swoich utworach obrazy cierpiących bohaterów, odsłaniał całą nędzę i tragizm opisywanej rzeczywistości. Za te zabiegi był mocno krytykowany. Bardzo przeżywał wszystkie ataki krytyków. Mało brakowało, a zrezygnowałby z pisarstwa.

Żeromski był powieściopisarzem, nowelistą, dramaturgiem, publicystą, ale nade wszystko lirykiem. Potrafił w swoich utworach doskonale malować różne poetyckie obrazy.

Żeromski, tak jak sam siebie nazwał w jednym z ostatnich swoich pism, był „bibliotekarzem i bibliofilem” (miłośnikiem, zbieraczem książek). Uwielbiał gromadzić i czytać książki.

Najbardziej lubił cytować Szekspira i Mickiewicza.

Stefan Żeromski – notatka szkolna


Stefan Żeromski przyszedł na świat 14 października 1864 roku. Jego rodzicami byli Wincenty i Józefa z Kartelów. W rejon Gór Świętokrzyskich przybyli oni w połowie XVIII wieku. Jego przodkowie walczyli w polskim wojsku. Starannie wykształcony ojciec nie mając własnego majątku utrzymywał się z dzierżawy. Podczas powstania styczniowego majątek doznał wielu strat. Ojciec Stefana postanowił przenieść się do Ciekot – to ich obraz odnajdziemy w większości powieści autora „Przedwiośnia”. W roku 1876 na gruźlicę zmarła matka przyszłego pisarza, jej portret także odnajdziemy w wielu dziełach. Żeromscy popadli w majątkowe kłopoty, zaś w 1883 roku zmarł Wincenty, co spowodowało opuszczenie Ciekot.

Pisarz uczęszczając najpierw do szkoły elementarnej w Psarach, a od 1874 roku do kieleckiego gimnazjum na własne oczy przekonał się na czym polegała rusyfikacja. Miał świadomość działań Rosjan zmierzających do zruszczenia młodzieży. Odczuwał także coraz silniejszy ucisk polityczny w kraju. Należał do patriotycznej młodzieży, która zbierała się potajemnie by pielęgnować narodowe tradycje i poznawać polska literaturę. Nie był zamożny, dodatkowo doskwierała mu odziedziczona po matce choroba. Studia porzuca z powodu niedostatku. Zatrudnia się jako nauczyciel w szlacheckich dworach, zaczyna publikować pierwsze artykuły, nowele i opowiadania.

Po wyjeździe na studia weterynaryjne do Warszawy Żeromskiego wciąż zajmują sprawy polityczno-społeczne. Krytycznie odnosi się zarówno do przeszłości, jak i teraźniejszości. Podobnie jak w gimnazjum wciąż cierpi na niedostatek, a nawet doskwiera mu głód. Porzuca studia i pracuje jako nauczyciel w dworach szlacheckich, co pozwala mu poznać sposób życia i myślenia szlachty. W tym okresie powstają pierwsze artykuły oraz nowele (debiut w 1889 na łamach „Tygodnika Powszechnego”) i opowiadania autora (m. in. „Siłaczka”, „Zmierzch”), odzwierciedlające jego społeczną pasję.

Dzięki zarobionym pieniądzom autor odbywa podróż po Europie. Po ślubie z Oktawią Rodkiewiczową przenosi się do Szwajcarii, gdzie obejmuje posadę bibliotekarza w Muzeum Narodowym Polskim w Raperswilu. Dzięki pracy Żeromski poznaje charakter polskiej emigracji. Na obczyźnie tworzy „Syzyfowe prace”. Do kraju powraca w 1897 roku i zostaje bibliotekarzem w Bibliotece Ordynacji Zamoyskich w Warszawie. We Lwowie pod pseudonimem Maurycy Zych ukazują się wówczas „Syzyfowe prace”.

