Syzyfowe prace

Autor: Karolina Marlęga Serwis chroniony prawem autorskim

Spis treści

Geneza „Syzyfowych prac”

Wpływ na napisanie utworu o rusyfikacji, opisującego przede wszystkim losy polskiego szkolnictwa pod rosyjskim zaborem, miało przede wszystkim wychowanie i obserwacja rzeczywistości „Przywiślańskiego Kraju” przez Żeromskiego. Obserwował on wzmożony ruch służący wynaradawianiu Polaków, ale także rozwój kapitalizmu na ziemiach polskich. Stanowi ona wyraz rzetelnego spojrzenia na epokę, jest świadectwem patriotyzmu autora i skrupulatnym podsumowaniem okresu dorastania pisarza.

Na powieść złożyły się przede wszystkim składniki autobiograficzne. Pisarz od najmłodszych lat wychowywał się w tradycji starań narodowowyzwoleńczych (rejon Gór Świętokrzyskich był świadkiem najdłużej trwających walk podczas powstania styczniowego, a okoliczna ludność chętnie pomagała walczącym), a także zainteresowań sprawami społecznymi. W jego domu panowała intelektualna i patriotyczna atmosfera. Matka była wielbicielką narodowej poezji, która zaszczepiła synowi. Jej obraz także odnajdziemy na kartach „Syzyfowych prac”. Umiłowanie tradycji wolnościowych podsycane było przez romantyczne dzieła, a także własne doświadczenia Żeromskiego.

Pisarz uczęszczając najpierw do szkoły elementarnej w Psarach, a od 1874 roku do kieleckiego gimnazjum na własne oczy przekonał się na czym polegała rusyfikacja. Miał świadomość działań Rosjan zmierzających do zruszczenia młodzieży. Odczuwał także coraz silniejszy ucisk polityczny w kraju. Należał do patriotycznej młodzieży, która zbierała się potajemnie by pielęgnować narodowe tradycje i poznawać polska literaturę. Nie był zamożny, dodatkowo doskwierała mu odziedziczona po matce choroba. Studia porzuca z powodu niedostatku. Zatrudnia się jako nauczyciel w szlacheckich dworach, zaczyna publikować pierwsze artykuły, nowele i opowiadania.

Po wyjeździe na studia weterynaryjne do Warszawy Żeromskiego wciąż zajmują sprawy polityczno-społeczne. Krytycznie odnosi się zarówno do przeszłości, jak i teraźniejszości. Podobnie jak w gimnazjum wciąż cierpi na niedostatek, a nawet doskwiera mu głód. Porzuca studia i pracuje jako nauczyciel w dworach szlacheckich, co pozwala mu poznać sposób życia i myślenia szlachty. W tym okresie powstają pierwsze artykuły oraz nowele i opowiadania autora (m. in. „Siłaczka”, „Zmierzch”), odzwierciedlające jego społeczną pasję. Nieobce były mu także kwestie oświatowe – na własnym przykładzie obserwował pogłębiającą się rusyfikację, a także stan polskiej oświaty i metody nauczania pod zaborami. Osobiście jako nauczyciel dzieci szlacheckich swój czas bezinteresownie poświęcał dzieciom chłopskim przygotowując ich do nauki w szkole (wątek Antoniego Paluszkiewicza w „Syzyfowych pracach”).

Na genezę „Syzyfowych prac” złożyły się także lektury Żeromskiego, w których w dobie pozytywizmu wiele miejsca poświęcano edukacji, także dzieci wiejskich (Orzeszkowa, Prus, Sienkiewicz, Dygasiński). Ponadto na kształt utworu wpłynęła chęć artystycznego utrwalenia „pamięć rzeczy przeżytych osobiście”, autor pragnął utrwalić cierpienia rusyfikowanego narodu i obraz walki polskiej młodzieży o zachowanie tożsamości. Dodatkowo na kształt relacji o stanie polskiego szkolnictwa piętno odcisnęła znana Żeromskiemu broszura Romana Dmowskiego „Gimnazja rosyjskie w Polsce. Szkic wychowawczy”.

