Jesteś w: Pan Tadeusz

Streszczenie „Pana Tadeusza”

Autor: Karolina Marlęga     Serwis chroniony prawem autorskim



Nagle do sali weszła długo oczekiwana, trzecia para narzeczonych: Rejent z Telimeną. Hrabia oniemiał, gdyż przed wyjazdem kobieta dała mu nadzieję, a nawet kawałek wstążki od sukni. Uświadomiwszy sobie, że okazała się być niewierną, dobył szpady. Wówczas przebiegła Telimena rzekła, że jeżeli ją kocha i ożeni się z nią, ona nie poślubi Rejenta. Słysząc tą propozycję, Hrabia wycofał się (nie chciał wiązać się na stałe).

Po najedzeniu się goście wyszli na dziedziniec. Sędzia obdarował bratanka kilkoma wioskami, a Zosia z Tadeuszem postanowili, że oddadzą włościanom ziemię, czyniąc ich wolnymi i pracującymi na własny rachunek. Poza tym Tadeusz jako żołnierz wyrzekł się władzy nad poddanymi, a Zosia zapewniła, że kocha wieś i sama zajmie się gospodarstwem, ponieważ nie lubi wystawnego życia.

Na koniec Gerwazy przyznał się Zosi i Tadeuszowi, że po śmierci swojego pana Stolnika ukrył przed Moskalami i Sędzią skrzynię ze stołowymi naczyniami, klejnoty, bogate kity oraz przez te lata uzbierał worek talarów za swoje wysługi. Teraz, przyrzekając, że będzie im wiernie służyć, chciał, aby przeznaczyli to na wyremontowanie zamku

Zaręczyny zakończył polonez, odtańczony w rytm gry cymbalisty Jankiela i rozpoczęty przez Podkomorzego i Zosię jako pierwszą parę. Nadszedł wieczór, goście bawili się dalej, wznoszono toasty za trzy pary, które się zaręczyły, za Napoleona, za wszystkich generałów itd.
strona:   - 1 -  - 2 -  - 3 -  - 4 -  - 5 -  - 6 -  - 7 -  - 8 - 



  Dowiedz się więcej