Największy sukces literacki przynoszą pisarzowi wydanie w 1899 roku „Ludzie bezdomnych”. Od 1904 roku może sobie pozwolić na utrzymywanie się z pisarstwa. W kolejnych latach ukazują się „Popioły” i kontrowersyjne „Dzieje grzechu”. Poprzez zaangażowanie społeczne, którego wyraz można odnaleźć w literaturze autor „Syzyfowych prac zyskuje miano „sumienia polskiej literatury”, a przez społeczeństwo uważany jest za autorytet moralny.

W latach 1909-1912 pisarz przebywa w Paryżu. Żeni się ponownie z malarką Anną Zawadzką. Podczas pierwszej wojny światowej przebywa w Zakopanem, prowadząc działalność niepodległościową. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości zamieszkał w Warszawie na Zamku Królewskim. W latach dwudziestych pisarz angażuje się w działalność patriotyczną i społeczną. Wydana w 1922 roku powieść „Wiatr od morza” (o antyniemieckim charakterze) pozbawia go możliwości uzyskania Nagrody Nobla.

Ostatnią wielką powieścią Żeromskiego było „Przedwiośnie (1924). Pisarz zmarł 20 listopada 1925 roku w Warszawie. Pochowany został na Cmentarzu Ewangelicko-Reformowanym. Pisarza żegnały tłumy.

„Syzyfowe prace” – bibliografia


1. Adamczewski S., Stefan Żeromski „Syzyfowe prace” – objaśnienia i przypisy, Warszawa 1930.
2. Adamczyk Z. J., O „Syzyfowych pracach” trochę inaczej, „Przegląd Humanistyczny”, 1995, nr 6.
3. Hutnikiewicz A., Wstęp, w: Stefan Żeromski, Syzyfowe prace, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław-Warszawa 1984, s. III-XCII.
4. Hutnikiewicz A., Stefan Żeromski, Warszawa 1960.
5. Jakubowski J. Z., Wczesna twórczość Żeromskiego w: Nowe spotkanie z Żeromskim, Warszawa 1967.
strona:   - 1 -  - 2 -  - 3 -  - 4 -  - 5 -  - 6 - 



Syzyfowe prace – streszczenie

Rozdział I
Ośmioletni Marcin Borowicz w styczniu zostaje odwieziony przez rodziców z dworku w Gawronkach do szkoły początkowej w Owczarach. Chłopak jest zlękniony. Poznaje nauczycieli Wiechowskich (Ferdynanda i Marcjannę) i swoją nową szkołę. Matka – Helena Borowiczowa – ustala z żoną nauczyciela warunki n... wiecej



„Syzyfowe prace” - plan wydarzeń

1. Przyjazd Marcina Borowicza do szkoły początkowej w Owczarach.
2. Tęsknota chłopca za domem rodzinnym.
3. Nauka u nauczycieli Wiechowskich.
4. Trudności z przyswojeniem języka rosyjskiego.
5. Kontrola placówki przez naczelnika Jaczmieniewa.
6. Egzaminy wstępne do gimnazjum w Klerykowie.
7. Korepety... wiecej



„Syzyfowe prace” jako powieść o dorastaniu

„Syzyfowe prace”, to powieść o dorastaniu , o niepokojach światopoglądowych młodości, o rodzeniu się buntu narodowego i świadomości społecznej w młodym pokoleniu, ukazanych na realistycznym tle życia szkoły w zaborze rosyjskim. Dorastania nie można zawęzić jedynie do naturalnego wzrostu człowieka, ale odnieść tak�... wiecej



Artyzm „Syzyfowych prac”

Krytyk – Włodzimierz Jampolski – uważał, że „Syzyfowe prace”, to „powieść ogromnej wartości, powieść-dokument i dzieło sztuki, przy czym obie te wartości przenikają się w sposób nierozerwalny”. W zdaniu tym podkreślona została zarówno wartość dokumentalna – zapisanie dziejów rusyfika... wiecej