Przyjmuje się, że Stefan Żeromski wstępne prace nad „Syzyfowymi pracami” rozpoczął w latach 1890-1891, zaś ukończył w Szwajcarii w 1892 roku. Pierwsza wersja utworu z 1892 roku miała nosić tytuł „Wybawiciel”. Jednak autor ostatecznie zrezygnował z tego zamiaru. Ostateczny kształt zyskała zaś pod koniec pobytu autora w Szwajcarii i po powrocie do kraju w 1896 roku (pobyt na Kielecczyźnie). Pierwodruk powieści ukazał się w odcinkach w galicyjskim piśmie „Nowa Reforma” (VII-IX 1897). Drukiem ukazała się w 1898 roku we Lwowie pod pseudonimem Maurycy Zych. W latach następnych ukazywały się kolejne jej wydania (niektóre okrojone przez cenzurę). W 1909 roku, kiedy możliwe było wydanie powieści w okrojonym przez cenzurę kształcie w Warszawie autor nadał jej tytuł: „Andrzej Radek – czyli Syzyfowe prace”. Książka została także przetłumaczona na kilka języków (głównie po II wojnie światowej).

Syzyfowe prace - znaczenie tytułu

Tytuł utworu jest aluzją do mitologicznej historii króla Syzyfa. „Przyjęła się więc dość powszechnie obiegowa opinia, że tytuł powieści ma oznaczać najoczywiściej daremność rusyfikacyjnych usiłowań caratu”. (Hutnikiewicz, op. cit.) Owszem, daremną pracą jest praca rusyfikatorów nad wynaradawianiem polskiej młodzieży i w taki sposób też można interpretować tytuł dzieła. Były to bowiem starania bezcelowe, bezowocne, nie dające oczekiwanych efektów.

Jednak nie carat i zabiegi rusyfikatorów stanowią główny temat utworu, tylko polska młodzież – jej klęski i zwycięstwa. „Trud Syzyfa to tragiczna, a zarazem pełna pogardy uporczywa niezłomność i wytrwałość w zmaganiu się ciągle na nowo z własnym losem”. (Hutnikiewicz, op. cit.) Pisarz wyeksponował zatem w tytułowej metaforze nie tyle motyw daremności, ile znak odwagi, siły i uporu młodego pokolenia. Zmagania młodzieży przypominają wielkość, tragizm i upór pracy Syzyfa. Jest to ogromny trud, trud ponad siły i zdawałoby się, że daremny. Za to jednak tym bardziej godny podziwu.

Pierwotny tytuł powieści brzmiał „Andrzej Radek, czyli Syzyfowe prace”. W kontekście przedstawionej w utworze historii życia Jędrzeja Radka można wysnuć jeszcze jedno znaczenie tytułu powieści. Radek, na wzór Syzyfa toczy upartą walkę z losem. Cierpliwie i wytrwale (tak, jak mitologiczny Syzyf) dąży do celu.
strona: - 1 - - 2 - - 3 - - 4 - - 5 - - 6 -

Syzyfowe prace – streszczenie
Rozdział I
Ośmioletni Marcin Borowicz w styczniu zostaje odwieziony przez rodziców z dworku w Gawronkach do szkoły początkowej w Owczarach. Chłopak jest zlękniony. Poznaje nauczycieli Wiechowskich (Ferdynanda i Marcjannę) i swoją nową szkołę. Matka – Helena Borowiczowa – ustala z żoną nauczyciela warunki n... wiecej

„Syzyfowe prace” - plan wydarzeń
1. Przyjazd Marcina Borowicza do szkoły początkowej w Owczarach.
2. Tęsknota chłopca za domem rodzinnym.
3. Nauka u nauczycieli Wiechowskich.
4. Trudności z przyswojeniem języka rosyjskiego.
5. Kontrola placówki przez naczelnika Jaczmieniewa.
6. Egzaminy wstępne do gimnazjum w Klerykowie.
7. Korepety... wiecej

