Jesteś w:
Makbet
Femme fatale jest to określenie kobiety, która doprowadza mężczyznę do zguby czy całkowitej porażki. Wykorzystuje przy tym swoją pozycję społeczną lub cechy osobiste.
W tragedii Szekspira „Makbet” Lady Makbet oprócz cech osobistych wykorzystuje pozycję żony. Jako żona jest ona osobą najbliższą Makbetowi, ściśle z nim związaną i posiadającą jego zaufanie. Dobrze też zna charakter męża. Ze swojej strony Makbet chętnie dzieli się z żoną informacjami o wszystkim co mu się przydarza. Jest wobec niej szczery i otwarty.
Ledy Makbet to osoba o wygórowanych ambicjach, zawzięta i bez skrupułów zmierzająca do celu. Swoje ambicje chce zaspokajać poprzez małżeństwo z mężczyzną, który będzie zdobywał bogactwo, tytuły i honory. Makbet spełnia oczekiwania żony – jest walecznym żołnierzem, którego król hojnie wynagradza. Lady Makbet jest z tego zadowolona. Jej wygórowane ambicje ujawniają się dopiero w momencie, gdy dowiaduje się o przepowiedni wiedźm. Uświadamia sobie, że prawdziwą satysfakcję może sprawić jej jedynie zdobycie najwyższej pozycji społecznej. Taką pozycją jest pozycja żony króla. Znając charakter męża, obawia się, że nie stać go na bezwzględne dążenie do władzy i w związku z tym obiecany tron Szkocji może go ominąć. W tej sytuacji postanawia wziąć sprawę w swoje ręce dopomagając losowi. Swoje zadanie widzi w zmotywowaniu męża do działania.
Sam Makbet w zły sposób zainspirowany przez wiedźmy zastanawia się nad przepowiednią ale daleki jest jeszcze od działania. Naprawdę motorem jego działania staje się Lady Makbet. To ona namawia męża do zamordowania króla Dunkana, domaga się, by walczył ze słabością własnego charakteru, który każe mu czuć wstręt do takiego czynu i wreszcie oferuje swoją pomoc przy dokonaniu zbrodni. Ponieważ dosyć szybko nadarza się okazja do popełnienia zbrodni, wywiera naciski na męża oraz planuje ich wspólne postępowanie w zaistniałej sytuacji.
Wyobraźnia Lady Makbet nie sięga dalej niż do koronacji Makbeta na króla Szkocji. Nie przewiduje ona dalszych komplikacji, jakie mogą wyniknąć po zamordowaniu starego króla. Wydaje jej się, że od tego momentu będą mogli cieszyć się władzą. Makbet słuchając rad żony też traci zdolność przewidywania. Przymusza siebie do dokonania zbrodni. Rzeczywistość okazuje się jednak zupełnie inna niż przypuszczali. Władza nie cieszy ich, ponieważ pierwsza zbrodnia pociąga za sobą następne. Makbet traci przyjaciół. Ciągle towarzyszy mu strach i obawa, że zbrodnie mogą zostać ujawnione. Towarzyszą temu koszmarne halucynacje. Na koniec i Lady Makbet załamuje się pod ciężarem dokonanych czynów. Popada w szaleństwo i popełnia samobójstwo. Nie ogląda już ostatecznej klęski swojego męża, na którym wymusiła pierwszą zbrodnię. Makbet ginie z rąk Makdufa mszczącego się za śmierć swoich najbliższych. Królem Szkocji zostaje obwołany Malkolm, syn starego króla Dunkana.
„Makbet” - Lady Makbet jako femme fatale
Autor: Karolina Marlęga Serwis chroniony prawem autorskimFemme fatale jest to określenie kobiety, która doprowadza mężczyznę do zguby czy całkowitej porażki. Wykorzystuje przy tym swoją pozycję społeczną lub cechy osobiste.
W tragedii Szekspira „Makbet” Lady Makbet oprócz cech osobistych wykorzystuje pozycję żony. Jako żona jest ona osobą najbliższą Makbetowi, ściśle z nim związaną i posiadającą jego zaufanie. Dobrze też zna charakter męża. Ze swojej strony Makbet chętnie dzieli się z żoną informacjami o wszystkim co mu się przydarza. Jest wobec niej szczery i otwarty.
Ledy Makbet to osoba o wygórowanych ambicjach, zawzięta i bez skrupułów zmierzająca do celu. Swoje ambicje chce zaspokajać poprzez małżeństwo z mężczyzną, który będzie zdobywał bogactwo, tytuły i honory. Makbet spełnia oczekiwania żony – jest walecznym żołnierzem, którego król hojnie wynagradza. Lady Makbet jest z tego zadowolona. Jej wygórowane ambicje ujawniają się dopiero w momencie, gdy dowiaduje się o przepowiedni wiedźm. Uświadamia sobie, że prawdziwą satysfakcję może sprawić jej jedynie zdobycie najwyższej pozycji społecznej. Taką pozycją jest pozycja żony króla. Znając charakter męża, obawia się, że nie stać go na bezwzględne dążenie do władzy i w związku z tym obiecany tron Szkocji może go ominąć. W tej sytuacji postanawia wziąć sprawę w swoje ręce dopomagając losowi. Swoje zadanie widzi w zmotywowaniu męża do działania.
Sam Makbet w zły sposób zainspirowany przez wiedźmy zastanawia się nad przepowiednią ale daleki jest jeszcze od działania. Naprawdę motorem jego działania staje się Lady Makbet. To ona namawia męża do zamordowania króla Dunkana, domaga się, by walczył ze słabością własnego charakteru, który każe mu czuć wstręt do takiego czynu i wreszcie oferuje swoją pomoc przy dokonaniu zbrodni. Ponieważ dosyć szybko nadarza się okazja do popełnienia zbrodni, wywiera naciski na męża oraz planuje ich wspólne postępowanie w zaistniałej sytuacji.
Wyobraźnia Lady Makbet nie sięga dalej niż do koronacji Makbeta na króla Szkocji. Nie przewiduje ona dalszych komplikacji, jakie mogą wyniknąć po zamordowaniu starego króla. Wydaje jej się, że od tego momentu będą mogli cieszyć się władzą. Makbet słuchając rad żony też traci zdolność przewidywania. Przymusza siebie do dokonania zbrodni. Rzeczywistość okazuje się jednak zupełnie inna niż przypuszczali. Władza nie cieszy ich, ponieważ pierwsza zbrodnia pociąga za sobą następne. Makbet traci przyjaciół. Ciągle towarzyszy mu strach i obawa, że zbrodnie mogą zostać ujawnione. Towarzyszą temu koszmarne halucynacje. Na koniec i Lady Makbet załamuje się pod ciężarem dokonanych czynów. Popada w szaleństwo i popełnia samobójstwo. Nie ogląda już ostatecznej klęski swojego męża, na którym wymusiła pierwszą zbrodnię. Makbet ginie z rąk Makdufa mszczącego się za śmierć swoich najbliższych. Królem Szkocji zostaje obwołany Malkolm, syn starego króla Dunkana.