Kompozycja „Syzyfowych prac”

Konstrukcja „Syzyfowych prac” cechuje się przejrzystością. Kolejne rozdziały w naturalny sposób dzielą następujące po sobie etapy edukacji Marcina Borowicza począwszy od przyjazdu do szkoły elementarnej w Owczarach, aż do ukończenia gimnazjum i zdania egzaminu dojrzałości. Budowa powieści jest luźna, fragmentaryczna.... wiecej



Język i stylistyka „Syzyfowych prac”

W powieści Żeromskiego dominuje mowa potoczna podporządkowana swej podstawowej funkcji wiernego, ścisłego nazywania i odtwarzania rzeczy. Występują także elementy gwary oraz języka środowiskowego (młodzież gimnazjalna). Dodatkowo wiele jest obcych zapożyczeń, głównie, co zrozumiałe, z języka rosyjskiego. Gwara występuje międ... wiecej



Charakterystyka Marcina Borowicza

Marcin Borowicz urodził się w szlacheckim folwarku w Gawronkach. Jego rodzicami byli Walenty i Halina Borowiczowie. Poznajemy go, gdy przybywa do szkoły elementarnej w Owczarach przygotowującej do egzaminów do gimnazjum. Bohater jak na swój wiek jest duży i tęgi. Ma miłą twarz, czarne oczy, gęste brwi, a na jego głowie spoczywa bar... wiecej



Andrzej Radek - charakterystyka, losy

Charakterystyka Andrzeja Radka
Andrzej Radek urodził się we wsi Pajęczyn Dolny jako syn chłopskiego fornala (robotnika rolnego w pańskim majątku). Wychowywał się w czworakach. Jego rodzice byli analfabetami. Wszyscy żyli w skrajnej nędzy, zajmując jedną izbę z dwoma innymi rodzinami. O jego wyglądzie zewnętrznym dowiadujemy... wiecej



Charakterystyka Bernarda Zygiera

O Bernardzie Zygierze, w porównaniu z Borowiczem i Radkiem, wiemy z powieści najmniej. Pochodzi z rodziny o niemieckich korzeniach. Gdy go poznajemy ma osiemnaście, dziewiętnaście lat, średni wzrost, krępą budowę ciała i ślady po ospie. „Rysy twarzy miał wyraziste, nos duży, oczy barwy nieokreślonej jak woda”. Nigdy ni... wiecej



Tragizm młodzieży polskiej w zaborze rosyjskim w świetle powieści Stefana Żeromskiego „Syzyfowe prace”

Stefan Żeromski w „Syzyfowych pracach” za główny temat obrał charakterystykę postaw i zachowań polskiej młodzież wieku. W pozostającym pod protektoratem cesarstwa rosyjskiego Królestwie Polskim był to okres największych represji. Po upadku powstania styczniowego wzmogły się organizowane odgórnie wszelkie formy rusyfik... wiecej



Syzyfowe prace - motywy literackie

Motyw szkoły w „Syzyfowych pracach”
Głównym miejscem akcji „Syzyfowych prac” jest szkoła. W pierwszych rozdziałach możemy przyjrzeć się funkcjonowaniu elementarnej szkoły w Owczarach prowadzonej przez małżeństwo Wiechowskich, zaś w kolejnych obserwujemy działalność klasycznego gimnazjum w Klerykowie.