„Syzyfowe prace” jako powieść o dorastaniu
„Syzyfowe prace”, to powieść o dorastaniu , o niepokojach światopoglądowych młodości, o rodzeniu się buntu narodowego i świadomości społecznej w młodym pokoleniu, ukazanych na realistycznym tle życia szkoły w zaborze rosyjskim. Dorastania nie można zawęzić jedynie do naturalnego wzrostu człowieka, ale odnieść tak�... wiecej

Artyzm „Syzyfowych prac”
Krytyk – Włodzimierz Jampolski – uważał, że „Syzyfowe prace”, to „powieść ogromnej wartości, powieść-dokument i dzieło sztuki, przy czym obie te wartości przenikają się w sposób nierozerwalny”. W zdaniu tym podkreślona została zarówno wartość dokumentalna – zapisanie dziejów rusyfika... wiecej

Kompozycja „Syzyfowych prac”
Konstrukcja „Syzyfowych prac” cechuje się przejrzystością. Kolejne rozdziały w naturalny sposób dzielą następujące po sobie etapy edukacji Marcina Borowicza począwszy od przyjazdu do szkoły elementarnej w Owczarach, aż do ukończenia gimnazjum i zdania egzaminu dojrzałości. Budowa powieści jest luźna, fragmentaryczna.... wiecej

Język i stylistyka „Syzyfowych prac”
W powieści Żeromskiego dominuje mowa potoczna podporządkowana swej podstawowej funkcji wiernego, ścisłego nazywania i odtwarzania rzeczy. Występują także elementy gwary oraz języka środowiskowego (młodzież gimnazjalna). Dodatkowo wiele jest obcych zapożyczeń, głównie, co zrozumiałe, z języka rosyjskiego. Gwara występuje międ... wiecej

Charakterystyka Marcina Borowicza
Marcin Borowicz urodził się w szlacheckim folwarku w Gawronkach. Jego rodzicami byli Walenty i Halina Borowiczowie. Poznajemy go, gdy przybywa do szkoły elementarnej w Owczarach przygotowującej do egzaminów do gimnazjum. Bohater jak na swój wiek jest duży i tęgi. Ma miłą twarz, czarne oczy, gęste brwi, a na jego głowie spoczywa bar... wiecej

Andrzej Radek - charakterystyka, losy
Charakterystyka Andrzeja Radka
Andrzej Radek urodził się we wsi Pajęczyn Dolny jako syn chłopskiego fornala (robotnika rolnego w pańskim majątku). Wychowywał się w czworakach. Jego rodzice byli analfabetami. Wszyscy żyli w skrajnej nędzy, zajmując jedną izbę z dwoma innymi rodzinami. O jego wyglądzie zewnętrznym dowiadujemy... wiecej

Charakterystyka Bernarda Zygiera
O Bernardzie Zygierze, w porównaniu z Borowiczem i Radkiem, wiemy z powieści najmniej. Pochodzi z rodziny o niemieckich korzeniach. Gdy go poznajemy ma osiemnaście, dziewiętnaście lat, średni wzrost, krępą budowę ciała i ślady po ospie. „Rysy twarzy miał wyraziste, nos duży, oczy barwy nieokreślonej jak woda”. Nigdy ni... wiecej

Tragizm młodzieży polskiej w zaborze rosyjskim w świetle powieści Stefana Żeromskiego „Syzyfowe prace”
Stefan Żeromski w „Syzyfowych pracach” za główny temat obrał charakterystykę postaw i zachowań polskiej młodzież wieku. W pozostającym pod protektoratem cesarstwa rosyjskiego Królestwie Polskim był to okres największych represji. Po upadku powstania styczniowego wzmogły się organizowane odgórnie wszelkie formy rusyfik... wiecej

Syzyfowe prace - motywy literackie
Motyw szkoły w „Syzyfowych pracach”
Głównym miejscem akcji „Syzyfowych prac” jest szkoła. W pierwszych rozdziałach możemy przyjrzeć się funkcjonowaniu elementarnej szkoły w Owczarach prowadzonej przez małżeństwo Wiechowskich, zaś w kolejnych obserwujemy działalność klasycznego gimnazjum w Klerykowie.

