Jesteś w: Pan Tadeusz

Podkomorzy – charakterystyka

Autor: Karolina Marlęga     Serwis chroniony prawem autorskim

Podkomorzy, bohater epopei „Pan Tadeusz” Adama Mickiewicza jest reprezentantem urzędu, który, mimo iż w czasie rozgrywania się akcji utworu był jedynie pustym tytułem, to jednak nadal dawał możliwość do sądzenia sporów o granice dóbr szlacheckich.

Sześćdziesięcioletni bohater przyjaźnił się z Sędzią od wielu lat. Poznali się, gdy ojciec Podkomorzego – wojewoda nowogrodzki – wziął pod swoje skrzydła młodego Soplicę. W czasie akcji właściwej jest gościem u stryja Tadeusza. Z racji swojego wieku zajmuje najwyższe (…) miejsce za stołem.

Podkomorzy interesuje się astronomią (w młodości studiował tą dziedzinę na Uniwersytecie Wileńskim), lubi polowania (jest właścicielem dwóch psów gończych Sprawnika i Strawczyny) oraz opowieści o przeszłości, które potrafi snuć całymi godzinami Dzwoni wówczas w złotą tabakierkę z brylantów (dar króla Stanisława dla ojca Podkomorzego) i chwali minione lata.

Jego gawędziarstwo nie oznacza jednak, że nie potrafi odnieść się do teraźniejszości i obecnych problemów. Podczas kłótni z Hrabią wychodzi z Podkomorzego ognisty charakter:

„Zerwał się mówić, pierwsze słowo niewyraźnie
Mleł w ustach, aż przez zęby wyleciało: „Błaźnie!
Grafiątko! ja cię... Tomasz, karabelę! Ja tu
Nauczę ciebie mores, błaźnie! Daj go katu!
Względy, urzędy nudzą, uszko delikatne!”

Posiada także talent dowódczy. Dzielnie kieruje zebranymi w Soplicowie w czasie bitwy z jegrami, sprawnie nakłania Rosjan do poddania się oraz umiejętnie przekonuje towarzyszy szlachciców, aby uciekali za Niemen.

Pod koniec poematu, gdy do Soplicowa wkraczają wojska napoleońskie, Podkomorzy zyskuje tytuł marszałka konfederackiego powiatu nowogródzkiego oraz pośmiertnie oczyszcza imię Jacka Soplicy.



  Dowiedz się więcej