D... wiecej



Czy „Syzyfowe prace” Stefana Żeromskiego to powieść mająca wartości dla współczesnych? – rozprawka

Powieść Stefana Żeromskiego „Syzyfowe prace” powstała pod koniec XIX wieku i skupiała się przede wszystkim na położeniu polskiej młodzieży w carskiej szkole w latach siedemdziesiątych i osiemdziesiątych XIX stulecia. Można postawić pytanie czy po tylu latach ukazane treści są wartościowe i istotne dla współczesneg... wiecej



„Syzyfowe prace” – recenzja filmu

W 2000 roku na ekrany polskich kin weszła ekranizacja „Syzyfowych prac”. Na ekran popularną lekturę szkolną zdecydował się przenieść reżyser i autor scenariusza Paweł Komorowski. Film jest kinową wersją serialu telewizyjnego z 1998 roku (w napisach końcowych filmu pojawia się informacja: w filmie wykorzystano materiał... wiecej



Obraz polskiego społeczeństwa w „Syzyfowych pracach”

Po upadku powstania styczniowego Polacy przyjmowali różnorodne postawy wobec zaborcy. Większość starała się przyzwyczaić do sytuacji ucisku i nie występowała jawnie przeciwko zaborcom. Na popularności zyskały pozytywistyczne hasła „pracy organicznej” i „pracy u podstaw”, które głosiła polska inteligencja.... wiecej



Rusyfikacja w „Syzyfowych pracach”

Obraz rusyfikacji w „Syzyfowych pracach”
Jednym z głównych problemów jakie porusza powieść „Syzyfowe prace” Żeromskiego jest rusyfikacja i budzenie się oporu wobec niej wynikającego z pobudek patriotycznych. Upadek powstania styczniowego spowodował ciężkie represje w stosunku do mieszkańców Królestwa, wzmógł się u... wiecej



Autobiografizm w „Syzyfowych pracach”

Żeromski w „Syzyfowych pracach” zawarł wspomnienia i obserwacje z własnej młodości. Powieść nie jest jednak zbeletryzowaną, ukrytą biografią. Autor wychowywał się na Kielecczyźnie, tam uczęszczał do szkoły elementarnej, a następnie do gimnazjum w Kielcach. Przekonał się jak działa zorganizowana rusyfikacja i syst... wiecej



Obraz zaboru rosyjskiego na przykładzie „Syzyfowych prac”

Przez pryzmat osobistych doświadczeń Stefan Żeromski w „Syzyfowych pracach” przedstawia rzeczywistość szkolną w popowstaniowym okresie w zaborze rosyjskim. Dzieje Marcina Borowicza głównego bohatera powieści daje wielostronny obraz epoki. Fikcja literacka stała się w tej powieści konkretnym odzwierciedleniem zdarzeń i... wiecej



Charakterystyka porównawcza Andrzeja Radka i Marcina Borowicza

Marcin Borowicz i Andrzej Radek to główni bohaterowie „Syzyfowych prac”. Początkowo różniło ich niemal wszystko – pochodzenie, status materialny, poglądy na życie, jednak z czasem zbliżyli się do siebie i stali prawdziwymi przyjaciółmi.

Borowicz był synem szlacheckim. Wychował się w folwarku w Gawro... wiecej



Lekcja języka polskiego - recytacja Reduty Ordona w Syzyfowych pracach

Przebieg i wpływ lekcji języka polskiego na młodzież w klerykowskim gimnazjum
Pamiętna lekcja języka polskiego rozpoczęła się jak każda inna. Nauczyciel – profesor Sztetter jednemu z uczniów przykazał przetłumaczenie wiersza „Pająk” Czajkowskiego z języka polskiego na rosyjski. Uczniowie poinformowali go, że w klasie... wiecej



Gimnazjum klerykowskie różni się od współczesnego – rozprawka

Powieść Stefana Żeromskiego „Syzyfowe prace” opowiada o losach polskiej młodzieży, która zdobywa edukację pod zaborami w zrusyfikowanej szkole. Akcja toczy się w II połowie XIX wieku w Królestwie Kongresowym, a jednym z głównych miejsc, w którym rozgrywają się wydarzenia jest gimnazjum klasyczne w Klerykowie. Nauka w ... wiecej



Życie młodzieży polskiej w latach 70 i 80 XIX wieku na podstawie lektury „Syzyfowe prace”

Głównym tematem „Syzyfowych prac” jest obraz życia młodzieży polskiej w II połowie XIX wieku w Królestwie Kongresowym. Żeromski przedstawił szeroko i wielopłaszczyznowo zmaganie młodych z postępującą rusyfikacją.

