Jesteś w: Pan Tadeusz

Literackie nawiązania do „Pana Tadeusza”

Autor: Karolina Marlęga     Serwis chroniony prawem autorskim


• Alfred Nossig („Jan Prorok”– dzieło naśladujące pierwowzór pod względem fabuły, struktury i stylu),
• Witold Gombrowicz („Ferdydurke” – taka sama radość z jedzenia, co u gości Sędziego Soplicy),
• Czesław Miłosz („Dolina Issy”– tak jak Soplicowo może być symbolem Arkadii, tak świat przedstawiony w tym dziele jest znakiem czegoś zupełnie przeciwnego).

„Pan Tadeusz” stał się także inspiracją pośrednią. Podjęte przez Mickiewicza motywy – miłość, walki o ojczyznę czy tęsknoty za krajem młodzieńczej beztroski zrealizowali od nowa w swoich dziełach najwybitniejsi polscy poeci:
• Juliusz Słowacki w „Hymnie (Smutno mi, Boże)”, „W pamiętniku Zofii Bobrówny”,
• Cyprian Kamil Norwid w „Mojej piosnce (II)”,
• Władysław Broniewski w wierszu „Nic więcej”,
• Kazimierz Wierzyński w zapadającym w pamięć tekście „Ktokolwiek jesteś bez ojczyzny”,
• Jan Lechoń w „Arii z kurantem”.
Prócz motywów i wątków, także postacie stworzone przez wieszcza głęboko odcisnęły się w pamięci twórców. U niektórych fascynacja była tak ogromna, że stworzyli swoich bohaterów w oparciu o tych Mickiewiczowskich. Telimena jest pierwowzorem Postoliny z „Zemsty” Aleksandra Fredry, który to dał bezpośredni wyraz zachwytu nad dziełem kolegi. Jego „XIII księga "Pana Tadeusza", czyli Noc poślubna Tadeusza i Zosi” pokazuje w humorystyczny i dosyć odważny sposób – z zachowaniem stylu narracji mistrza - ciąg dalszy epopei:
strona:   - 1 -  - 2 -  - 3 - 



  Dowiedz się więcej