D... wiecej

Czy „Syzyfowe prace” Stefana Żeromskiego to powieść mająca wartości dla współczesnych? – rozprawka
Powieść Stefana Żeromskiego „Syzyfowe prace” powstała pod koniec XIX wieku i skupiała się przede wszystkim na położeniu polskiej młodzieży w carskiej szkole w latach siedemdziesiątych i osiemdziesiątych XIX stulecia. Można postawić pytanie czy po tylu latach ukazane treści są wartościowe i istotne dla współczesneg... wiecej

„Syzyfowe prace” – recenzja filmu
W 2000 roku na ekrany polskich kin weszła ekranizacja „Syzyfowych prac”. Na ekran popularną lekturę szkolną zdecydował się przenieść reżyser i autor scenariusza Paweł Komorowski. Film jest kinową wersją serialu telewizyjnego z 1998 roku (w napisach końcowych filmu pojawia się informacja: w filmie wykorzystano materiał... wiecej

Obraz polskiego społeczeństwa w „Syzyfowych pracach”
Po upadku powstania styczniowego Polacy przyjmowali różnorodne postawy wobec zaborcy. Większość starała się przyzwyczaić do sytuacji ucisku i nie występowała jawnie przeciwko zaborcom. Na popularności zyskały pozytywistyczne hasła „pracy organicznej” i „pracy u podstaw”, które głosiła polska inteligencja.... wiecej

Rusyfikacja w „Syzyfowych pracach”
Obraz rusyfikacji w „Syzyfowych pracach”
Jednym z głównych problemów jakie porusza powieść „Syzyfowe prace” Żeromskiego jest rusyfikacja i budzenie się oporu wobec niej wynikającego z pobudek patriotycznych. Upadek powstania styczniowego spowodował ciężkie represje w stosunku do mieszkańców Królestwa, wzmógł się u... wiecej

Autobiografizm w „Syzyfowych pracach”
Żeromski w „Syzyfowych pracach” zawarł wspomnienia i obserwacje z własnej młodości. Powieść nie jest jednak zbeletryzowaną, ukrytą biografią. Autor wychowywał się na Kielecczyźnie, tam uczęszczał do szkoły elementarnej, a następnie do gimnazjum w Kielcach. Przekonał się jak działa zorganizowana rusyfikacja i syst... wiecej

Obraz zaboru rosyjskiego na przykładzie „Syzyfowych prac”
Przez pryzmat osobistych doświadczeń Stefan Żeromski w „Syzyfowych pracach” przedstawia rzeczywistość szkolną w popowstaniowym okresie w zaborze rosyjskim. Dzieje Marcina Borowicza głównego bohatera powieści daje wielostronny obraz epoki. Fikcja literacka stała się w tej powieści konkretnym odzwierciedleniem zdarzeń i... wiecej

Charakterystyka porównawcza Andrzeja Radka i Marcina Borowicza
Marcin Borowicz i Andrzej Radek to główni bohaterowie „Syzyfowych prac”. Początkowo różniło ich niemal wszystko – pochodzenie, status materialny, poglądy na życie, jednak z czasem zbliżyli się do siebie i stali prawdziwymi przyjaciółmi.

Borowicz był synem szlacheckim. Wychował się w folwarku w Gawro... wiecej

Lekcja języka polskiego - recytacja Reduty Ordona w Syzyfowych pracach
Przebieg i wpływ lekcji języka polskiego na młodzież w klerykowskim gimnazjum
Pamiętna lekcja języka polskiego rozpoczęła się jak każda inna. Nauczyciel – profesor Sztetter jednemu z uczniów przykazał przetłumaczenie wiersza „Pająk” Czajkowskiego z języka polskiego na rosyjski. Uczniowie poinformowali go, że w klasie... wiecej