Główni bohaterzy powieści – Marcin Borowicz, Andrzej Radek, Bernard Zygier i Anna S... wiecej



„Przyjaźń przez współczucie i współudział łagodzi nieszczęście” – uzasadnij stwierdzenie na podstawie „Syzyfowych prac”

„Przyjaźń przez współczucie i współudział łagodzi nieszczęście” – uzasadnij stwierdzenie na podstawie „Syzyfowych prac”
Sytuacja młodzieży polskiej ukazana przez Żeromskiego w „Syzyfowych pracach” często była tragiczna. Ze wszystkich stron atakowała ich rosyjska propaganda, podlega... wiecej



Czy „Syzyfowe prace” można nazwać radosnym hymnem życia na przekór wszystkiemu?

Trudno nie zgodzić się z opinią, że powieść Żeromskiego ukazuje tragiczną sytuację młodzieży polskiej w zaborze rosyjskim, w który po powstaniu listopadowym wzmożono rusyfikację w niespotykany dotąd sposób. Ofiarą carskich zaborców padł przede wszystkim system edukacji, a więc poszczególne rozporządzenia dotykały najbardz... wiecej



„Syzyfowe prace” – recenzja powieści

Powieść Żeromskiego „Syzyfowe prace” została po raz pierwszy wydana pod koniec XIX wieku. Już wówczas stanowiła bogate źródło dokumentalne, a także utrwalała informacje o losach polskiej młodzieży w zaborze rosyjskim. Powieść ta kształtowała kolejne pokolenia Polaków, które także musiały się zmierzyć z okupac... wiecej



„Syzyfowe prace” - utwór Stefana Żeromskiego jako powieść o dojrzewaniu, dorastaniu, pierwszych ważnych doświadczeniach młodych ludzi. Uzasadnij stwierdzenie, podając odpowiednie argumenty

Powieść Żeromskiego opowiada o pokoleniu młodych ludzi, którzy wychowywali się i dorastali w trudnych latach po upadku powstania styczniowego w Polsce. Ich sytuacja była szczególna, ponieważ podlegali wzmożone rusyfikacji, byli wciąż kontrolowani przez nauczycieli, nie mogli swobodnie mówić w ojczystym języku czy czytać po polsk... wiecej



Z którym z bohaterów „Syzyfowych prac” chciałbyś się zaprzyjaźnić i dlaczego?

W „Syzyfowych pracach” Żeromskiego odnajdziemy wiele postaci, które wzbudzają naszą sympatię i podziw. Są to przedstawiciele polskiej młodzieży, którzy pod zaborami musieli zmagać się z wzmożoną rusyfikacją i dzięki samokształceniu zdobywać prawdziwą wiedzę o Polsce. Wśród nich na plan pierwszy wybijają się cz... wiecej



„Masz, psie, masz, draniu! Masz - za teatr, masz za inspektorskie zebranie, masz za literaturę! Tyś mnie chciał do siebie podobnym... - Masz, renegacie, szpiegu, masz, szpiegu!” Jakie przeżycia podyktowały Marcinowi te gorzk

Marcin Borowicz wypowiada przytoczone słowa szeptem podczas incydentu z nauczycielem klerykowskiego gimnazjum – Majewskim. Gdy pewnego dnia chłopak szedł na zebranie koła patriotycznego na „Górkę”, czyli na strych Mariana Gontali, dostrzegł szpiegującego go pedagoga, który szukał tajnego przejścia. Będąc niezauwa�... wiecej



Anna Stogowska i jej rodzina

Anna Stogowska to jedna z najlepszych uczennic gimnazjum żeńskiego (uczęszczała do siódmej klasy). Była to osoba nieprzystępna, surowa, wychowana mimo względnego dobrobytu twardą ręką. Dzięki matce nauczyła się kochać Polskę i cenić jej tradycje. O jej patriotyzmie świadczą słowa wiersza polskiego poety Romanowskiego wpisane... wiecej



Ferdynand Wiechowski - charakterystyka

Ferdynand Wiechowski to nauczyciel szkoły początkowej w Owczarach. Gdy go poznajemy pedagog ubrany jest w grube, rude palto i buty, a jego szyję owija wełniany szalik w prążki.

