Jesteś w: Pan Tadeusz

Jacek Soplica jako bohater romantyczny

Autor: Karolina Marlęga     Serwis chroniony prawem autorskim



Ostatecznie oddał życie za Klucznika, przyjmując na pierś przeznaczaną mu kulę. W ten sposób spełnił ostatni formalny wymóg bohatera romantycznego – poniósł śmierć (względnie bohater romantyczny może także popaść w obłęd). Przeznaczeniem tego typu postaci zawsze była klęska, upadek. Jednak Ksiądz Robak nie odszedł jako przegrany, ponieważ na łożu śmierci uzyskał przebaczenie Gerwazego. W ten sposób z jego sumienia spadł wielki kamień, ciążący mu od prawie dwudziestu lat.

Łatwo zauważyć, że Jacek Soplica nie jest klasycznym romantykiem. Niesie ze sobą swoistą nową jakość. Urszula Lemnetowicz nazywa go nawet „nowym typem bohatera romantycznego”. Badaczka wylicza niespotykane dotąd w literaturze epoki cechy: „(…) nie działa samotnie, lecz uczestniczy we wspólnym dziele, organizuje innych do walki, szuka poparcia wśród szlachty i chłopów, a więc wśród szerokich rzesz reprezentujących różne stany. Nie czuje się odpowiedzialny za cały naród, nie grzeszy pychą i nie wywyższa się nad innych, przypisując sobie prawo do kierowania narodem. Jest to bohater cichy, pokorny (nazwisko Robak, skromny habit, osłanianie twarzy kapturem), raczej sługa, niż przywódca. Działa w sposób przemyślany, posługuje się taktyką i znajomością nawyków szlachty, ma zdolność przewidywania reakcji i umiejętnie wyczuwa nastroje. Potrafi wykorzystać swoją wiedzę o ludziach i świadomość sytuacji politycznej dla programowej pracy na rzecz ojczyzny”.
strona:   - 1 -  - 2 -  - 3 -  - 4 - 



  Dowiedz się więcej