Jesteś w:
Kordian
„Kordian” Słowackiego powstał między innymi jako głos w dyskusji nad powstaniem listopadowym i przyczyną jego klęski. Odnosił się do aktualnej sytuacji politycznej, wspominał o postawach patriotów, którzy gotowi byli poświęcić się w imię wolności ojczyzny.
Motyw patriotyzmu możemy odnaleźć już w opowieściach sługi Grzegorza. Wspomina on o swoim udziale w kampaniach napoleońskich. Przede wszystkim przywołuje postać swego kolegi – Kazimierza, który po wzięciu do niewoli przez Rosjan w 1812 roku nie chciał zachować biernej postawy i zbuntował się przeciw oprawcom. Swój czyn przypłacił życiem.
Patriotyzm w „Kordianie” obserwujemy głównie na przykładzie głównego bohatera. Młodzieniec dojrzewa do czynnej walki. Z nadwrażliwego młodzieńca, który czuje się bezużyteczny, targany jaskółczym niepokojem zmienia się w aktywnego bohatera. Przemiana ta zachodzi podczas monologu na szczycie Mont Blanc.
Postawa i wybory Kordiana symbolizują postawy całego pokolenia młodych ludzi, którzy za wszelką cenę pragnęli walczyć o niepodległość. Dlatego między innymi bohater w akcie III podczas sceny spiskowej występuje jako Podchorąży (historycznie znany jest spisek podchorążych pod wodzą Piotra Wysockiego). Młodzi są gotowi oddać za ojczyznę życie, cechuje ich jednak polityczna niedojrzałość. Nie przewidują konsekwencji swoich czynów. Ostatecznie decyzja Kordiana o samodzielnym zamordowaniu cara Mikołaja I nie zostaje zrealizowana. Młody bohater ponosi klęskę. Słowacki tym samym oddaje hołd młodym powstańcom, jednak krytykuje ich za porywczość, brak doświadczenia i jednostkowe poświęcenie, które krajowi nie przynosi wolności.
Antypatriotyczne postawy wykazuje natomiast większość przywódców cywilnych i wojskowych powstania. Ich ironiczny portret odnajdziemy w „Przygotowaniu”. Pozbawieni są odwagi i determinacji. Pragną jak najszybciej zakończyć wojnę z Rosją. Cechuje ich nieudolność. Jednego z nich – Krukowieckiego – Słowacki oskarża nawet o zdradę ojczyzny.
Motyw patriotyzmu w „Kordianie”
Autor: Karolina Marlęga Serwis chroniony prawem autorskim„Kordian” Słowackiego powstał między innymi jako głos w dyskusji nad powstaniem listopadowym i przyczyną jego klęski. Odnosił się do aktualnej sytuacji politycznej, wspominał o postawach patriotów, którzy gotowi byli poświęcić się w imię wolności ojczyzny.
Motyw patriotyzmu możemy odnaleźć już w opowieściach sługi Grzegorza. Wspomina on o swoim udziale w kampaniach napoleońskich. Przede wszystkim przywołuje postać swego kolegi – Kazimierza, który po wzięciu do niewoli przez Rosjan w 1812 roku nie chciał zachować biernej postawy i zbuntował się przeciw oprawcom. Swój czyn przypłacił życiem.
Patriotyzm w „Kordianie” obserwujemy głównie na przykładzie głównego bohatera. Młodzieniec dojrzewa do czynnej walki. Z nadwrażliwego młodzieńca, który czuje się bezużyteczny, targany jaskółczym niepokojem zmienia się w aktywnego bohatera. Przemiana ta zachodzi podczas monologu na szczycie Mont Blanc.
Postawa i wybory Kordiana symbolizują postawy całego pokolenia młodych ludzi, którzy za wszelką cenę pragnęli walczyć o niepodległość. Dlatego między innymi bohater w akcie III podczas sceny spiskowej występuje jako Podchorąży (historycznie znany jest spisek podchorążych pod wodzą Piotra Wysockiego). Młodzi są gotowi oddać za ojczyznę życie, cechuje ich jednak polityczna niedojrzałość. Nie przewidują konsekwencji swoich czynów. Ostatecznie decyzja Kordiana o samodzielnym zamordowaniu cara Mikołaja I nie zostaje zrealizowana. Młody bohater ponosi klęskę. Słowacki tym samym oddaje hołd młodym powstańcom, jednak krytykuje ich za porywczość, brak doświadczenia i jednostkowe poświęcenie, które krajowi nie przynosi wolności.
Antypatriotyczne postawy wykazuje natomiast większość przywódców cywilnych i wojskowych powstania. Ich ironiczny portret odnajdziemy w „Przygotowaniu”. Pozbawieni są odwagi i determinacji. Pragną jak najszybciej zakończyć wojnę z Rosją. Cechuje ich nieudolność. Jednego z nich – Krukowieckiego – Słowacki oskarża nawet o zdradę ojczyzny.