Jego żółtawe wąsy są podkręcone do góry. Wpajał podopiecznym obcy alfabet, gramatykę, tradycje, a nawet zwyczaje religijne Rosjan, dyskrymin... wiecej



Profesor Sztetter - charakterystyka

Sztetter to zastraszony przez władze placówki w Klerykowie profesor. To „człowiek światły, ale tak wiekuiście wylękły o swoją posadę, że właściwie niczego nie uczył”. Sztetter niegdyś miał wyższe ideały i aspiracje. Pisywał do gazet i przez wiele lat tłumaczył poezje ulubionego poety Shelleya, które chciał wy... wiecej



Antoni Paluszkiewicz - charakterystyka

Antoni Paluszkiewicz to nauczyciel dwóch młodych paniczów w Pajęczynie Dolnym. Nosił przezwisko „Kawka” od ciągłego pokasływania - przez wiele lat chorował na postępujące suchoty. Wyszydzany przez uczniów i całą wieś, nie zwracał na to najmniejszej uwagi, patrząc na ludzi z łagodnym, pobłażliwym uśmiechem. ̶... wiecej



Charakterystyka pozostałych bohaterów „Syzyfowych prac”

Walenty Borowicz – ojciec Marcina, mężczyzna o zaczerwienionej twarzy z fajką w ustach. Był pracowity, poświęcał czas na prowadzenie folwarku.

Helena Borowiczowa matka Marcina, była kobietą wyniszczoną przez „chorobę piersiową”. Miała jedynego syna – Marcina, którego bardzo kochała. Była w st... wiecej



„Syzyfowe prace” – najważniejsze cytaty

„Uczucie osamotnienia, graniczącego z rozpaczą, chwyciło małego szlachcica stalowemi szponami. Wzrok jego latał niespokojnie od przedmiotu do przedmiotu, z miejsca na miejsce, szukając czegoś znajomego i bliskiego. Spoczął wreszcie na tym kącie kanapki, gdzie siedzieli rodzice, ale i tam spał ktoś obcy. Z kątów izby, zasnuty... wiecej



„Syzyfowe prace” – opis plakatu filmowego

Plakat zapowiadający film „Syzyfowe prace” mimo swej prostoty jest intrygujący. Przedstawia zdjęcie głównej pary bohaterów – Anny Stogowskiej (Alicja Bahleda-Curuś) oraz Marcina Borowicza (Łukasz Garlicki). Plakat zaprojektowany i wykonany został przez Rosława Szaybo, we współpracy z Katarzyną Michałowską, Mariu... wiecej



Syzyfowe prace - znaczenie tytułu powieści

Wyrażenie syzyfowe prace, użyte w tytule powieści Stefana Żeromskiego, pochodzi z mitologii greckiej. Syzyf był założycielem i królem miasta Eryfy (Korynt). Słynął ze sprytu i przebiegłości. Kiedy Bogowie zesłali go do Tartaru, podstępnie uciekł. Za to i inne swoje przewinienia Syzyf został ukarany wtaczaniem ... wiecej



Syzyfowe prace jako dokument epoki

Syzyfowe prace Stefana Żeromskiego nazywane są dokumentem epoki, ponieważ świat przedstawiony w tej powieści jest wiernym odbiciem rzeczywistości. Książka należy oczywiście do gatunku powieści, nie dokumentu, ale przez to, że z jej kart odczytujemy obraz autentycznej historii życia społeczeństwa polskiego w czasach zabor... wiecej



