Jesteś w:
Makbet
Tytułowy bohater tragedii Szekspira mówi te słowa rozgoryczony swoim losem. Jest to ocena nieudanego życia. Można więc zgodzić się z takim określeniem, jeżeli życie jest nieudane. Bohater Szekspira mocno wierzy w przeznaczenie, w los. To on ma o wszystkim decydować. Los może być dobry lub zły. Można iść przez życie biernie czekając na jego zrządzenia, można pomagać mu lub walczyć z nim. Makbet na początku tragedii uważa, że jest wybrańcem losu – wszystko układa się bardzo dobrze. Chce pomóc losowi, by szczęście go nie opuściło. Dokonując niewłaściwego wyboru, osiąga wręcz przeciwny skutek.
Współczesny człowiek nie jest skłonny do wiary w przeznaczenie, chociaż niektóre religie nakazują taką wiarę / np. karma w buddyzmie /. Uważa, że o swoim losie powinien decydować sam i jest to sprawą jego wyborów.
Człowiek jest jednak uzależniony od różnych rzeczy, na które nie ma wpływu. Nie wybiera miejsca, gdzie się urodził, nie wybiera rodziców, nie wybiera środowiska, w którym będzie wychowywany, w dzieciństwie nie wybiera swojej sytuacji materialnej i całego szeregu innych rzeczy.
Na dodatek nigdy nie działa sam. Jego działania związane są z innymi ludźmi i to oni często podejmują za niego lub równolegle z nim decyzje – nie można założyć rodziny bez udziału drugiej osoby, nie można pracować, jeśli danej osoby nikt nie chce zatrudnić, nie można mieć pieniędzy, gdy nikt niczego od danej osoby nie potrzebuje itd. Oprócz tego zdarzają się rzeczywiście różne przypadki losowe, które mogą nagle zmienić sytuację życiową na lepszą lub gorszą.
Tak więc, życie jest splotem najróżniejszych okoliczności, które decydują o jakości życia. Błędy własne i innych oraz splot niekorzystnych okoliczności mogą zmienić je w „powieść idioty”.
Nie znaczy to, że człowiek nie próbuje utrzymać kontroli nad własnym losem. Są to działania zmierzające do tego, by jego życie nie przekształciło się w zlepek chaotycznych zdarzeń. Niektórzy twierdzą jednak, że w życiu trzeba mieć szczęście.
Czy zgadzasz się ze słowami Makbeta, że życie jest powieścią idioty? - rozprawka
Autor: Karolina Marlęga Serwis chroniony prawem autorskimTytułowy bohater tragedii Szekspira mówi te słowa rozgoryczony swoim losem. Jest to ocena nieudanego życia. Można więc zgodzić się z takim określeniem, jeżeli życie jest nieudane. Bohater Szekspira mocno wierzy w przeznaczenie, w los. To on ma o wszystkim decydować. Los może być dobry lub zły. Można iść przez życie biernie czekając na jego zrządzenia, można pomagać mu lub walczyć z nim. Makbet na początku tragedii uważa, że jest wybrańcem losu – wszystko układa się bardzo dobrze. Chce pomóc losowi, by szczęście go nie opuściło. Dokonując niewłaściwego wyboru, osiąga wręcz przeciwny skutek.
Współczesny człowiek nie jest skłonny do wiary w przeznaczenie, chociaż niektóre religie nakazują taką wiarę / np. karma w buddyzmie /. Uważa, że o swoim losie powinien decydować sam i jest to sprawą jego wyborów.
Człowiek jest jednak uzależniony od różnych rzeczy, na które nie ma wpływu. Nie wybiera miejsca, gdzie się urodził, nie wybiera rodziców, nie wybiera środowiska, w którym będzie wychowywany, w dzieciństwie nie wybiera swojej sytuacji materialnej i całego szeregu innych rzeczy.
Na dodatek nigdy nie działa sam. Jego działania związane są z innymi ludźmi i to oni często podejmują za niego lub równolegle z nim decyzje – nie można założyć rodziny bez udziału drugiej osoby, nie można pracować, jeśli danej osoby nikt nie chce zatrudnić, nie można mieć pieniędzy, gdy nikt niczego od danej osoby nie potrzebuje itd. Oprócz tego zdarzają się rzeczywiście różne przypadki losowe, które mogą nagle zmienić sytuację życiową na lepszą lub gorszą.
Tak więc, życie jest splotem najróżniejszych okoliczności, które decydują o jakości życia. Błędy własne i innych oraz splot niekorzystnych okoliczności mogą zmienić je w „powieść idioty”.
Nie znaczy to, że człowiek nie próbuje utrzymać kontroli nad własnym losem. Są to działania zmierzające do tego, by jego życie nie przekształciło się w zlepek chaotycznych zdarzeń. Niektórzy twierdzą jednak, że w życiu trzeba mieć szczęście.