Jesteś w: Pan Tadeusz

Obraz Polaków w „Panu Tadeuszu”

Autor: Karolina Marlęga     Serwis chroniony prawem autorskim



Jak pisze Lementowicz: „Mickiewicz wiernie oddał styl życia poszczególnych grup, które odróżnia stan posiadania i styl życia. Ujawnił wady i negatywne skłonności, ale przedstawił je z dobrotliwym humorem. Cechy i postawy pozytywne przeważają jednak nad przywarami, zaś wśród nich na czoło wysuwa się wielka miłość ojczyzny i gotowość do walki o jej wolność”. Bez wątpienia stworzony przez poetę obraz był wyidealizowany, co najlepiej widać we fragmentach mówiących o traktowaniu przez szlachciców parobków i podwładnych. Każdy z przedstawionych przez Mickiewicza posiadaczy ziemskich był dla swoich pracowników sprawiedliwy, wyrozumiały, a w ręcz kochający. Dowiadujemy się nawet, że Tadeusz nosił się z zamiarem uwłaszczenia włościan.

Mickiewicz ukazał polską szlachtę jako społeczność zróżnicowaną, podzieloną, różną. Nikogo nie potępiał, wręcz przeciwnie celebrował tę wewnętrzną odmienność, zachwycał się nią. Najważniejszym przesłaniem utworu wydaje się być to, iż mimo wszelkich różnic, barier, sporów dzielących Polaków, w obliczu sprawy naprawdę ważnej są oni w stanie zjednoczyć siły i razem stawić czoła problemowi. Przykładem tego jest wspólna walka szlachciców w Moskalami, pomimo tego, że dopiero co skakali sobie nawzajem do oczu.
strona:   - 1 -  - 2 - 



  Dowiedz się więcej