Jesteś w: Pan Tadeusz

Okoliczności powstania „Pana Tadeusza”

Autor: Karolina Marlęga     Serwis chroniony prawem autorskim

Adam Mickiewicz rozpoczął prace nad utworem „Pan Tadeusz, czyli Ostatni zajazd na Litwie. Historia szlachecka z roku 1811 we dwunastu księgach wierszem” jesienią 1832 roku, a ukończył dokładnie 13 lutego 1834 roku w Paryżu. Najprościej rzecz ujmując impulsem do napisania dzieła była tęsknota za ojczyzną i wspomnienia z dzieciństwa spędzonego na pięknej litewszczyźnie.

Badacze dowodzą, że na początku utwór miał być prostą, niedużą powieścią w konwencji sielanki (pierwszy tytuł szkicu brzmiał „Zygota”), jednak z czasem zaczął rozrastać się do rozmiarów poematu, a później epopei. Działo się tak ze względu na powracające do Mickiewicza wspomnienia z czasów dzieciństwa, o czym pisze Wiktor Doleżan: „Materiału dostarczały poecie wspomnienia z lat dziecinnych i młodzieńczych, przede wszystkim z lat 1811 i 1812, na które patrzył własnymi oczyma. Widział przejście wojsk francuskich przez Nowogródek w r. 1812, wiadomości o legionach powiązał od uczestników w Paryżu. Tragedię wynikłą z powodu miłości Jacka Soplicy do córki dumnego Stolnika, Ewy, osnuł na własnej, nieszczęśliwej miłości ku Henryce Ewie, córce hrabiego Ankwicza”.

Mickiewicz zaprzyjaźnił się na emigracji ze szlachcicem Henrykiem Rzewuskim, autorem „Pamiętników Imć Pana Seweryna Soplicy”. Ze współpracy obydwu artystów w 1833 roku „narodziły” się postaci Podkomorzego, Sędziego, Wojskiego i wielu innych. Mickiewicz zaczerpnął też z „Pamiętników…” wiele historyjek i anegdot, a także staroszlachecki styl. Wieś Spolicowo nigdy nie istniała, lecz badacze literatury i historycy dowodzą, że prawdopodobnie pierwowzorem dla niej są Wołkowicze, niewielka litewska wioska niedaleko Nowogródka. Jednak takie nazwiska jak Soplica, Rębajło, Horeszko, Brzechalski, Dobrzyn są jak najbardziej prawdziwe i nierozerwalnie związane z historią tamtejszych ziem.
strona:   - 1 -  - 2 - 



  Dowiedz się więcej