Gimnazjum klerykowskie różni się od współczesnego – rozprawka
Powieść Stefana Żeromskiego „Syzyfowe prace” opowiada o losach polskiej młodzieży, która zdobywa edukację pod zaborami w zrusyfikowanej szkole. Akcja toczy się w II połowie XIX wieku w Królestwie Kongresowym, a jednym z głównych miejsc, w którym rozgrywają się wydarzenia jest gimnazjum klasyczne w Klerykowie. Nauka w ... wiecej

Życie młodzieży polskiej w latach 70 i 80 XIX wieku na podstawie lektury „Syzyfowe prace”
Głównym tematem „Syzyfowych prac” jest obraz życia młodzieży polskiej w II połowie XIX wieku w Królestwie Kongresowym. Żeromski przedstawił szeroko i wielopłaszczyznowo zmaganie młodych z postępującą rusyfikacją.

Główni bohaterzy powieści – Marcin Borowicz, Andrzej Radek, Bernard Zygier i Anna S... wiecej

„Przyjaźń przez współczucie i współudział łagodzi nieszczęście” – uzasadnij stwierdzenie na podstawie „Syzyfowych prac”
„Przyjaźń przez współczucie i współudział łagodzi nieszczęście” – uzasadnij stwierdzenie na podstawie „Syzyfowych prac”
Sytuacja młodzieży polskiej ukazana przez Żeromskiego w „Syzyfowych pracach” często była tragiczna. Ze wszystkich stron atakowała ich rosyjska propaganda, podlega... wiecej

Czy „Syzyfowe prace” można nazwać radosnym hymnem życia na przekór wszystkiemu?
Trudno nie zgodzić się z opinią, że powieść Żeromskiego ukazuje tragiczną sytuację młodzieży polskiej w zaborze rosyjskim, w który po powstaniu listopadowym wzmożono rusyfikację w niespotykany dotąd sposób. Ofiarą carskich zaborców padł przede wszystkim system edukacji, a więc poszczególne rozporządzenia dotykały najbardz... wiecej

„Syzyfowe prace” – recenzja powieści
Powieść Żeromskiego „Syzyfowe prace” została po raz pierwszy wydana pod koniec XIX wieku. Już wówczas stanowiła bogate źródło dokumentalne, a także utrwalała informacje o losach polskiej młodzieży w zaborze rosyjskim. Powieść ta kształtowała kolejne pokolenia Polaków, które także musiały się zmierzyć z okupac... wiecej

„Syzyfowe prace” - utwór Stefana Żeromskiego jako powieść o dojrzewaniu, dorastaniu, pierwszych ważnych doświadczeniach młodych ludzi. Uzasadnij stwierdzenie, podając odpowiednie argumenty
Powieść Żeromskiego opowiada o pokoleniu młodych ludzi, którzy wychowywali się i dorastali w trudnych latach po upadku powstania styczniowego w Polsce. Ich sytuacja była szczególna, ponieważ podlegali wzmożone rusyfikacji, byli wciąż kontrolowani przez nauczycieli, nie mogli swobodnie mówić w ojczystym języku czy czytać po polsk... wiecej

Z którym z bohaterów „Syzyfowych prac” chciałbyś się zaprzyjaźnić i dlaczego?
W „Syzyfowych pracach” Żeromskiego odnajdziemy wiele postaci, które wzbudzają naszą sympatię i podziw. Są to przedstawiciele polskiej młodzieży, którzy pod zaborami musieli zmagać się z wzmożoną rusyfikacją i dzięki samokształceniu zdobywać prawdziwą wiedzę o Polsce. Wśród nich na plan pierwszy wybijają się cz... wiecej

„Masz, psie, masz, draniu! Masz - za teatr, masz za inspektorskie zebranie, masz za literaturę! Tyś mnie chciał do siebie podobnym... - Masz, renegacie, szpiegu, masz, szpiegu!” Jakie przeżycia podyktowały Marcinowi te gorzk
Marcin Borowicz wypowiada przytoczone słowa szeptem podczas incydentu z nauczycielem klerykowskiego gimnazjum – Majewskim. Gdy pewnego dnia chłopak szedł na zebranie koła patriotycznego na „Górkę”, czyli na strych Mariana Gontali, dostrzegł szpiegującego go pedagoga, który szukał tajnego przejścia. Będąc niezauwa�... wiecej