Pozostali bohaterowie Syzyfowych prac

Bernard Sieger (Zygier) – dołącza do klasy Marcina w klasie siódmej. Jest to uczeń-legenda, Polak z niemieckimi korzeniami. Został wydalony z warszawskiego gimnazjum, a w Klerykowie żyje pod ścisłym nadzorem nauczycieli Rosjan i najwyższych władz szkoły. Krążą o nim plotki, bo każdy chce dowiedzieć się, za co wyr... wiecej



Andrzej Radek - charakterystyka

Andrzej Radek – bliski kolega Marcina Borowicza. Chłopcy poznają się, gdy Radek ma już nakaz opuszczenia szkoły za złe zachowanie. Chodziło o bójkę w klasie, którą spowodował uczeń naśmiewający się z pochodzenia Radka. Wtedy Marcin wstawia się za kolegą u Majewskiego i Zabielskiego (jest to jeszcze czas, kiedy B... wiecej



Szczegółowy plan wydarzeń Syzyfowych prac

1. Przywiezienie Marcinka Borowicza do szkoły wiejskiej w Owczarach – 4 stycznia [1872 r.]:
wyruszenie Marcinka wraz z ojcem i matką saniami z rodzinnych Gawronek,
zapoznanie się z nauczycielem Wiechowskim i jego rodziną,
targowanie się pani Borowiczowej i pani Marcjanny Wiechowskiej o cenę nauki Marcinka,
... wiecej



Stefan Żeromski - biografia

„Był tym, wobec którego niemożliwa była obojętność” – tak pisał po śmierci Żeromskiego w jednym ze swoich artykułów Wacław Borowy.

Stefan Żeromski urodził się 14 października 1864 roku w Strawczynie na Kielecczyźnie, w ubogiej rodzinie szlacheckiej. Jego ojciec był dzierżawcą. W szkole wiejs... wiecej



Syzyfowe prace - opracowanie, problematyka

Wiadomości wstępne
Pierwsza powieść Stefana Żeromskiego „Syzyfowe prace” wydrukowana została pierwotnie w czasopiśmie „Nowa Reforma” w 1897 roku pod pseudonimem Maurycy Zych. W 1909 roku ukazała się ona na terenie zaboru rosyjskiego pod tytułem „Andrzej Radek, czyli Syzyfowe prace”.

„Jedna z pierws... wiecej



Marcin Borowicz - charakterystyka, dzieje

Marcin Borowicz - charakterystyka
Czołowym bohaterem powieści „Syzyfowe prace” jest Marcin Borowicz. Na początku książki poznajemy go jako ośmioletniego, tęgiego, czarnookiego malca. Chłopiec jest bardzo przywiązany do swoich rodziców. Naukę rozpoczyna u pana Wiechowskiego w Owczarach. Następnie zostaje uczniem kleryko... wiecej



Syzyfowe prace - plan wydarzeń

1.Opuszczenie przez Marcina Borowicza rodzinnego domu.
2.Nauka Marcinka w elementarnej szkole w Owczarach (pierwsze zetknięcie się z rusyfikacją).
3.Wyjazd do Klerykowa – korepetycje u profesora Majewskiego i pomyślne zdanie egzaminów do gimnazjum.
4.Zamieszkanie na stancji u „starej Przepiórzycy”.wiecej



Syzyfowe prace - streszczenie szczegółowe

Rozdział I

4 stycznia, wieczorem, państwo Borowiczowie odwożą saniami swego synka, Marcinka, do szkoły w Owczarach. Chłopiec ma osiem lat, tęgą posturę, czarne oczy. Jest jedynakiem. Malec nigdy wcześniej nie opuszczał ani na chwilę rodziców i domu, dlatego wszyscy bardzo przeżywają zbliżającą się chwilę rozst... wiecej