Jesteś w: Dziady

„Dziady” cz. III jako dramat narodowo-rewolucyjny

Autor: Karolina Marlęga     Serwis chroniony prawem autorskim

Część III „Dziadów” Adama Mickiewicza pod względem gatunku zalicza się do dramatu, zaś poruszana tematyka klasyfikuje go do grona tekstów narodowo-rewolucyjnych.

Dzieło spełnia wszystkie formalne wymogi gatunku. W myśl tego autor zrezygnował z zasady trzech jedności (akcji, miejsca i czasu), fabuła posiada luźną kompozycję, bez zachowania schematu przyczyna-skutek. Każda z dziewięciu scen dotyczy czegoś innego, często są to sceny zbiorowe.

Kolejnymi cechami dramatu są miedzy innymi: połączenie elementów dramatycznych z epickimi i lirycznymi, zintegrowanie wątków realistycznych z fantastycznymi, przenikanie patosu z groteską czy obecność inspiracji folklorem i ludowością.

Mickiewicz poruszył w III części wątek narodowo-rewolucyjny. Na przykładzie losów Konrada i jego współwięźniów podjął temat związany z walką o zachowanie odrębności narodowej Polaków, którzy – podobnie jak autor – nie potrafili pogodzić się z rozgrabieniem ojczyzny przez zaborców, klęską powstania listopadowego oraz towarzyszącymi temu represjami.



  Dowiedz się więcej