Jesteś w:
Makbet
W dramacie Szekspira „Makbet” główny bohater tragedii popełnia zbrodnię. Robi to za namową swojej żony. Takim sposobem małżonkowie stają się współodpowiedzialni za zbrodnię. Ich celem jest zdobycie w ten sposób tronu królewskiego. Makbet uważa, że dopomaga losowi, by spełniła się przepowiednia czarownic. Według niego los zadecydował o tym, że zostanie władcą Szkocji.
Stary król Dunkan zamierza zrzec się tronu na rzecz swojego syna Malkolma. W przepowiedni czarownic nie było jednak mowy o Malkolmie. Dotyczyła ona tylko Makbeta i Banka. Czyn, którego dokonuje Makbet w nim samym budzi wstręt. Walka o tron jest jednak dla niego ważniejsza niż odraza do zbrodni. Podobnie myśli Lady Makbet. Małżonkowie spodziewają się, że po koronacji będą mogli wymazać wszystko z pamięci i cieszyć się władzą.
Pojawiają się jednak problemy z przeciwnikami Makbeta. Zagrażają oni jego panowaniu. Makbet obawia się spisku przeciwko sobie. Boi się też ujawnienia jego zbrodni. Aby jego panowanie na tronie Szkocji było trwałe i niezakłócone postanawia pozbyć się przeciwników. Zmierzając do umocnienia swojej władzy, skrytobójstwo przyjmuje jako metodę działania. Tych, których jego ręka nie może dosięgnąć oskarża o zbrodnie. Syn Dunkana, Malkolm i syn Banka podejrzani są o zamordowanie swoich ojców. Tym czasem obaj zbiegli do Anglii obawiając się zamachu na swoje życie.
Makbet zabiegający o utrzymanie stabilnej władzy w Szkocji stara się usunąć wszystkich, którzy jej zagrażają. Prowadzi to do bezprawia. Król na swoim koncie ma coraz większą liczbę ofiar. Jego poddani uważają go za tyrana. W Anglii zaczyna zawiązywać się spisek przeciwko Makbetowi. Przyczynia się głównie do tego Makduf, który uciekł ze Szkocji. Nakłania on syna króla Dunkana, Malkolma by prosił króla Anglii o pomoc w usunięciu Makbeta z tronu Szkocji. Chodzi mu o likwidację bezprawia i przywrócenie władzy prawowitemu następcy tronu, Malkolmowi. Makbet mści się na Makdufie pozbawiając życia jego rodzinę, która w Szkocji pozostała.
Na koniec stworzony przez Makbeta system panowania opary o przemoc ulega załamaniu. Jego życie prywatne też podlega rozkładowi – żona dostaje obłędu i popełnia samobójstwo. On sam wierzy jeszcze w przeznaczenie, w szczęśliwy los ale okazuje się, że ten też oszukał go. Z przebiegu wszystkich zdarzeń wynika, że złych czynów nie da się wymazać i nie da się ich naprawić innymi złymi czynami. Gromadzą się tylko one i narastają, tworząc coraz gorszą i coraz bardziej napiętą sytuację. Makbeta spotyka klęska. Wojska angielskie wkraczają do Szkocji i zdobywają jego zamek. On sam nie chce poddać się - ginie w pojedynku z rąk Makdufa. Rycerstwo i poddani cieszą się, że tyran został zgładzony. Królem obwołany zostaje Malkolm, syn Dunkana.
„Ludzie rządzący chcą dokonać rzeczy niemożliwej, naprawić zło złymi czynami” - L. Tołstoj – zinterpretuj słowa w oparciu o lekturę „Makbeta”
Autor: Karolina Marlęga Serwis chroniony prawem autorskimW dramacie Szekspira „Makbet” główny bohater tragedii popełnia zbrodnię. Robi to za namową swojej żony. Takim sposobem małżonkowie stają się współodpowiedzialni za zbrodnię. Ich celem jest zdobycie w ten sposób tronu królewskiego. Makbet uważa, że dopomaga losowi, by spełniła się przepowiednia czarownic. Według niego los zadecydował o tym, że zostanie władcą Szkocji.
Stary król Dunkan zamierza zrzec się tronu na rzecz swojego syna Malkolma. W przepowiedni czarownic nie było jednak mowy o Malkolmie. Dotyczyła ona tylko Makbeta i Banka. Czyn, którego dokonuje Makbet w nim samym budzi wstręt. Walka o tron jest jednak dla niego ważniejsza niż odraza do zbrodni. Podobnie myśli Lady Makbet. Małżonkowie spodziewają się, że po koronacji będą mogli wymazać wszystko z pamięci i cieszyć się władzą.
Pojawiają się jednak problemy z przeciwnikami Makbeta. Zagrażają oni jego panowaniu. Makbet obawia się spisku przeciwko sobie. Boi się też ujawnienia jego zbrodni. Aby jego panowanie na tronie Szkocji było trwałe i niezakłócone postanawia pozbyć się przeciwników. Zmierzając do umocnienia swojej władzy, skrytobójstwo przyjmuje jako metodę działania. Tych, których jego ręka nie może dosięgnąć oskarża o zbrodnie. Syn Dunkana, Malkolm i syn Banka podejrzani są o zamordowanie swoich ojców. Tym czasem obaj zbiegli do Anglii obawiając się zamachu na swoje życie.
Makbet zabiegający o utrzymanie stabilnej władzy w Szkocji stara się usunąć wszystkich, którzy jej zagrażają. Prowadzi to do bezprawia. Król na swoim koncie ma coraz większą liczbę ofiar. Jego poddani uważają go za tyrana. W Anglii zaczyna zawiązywać się spisek przeciwko Makbetowi. Przyczynia się głównie do tego Makduf, który uciekł ze Szkocji. Nakłania on syna króla Dunkana, Malkolma by prosił króla Anglii o pomoc w usunięciu Makbeta z tronu Szkocji. Chodzi mu o likwidację bezprawia i przywrócenie władzy prawowitemu następcy tronu, Malkolmowi. Makbet mści się na Makdufie pozbawiając życia jego rodzinę, która w Szkocji pozostała.
Na koniec stworzony przez Makbeta system panowania opary o przemoc ulega załamaniu. Jego życie prywatne też podlega rozkładowi – żona dostaje obłędu i popełnia samobójstwo. On sam wierzy jeszcze w przeznaczenie, w szczęśliwy los ale okazuje się, że ten też oszukał go. Z przebiegu wszystkich zdarzeń wynika, że złych czynów nie da się wymazać i nie da się ich naprawić innymi złymi czynami. Gromadzą się tylko one i narastają, tworząc coraz gorszą i coraz bardziej napiętą sytuację. Makbeta spotyka klęska. Wojska angielskie wkraczają do Szkocji i zdobywają jego zamek. On sam nie chce poddać się - ginie w pojedynku z rąk Makdufa. Rycerstwo i poddani cieszą się, że tyran został zgładzony. Królem obwołany zostaje Malkolm, syn Dunkana.