Jesteś w:
Kordian
Bajka „O Janku, co psom szył buty” występuje często niezależnie od całego utworu, jako wiersz skierowany do dzieci. Jego bohaterem jest Janek – młody chłopak pochodzący z ludu. Początkowo młody chłopak nie garnie się do nauki, woli hulać ze starszymi. Nauczyciel wyrzuca go ze szkoły. Za namową plebana matka oddała go na nauki do szewca. Młodzieniec jednak także nie garnął się do nauki fachu i postanowił wyruszyć w świat. Matkę doszły słuchy, że Janek utonął, jednak on żeglował po morzach przez rok.
W końcu osiadł na pewnej wyspie, gdzie królowi zapowiedział, że jedyne co potrafi to psom szyć buty. Dzięki uczciwej pracy awansował i mógł sprowadzić swą matkę na dwór królewski. Młody Janek może być w podobnym wieku, co Kordian i wskazuje, że celem życia może być uczciwa praca, która przynosi awans i zadowolenie. Bajka ta ma wyraźnie dydaktyczny sens. Nawiązuje do ideałów poprzedniej epoki (oświecenia), gdy zaradność, lojalność, a także wyuczenie się konkretnego fachu zapewniały spokojne i dostatnie życie.
W biografii Janka można odnaleźć krytykę Słowackiego dojrzewania i wyborów pokolenia urodzonego i dorastającego po zaborach. Są one zupełnie odmienne od ideałów powstańców listopadowych. Zawiera w sobie także ironiczną wizję programu życiowego wielu młodzieńców po upadku zrywu listopadowego.
Jak piszą Marian Bizan i Paweł Hertz „Pozornie groteskowa, prozaiczna umiejętność szycia butów psom jest tu jak gdyby przeciwstawiona romantycznemu dyletantyzmowi, toteż ten fragment utworu ma chyba znaczenie o wiele bardziej doniosłe, niż się to na ogół może wydawać”. [Bizan Marian, Hertz Paweł, „Posłowie do »Kordian«, w” Juliusz Słowacki „Kordian”, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1977, s. 176]
Znaczenie bajki „O Janku, co psom szył buty”
Autor: Karolina Marlęga Serwis chroniony prawem autorskimBajka „O Janku, co psom szył buty” występuje często niezależnie od całego utworu, jako wiersz skierowany do dzieci. Jego bohaterem jest Janek – młody chłopak pochodzący z ludu. Początkowo młody chłopak nie garnie się do nauki, woli hulać ze starszymi. Nauczyciel wyrzuca go ze szkoły. Za namową plebana matka oddała go na nauki do szewca. Młodzieniec jednak także nie garnął się do nauki fachu i postanowił wyruszyć w świat. Matkę doszły słuchy, że Janek utonął, jednak on żeglował po morzach przez rok.
W końcu osiadł na pewnej wyspie, gdzie królowi zapowiedział, że jedyne co potrafi to psom szyć buty. Dzięki uczciwej pracy awansował i mógł sprowadzić swą matkę na dwór królewski. Młody Janek może być w podobnym wieku, co Kordian i wskazuje, że celem życia może być uczciwa praca, która przynosi awans i zadowolenie. Bajka ta ma wyraźnie dydaktyczny sens. Nawiązuje do ideałów poprzedniej epoki (oświecenia), gdy zaradność, lojalność, a także wyuczenie się konkretnego fachu zapewniały spokojne i dostatnie życie.
W biografii Janka można odnaleźć krytykę Słowackiego dojrzewania i wyborów pokolenia urodzonego i dorastającego po zaborach. Są one zupełnie odmienne od ideałów powstańców listopadowych. Zawiera w sobie także ironiczną wizję programu życiowego wielu młodzieńców po upadku zrywu listopadowego.
Jak piszą Marian Bizan i Paweł Hertz „Pozornie groteskowa, prozaiczna umiejętność szycia butów psom jest tu jak gdyby przeciwstawiona romantycznemu dyletantyzmowi, toteż ten fragment utworu ma chyba znaczenie o wiele bardziej doniosłe, niż się to na ogół może wydawać”. [Bizan Marian, Hertz Paweł, „Posłowie do »Kordian«, w” Juliusz Słowacki „Kordian”, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1977, s. 176]