Anna Stogowska i jej rodzina
Anna Stogowska to jedna z najlepszych uczennic gimnazjum żeńskiego (uczęszczała do siódmej klasy). Była to osoba nieprzystępna, surowa, wychowana mimo względnego dobrobytu twardą ręką. Dzięki matce nauczyła się kochać Polskę i cenić jej tradycje. O jej patriotyzmie świadczą słowa wiersza polskiego poety Romanowskiego wpisane... wiecej

Ferdynand Wiechowski - charakterystyka
Ferdynand Wiechowski to nauczyciel szkoły początkowej w Owczarach. Gdy go poznajemy pedagog ubrany jest w grube, rude palto i buty, a jego szyję owija wełniany szalik w prążki.

Jego żółtawe wąsy są podkręcone do góry. Wpajał podopiecznym obcy alfabet, gramatykę, tradycje, a nawet zwyczaje religijne Rosjan, dyskrymin... wiecej

Profesor Sztetter - charakterystyka
Sztetter to zastraszony przez władze placówki w Klerykowie profesor. To „człowiek światły, ale tak wiekuiście wylękły o swoją posadę, że właściwie niczego nie uczył”. Sztetter niegdyś miał wyższe ideały i aspiracje. Pisywał do gazet i przez wiele lat tłumaczył poezje ulubionego poety Shelleya, które chciał wy... wiecej

Antoni Paluszkiewicz - charakterystyka
Antoni Paluszkiewicz to nauczyciel dwóch młodych paniczów w Pajęczynie Dolnym. Nosił przezwisko „Kawka” od ciągłego pokasływania - przez wiele lat chorował na postępujące suchoty. Wyszydzany przez uczniów i całą wieś, nie zwracał na to najmniejszej uwagi, patrząc na ludzi z łagodnym, pobłażliwym uśmiechem. ̶... wiecej

Charakterystyka pozostałych bohaterów „Syzyfowych prac”
Walenty Borowicz – ojciec Marcina, mężczyzna o zaczerwienionej twarzy z fajką w ustach. Był pracowity, poświęcał czas na prowadzenie folwarku.

Helena Borowiczowa matka Marcina, była kobietą wyniszczoną przez „chorobę piersiową”. Miała jedynego syna – Marcina, którego bardzo kochała. Była w st... wiecej

„Syzyfowe prace” – najważniejsze cytaty
„Uczucie osamotnienia, graniczącego z rozpaczą, chwyciło małego szlachcica stalowemi szponami. Wzrok jego latał niespokojnie od przedmiotu do przedmiotu, z miejsca na miejsce, szukając czegoś znajomego i bliskiego. Spoczął wreszcie na tym kącie kanapki, gdzie siedzieli rodzice, ale i tam spał ktoś obcy. Z kątów izby, zasnuty... wiecej

„Syzyfowe prace” – opis plakatu filmowego
Plakat zapowiadający film „Syzyfowe prace” mimo swej prostoty jest intrygujący. Przedstawia zdjęcie głównej pary bohaterów – Anny Stogowskiej (Alicja Bahleda-Curuś) oraz Marcina Borowicza (Łukasz Garlicki). Plakat zaprojektowany i wykonany został przez Rosława Szaybo, we współpracy z Katarzyną Michałowską, Mariu... wiecej

Syzyfowe prace - znaczenie tytułu powieści
Wyrażenie syzyfowe prace, użyte w tytule powieści Stefana Żeromskiego, pochodzi z mitologii greckiej. Syzyf był założycielem i królem miasta Eryfy (Korynt). Słynął ze sprytu i przebiegłości. Kiedy Bogowie zesłali go do Tartaru, podstępnie uciekł. Za to i inne swoje przewinienia Syzyf został ukarany wtaczaniem ... wiecej

