Jesteś w:
Kordian
Grzegorz – sługa Kordiana, który od młodzieńczych lat zastępuje mu ojca. Opowiada chłopakowi historie związane ze swoją przeszłością i walką za ojczyznę. Żegna młodego konspiratora, gdy ten zostaje skazany na karę śmierci.
Laura – starsza od Kordiana piękna kobieta. Młodzieniec darzył ją wielkim uczuciem, pisał nawet dla niej wiersze, jednak Laura odrzuciła te względy uważając go za dziecko. Odrzucona miłość była jednym z powodów samobójczej próby bohatera.
Dozorca – pracownik Parku Saint James, który uświadamia Kordianowi, że światem rządzą pieniądze i wszystko za nie można zdobyć oprócz szacunku innych ludzi.
Wioletta – Kordian romansował z nią we włoskiej willi. Gdy powiedział dziewczynie, że jest bankrutem ta porzuciła go, nad miłość przekładając bogactwo i wygodne życie.
Papież – głowa Kościoła rzymskokatolickiego, którą Kordian odwiedza w Watykanie. Ojciec święty nie chce dać walczącym Polakom błogosławieństwa, stając tym samym po stronie tyrana – cara Mikołaja I.
Szewc – przedstawiciel ludu warszawy, nieprzychylnie odnosi się do koronacji rosyjskiego cara, krytykuje postawę tłumu, który wiwatuje na jego cześć.
Szlachcic – przedstawiciel warszawskiego ludu podczas koronacji cara Mikołaja I na króla Polski. Ma świadomość, że to zły dzień dla ojczyzny, uczestniczy w uroczystościach jako świadek historii. Po koronacji wyraził pogląd, że car, choć przysięgał na konstytucję, nie będzie dotrzymywał jej postanowień.
Żołnierz – uczestnik powstania kościuszkowskiego, wyraża się nieprzychylnie o carze Mikołaju I, sprzeciwia się jego koronacji na króla Polski.
Prymas, Kanclerz, polscy dygnitarze, rosyjscy generałowie – uczestnicy koronacji cara Mikołaja I na króla Polski w warszawskiej katedrze.
Prezes – na siedemdziesiąt dziewięć lat, jeden ze spiskowców, który uczestniczy w tajnym spotkaniu w podziemiach kościoła św. Jana. Przeciwstawia się buntowi Kordiana i planowi zamordowania cara, powołując się na szacunek dla władcy, rycerską tradycję.
Ksiądz – ma pięćdziesiąt lat, jeden ze spiskowców, który uczestniczy w tajnym spotkaniu w podziemiach kościoła św. Jana. Przeciwstawia się buntowi Kordiana i planowi zamordowania cara, powołując się na zasady etyczne, które zakazują zabójstwa człowieka. Najważniejsze są dla niego boskie przykazania.
Starzec – popiera buntownicze zapędy Podchorążego i plan zabójstwa cara. Uważa, iż zabójstwo carskiej rodziny będzie usprawiedliwione nawet w oczach Boga – będzie ono formą ofiary, którą należy złożyć na ołtarzu wolności - niczym zdjęcie krzyża z pleców ciemiężonego ludu.
Wielki Książę Konstanty – z dynastii Romanowów. Po śmierci brata Aleksandra I pretendent do rosyjskiego tronu. Zrzekł się korony. Był rzeczywistym namiestnikiem wojskowym i cywilnym Królestwa Polskiego. Znany z miłości do armii, znęcał się jednak nad swoimi podkomendnymi. Jego stosunek do Polaków nie był jednoznaczny. Po wybuchu powstania zbiegł z Warszawy w przebraniu kobiety.
Car – Mikołaj I z dynastii Romanowów, od 1825 roku władał Rosją. Stłumił skierowane przeciw niemu powstanie dekabrystów, a następnie polskie powstanie listopadowe. Opowiadał się za ograniczeniem suwerennych praw Królestwa Polskiego. W maju 1829 roku koronował się na króla Polski w Warszawie.
Doktor – pojawia się u Kordiana w domu wariatów. Jest to przebrany Szatan, który uświadamia młodemu buntownikowi, że jednostkowa ofiara za ojczyznę nie zmieni jej sytuacji i nie przywróci wolności.
A także: Szatan, Czarownica, Mefistofel (Mefistofeles), Diabli, Astarot, Gehenna, Twór, Głos, Archanioł, Chór Aniołów, Pierwsza Osoba Prologu, Druga Osoba Prologu, Trzecia Osoba Prologu, lud, Garbaty Elegant, Stojący Na Kolumnie, Nieznajomy, Strach i Imaginacja, Dwóch Wariatów, Dozorca, Kuruta, Oficer, Adiutant, wojskowi.
