Jesteś w:
Syzyfowe prace
Wpływ na napisanie utworu o rusyfikacji, opisującego przede wszystkim losy polskiego szkolnictwa pod rosyjskim zaborem, miało przede wszystkim wychowanie i obserwacja rzeczywistości „Przywiślańskiego Kraju” przez Żeromskiego. Obserwował on wzmożony ruch służący wynaradawianiu Polaków, ale także rozwój kapitalizmu na ziemiach polskich. Stanowi ona wyraz rzetelnego spojrzenia na epokę, jest świadectwem patriotyzmu autora i skrupulatnym podsumowaniem okresu dorastania pisarza.
Na powieść złożyły się przede wszystkim składniki autobiograficzne. Pisarz od najmłodszych lat wychowywał się w tradycji starań narodowowyzwoleńczych (rejon Gór Świętokrzyskich był świadkiem najdłużej trwających walk podczas powstania styczniowego, a okoliczna ludność chętnie pomagała walczącym), a także zainteresowań sprawami społecznymi. W jego domu panowała intelektualna i patriotyczna atmosfera. Matka była wielbicielką narodowej poezji, która zaszczepiła synowi. Jej obraz także odnajdziemy na kartach „Syzyfowych prac”. Umiłowanie tradycji wolnościowych podsycane było przez romantyczne dzieła, a także własne doświadczenia Żeromskiego.
Pisarz uczęszczając najpierw do szkoły elementarnej w Psarach, a od 1874 roku do kieleckiego gimnazjum na własne oczy przekonał się na czym polegała rusyfikacja. Miał świadomość działań Rosjan zmierzających do zruszczenia młodzieży. Odczuwał także coraz silniejszy ucisk polityczny w kraju. Należał do patriotycznej młodzieży, która zbierała się potajemnie by pielęgnować narodowe tradycje i poznawać polska literaturę. Nie był zamożny, dodatkowo doskwierała mu odziedziczona po matce choroba. Studia porzuca z powodu niedostatku. Zatrudnia się jako nauczyciel w szlacheckich dworach, zaczyna publikować pierwsze artykuły, nowele i opowiadania.
strona: - 1 - - 2 - - 3 -
Geneza „Syzyfowych prac”
Autor: Karolina Marlęga Serwis chroniony prawem autorskimWpływ na napisanie utworu o rusyfikacji, opisującego przede wszystkim losy polskiego szkolnictwa pod rosyjskim zaborem, miało przede wszystkim wychowanie i obserwacja rzeczywistości „Przywiślańskiego Kraju” przez Żeromskiego. Obserwował on wzmożony ruch służący wynaradawianiu Polaków, ale także rozwój kapitalizmu na ziemiach polskich. Stanowi ona wyraz rzetelnego spojrzenia na epokę, jest świadectwem patriotyzmu autora i skrupulatnym podsumowaniem okresu dorastania pisarza.
Na powieść złożyły się przede wszystkim składniki autobiograficzne. Pisarz od najmłodszych lat wychowywał się w tradycji starań narodowowyzwoleńczych (rejon Gór Świętokrzyskich był świadkiem najdłużej trwających walk podczas powstania styczniowego, a okoliczna ludność chętnie pomagała walczącym), a także zainteresowań sprawami społecznymi. W jego domu panowała intelektualna i patriotyczna atmosfera. Matka była wielbicielką narodowej poezji, która zaszczepiła synowi. Jej obraz także odnajdziemy na kartach „Syzyfowych prac”. Umiłowanie tradycji wolnościowych podsycane było przez romantyczne dzieła, a także własne doświadczenia Żeromskiego.
Pisarz uczęszczając najpierw do szkoły elementarnej w Psarach, a od 1874 roku do kieleckiego gimnazjum na własne oczy przekonał się na czym polegała rusyfikacja. Miał świadomość działań Rosjan zmierzających do zruszczenia młodzieży. Odczuwał także coraz silniejszy ucisk polityczny w kraju. Należał do patriotycznej młodzieży, która zbierała się potajemnie by pielęgnować narodowe tradycje i poznawać polska literaturę. Nie był zamożny, dodatkowo doskwierała mu odziedziczona po matce choroba. Studia porzuca z powodu niedostatku. Zatrudnia się jako nauczyciel w szlacheckich dworach, zaczyna publikować pierwsze artykuły, nowele i opowiadania.
strona: - 1 - - 2 - - 3 -