Syzyfowe prace jako dokument epoki
Syzyfowe prace Stefana Żeromskiego nazywane są dokumentem epoki, ponieważ świat przedstawiony w tej powieści jest wiernym odbiciem rzeczywistości. Książka należy oczywiście do gatunku powieści, nie dokumentu, ale przez to, że z jej kart odczytujemy obraz autentycznej historii życia społeczeństwa polskiego w czasach zabor... wiecej

Pozostali bohaterowie Syzyfowych prac
Bernard Sieger (Zygier) – dołącza do klasy Marcina w klasie siódmej. Jest to uczeń-legenda, Polak z niemieckimi korzeniami. Został wydalony z warszawskiego gimnazjum, a w Klerykowie żyje pod ścisłym nadzorem nauczycieli Rosjan i najwyższych władz szkoły. Krążą o nim plotki, bo każdy chce dowiedzieć się, za co wyr... wiecej

Andrzej Radek - charakterystyka
Andrzej Radek – bliski kolega Marcina Borowicza. Chłopcy poznają się, gdy Radek ma już nakaz opuszczenia szkoły za złe zachowanie. Chodziło o bójkę w klasie, którą spowodował uczeń naśmiewający się z pochodzenia Radka. Wtedy Marcin wstawia się za kolegą u Majewskiego i Zabielskiego (jest to jeszcze czas, kiedy B... wiecej

Szczegółowy plan wydarzeń Syzyfowych prac
1. Przywiezienie Marcinka Borowicza do szkoły wiejskiej w Owczarach – 4 stycznia [1872 r.]:
wyruszenie Marcinka wraz z ojcem i matką saniami z rodzinnych Gawronek,
zapoznanie się z nauczycielem Wiechowskim i jego rodziną,
targowanie się pani Borowiczowej i pani Marcjanny Wiechowskiej o cenę nauki Marcinka,
... wiecej

Stefan Żeromski - biografia
„Był tym, wobec którego niemożliwa była obojętność” – tak pisał po śmierci Żeromskiego w jednym ze swoich artykułów Wacław Borowy.

Stefan Żeromski urodził się 14 października 1864 roku w Strawczynie na Kielecczyźnie, w ubogiej rodzinie szlacheckiej. Jego ojciec był dzierżawcą. W szkole wiejs... wiecej

Syzyfowe prace - opracowanie, problematyka
Wiadomości wstępne
Pierwsza powieść Stefana Żeromskiego „Syzyfowe prace” wydrukowana została pierwotnie w czasopiśmie „Nowa Reforma” w 1897 roku pod pseudonimem Maurycy Zych. W 1909 roku ukazała się ona na terenie zaboru rosyjskiego pod tytułem „Andrzej Radek, czyli Syzyfowe prace”.

„Jedna z pierws... wiecej

Marcin Borowicz - charakterystyka, dzieje
Marcin Borowicz - charakterystyka
Czołowym bohaterem powieści „Syzyfowe prace” jest Marcin Borowicz. Na początku książki poznajemy go jako ośmioletniego, tęgiego, czarnookiego malca. Chłopiec jest bardzo przywiązany do swoich rodziców. Naukę rozpoczyna u pana Wiechowskiego w Owczarach. Następnie zostaje uczniem kleryko... wiecej

Syzyfowe prace - plan wydarzeń
1.Opuszczenie przez Marcina Borowicza rodzinnego domu.
2.Nauka Marcinka w elementarnej szkole w Owczarach (pierwsze zetknięcie się z rusyfikacją).
3.Wyjazd do Klerykowa – korepetycje u profesora Majewskiego i pomyślne zdanie egzaminów do gimnazjum.
4.Zamieszkanie na stancji u „starej Przepiórzycy”.wiecej

Syzyfowe prace - streszczenie szczegółowe
Rozdział I

4 stycznia, wieczorem, państwo Borowiczowie odwożą saniami swego synka, Marcinka, do szkoły w Owczarach. Chłopiec ma osiem lat, tęgą posturę, czarne oczy. Jest jedynakiem. Malec nigdy wcześniej nie opuszczał ani na chwilę rodziców i domu, dlatego wszyscy bardzo przeżywają zbliżającą się chwilę rozst... wiecej