Pozostali bohaterowie „Kordiana”
Autor: Karolina Marlęga Serwis chroniony prawem autorskimGrzegorz – sługa Kordiana, który od młodzieńczych lat zastępuje mu ojca. Opowiada chłopakowi historie związane ze swoją przeszłością i walką za ojczyznę. Żegna młodego konspiratora, gdy ten zostaje skazany na karę śmierci.
Laura – starsza od Kordiana piękna kobieta. Młodzieniec darzył ją wielkim uczuciem, pisał nawet dla niej wiersze, jednak Laura odrzuciła te względy uważając go za dziecko. Odrzucona miłość była jednym z powodów samobójczej próby bohatera.
Dozorca – pracownik Parku Saint James, który uświadamia Kordianowi, że światem rządzą pieniądze i wszystko za nie można zdobyć oprócz szacunku innych ludzi.
Wioletta – Kordian romansował z nią we włoskiej willi. Gdy powiedział dziewczynie, że jest bankrutem ta porzuciła go, nad miłość przekładając bogactwo i wygodne życie.
Papież – głowa Kościoła rzymskokatolickiego, którą Kordian odwiedza w Watykanie. Ojciec święty nie chce dać walczącym Polakom błogosławieństwa, stając tym samym po stronie tyrana – cara Mikołaja I.
Szewc – przedstawiciel ludu warszawy, nieprzychylnie odnosi się do koronacji rosyjskiego cara, krytykuje postawę tłumu, który wiwatuje na jego cześć.
Szlachcic – przedstawiciel warszawskiego ludu podczas koronacji cara Mikołaja I na króla Polski. Ma świadomość, że to zły dzień dla ojczyzny, uczestniczy w uroczystościach jako świadek historii. Po koronacji wyraził pogląd, że car, choć przysięgał na konstytucję, nie będzie dotrzymywał jej postanowień.
Żołnierz – uczestnik powstania kościuszkowskiego, wyraża się nieprzychylnie o carze Mikołaju I, sprzeciwia się jego koronacji na króla Polski.
Prymas, Kanclerz, polscy dygnitarze, rosyjscy generałowie – uczestnicy koronacji cara Mikołaja I na króla Polski w warszawskiej katedrze.
Prezes – na siedemdziesiąt dziewięć lat, jeden ze spiskowców, który uczestniczy w tajnym spotkaniu w podziemiach kościoła św. Jana. Przeciwstawia się buntowi Kordiana i planowi zamordowania cara, powołując się na szacunek dla władcy, rycerską tradycję.
Ksiądz – ma pięćdziesiąt lat, jeden ze spiskowców, który uczestniczy w tajnym spotkaniu w podziemiach kościoła św. Jana. Przeciwstawia się buntowi Kordiana i planowi zamordowania cara, powołując się na zasady etyczne, które zakazują zabójstwa człowieka. Najważniejsze są dla niego boskie przykazania.
Starzec – popiera buntownicze zapędy Podchorążego i plan zabójstwa cara. Uważa, iż zabójstwo carskiej rodziny będzie usprawiedliwione nawet w oczach Boga – będzie ono formą ofiary, którą należy złożyć na ołtarzu wolności - niczym zdjęcie krzyża z pleców ciemiężonego ludu.
Wielki Książę Konstanty – z dynastii Romanowów. Po śmierci brata Aleksandra I pretendent do rosyjskiego tronu. Zrzekł się korony. Był rzeczywistym namiestnikiem wojskowym i cywilnym Królestwa Polskiego. Znany z miłości do armii, znęcał się jednak nad swoimi podkomendnymi. Jego stosunek do Polaków nie był jednoznaczny. Po wybuchu powstania zbiegł z Warszawy w przebraniu kobiety.
Car – Mikołaj I z dynastii Romanowów, od 1825 roku władał Rosją. Stłumił skierowane przeciw niemu powstanie dekabrystów, a następnie polskie powstanie listopadowe. Opowiadał się za ograniczeniem suwerennych praw Królestwa Polskiego. W maju 1829 roku koronował się na króla Polski w Warszawie.
Doktor – pojawia się u Kordiana w domu wariatów. Jest to przebrany Szatan, który uświadamia młodemu buntownikowi, że jednostkowa ofiara za ojczyznę nie zmieni jej sytuacji i nie przywróci wolności.
A także: Szatan, Czarownica, Mefistofel (Mefistofeles), Diabli, Astarot, Gehenna, Twór, Głos, Archanioł, Chór Aniołów, Pierwsza Osoba Prologu, Druga Osoba Prologu, Trzecia Osoba Prologu, lud, Garbaty Elegant, Stojący Na Kolumnie, Nieznajomy, Strach i Imaginacja, Dwóch Wariatów, Dozorca, Kuruta, Oficer, Adiutant, wojskowi.