Jesteś w:
Dziady
Akcja „Dziadów” cz. II ma miejsce rozgrywa się w Noc Zaduszkową, czyli noc z trzydziestego października na pierwszego listopada. Czas historyczny nie został ściśle określony, ale możemy przyjąć, że są to czasy współczesne poecie, czyli XIX wiek.
Miejscem akcji dramatu jest wiejska kaplica cmentarna gdzieś na Litwie, w której gromadzą się okoliczni mieszkańcy, aby oddać się corocznemu rytuałowi przywoływania dusz zmarłych, które z różnych względów nie mogą dostać się do nieba. Na polecenie Guślarza kaplica zostaje pieczołowicie przygotowana do przeprowadzenia ludowego obrzędu – wieśniacy otaczają ustawioną na jej środku trumnę, wszystkie lampy i świece zostają zgaszone, okna przysłonięte całunami tak szczelnie, by do środka nie dostało się światło księżyca. Kaplica pogrążona jest zatem w całkowitej ciemności, którą co jakiś czas rozświetla płomień palonych przez Guślarza święconych ziół.
Czas i miejsce akcji w „Dziadach” cz. II
Autor: Karolina Marlęga Serwis chroniony prawem autorskimAkcja „Dziadów” cz. II ma miejsce rozgrywa się w Noc Zaduszkową, czyli noc z trzydziestego października na pierwszego listopada. Czas historyczny nie został ściśle określony, ale możemy przyjąć, że są to czasy współczesne poecie, czyli XIX wiek.
Miejscem akcji dramatu jest wiejska kaplica cmentarna gdzieś na Litwie, w której gromadzą się okoliczni mieszkańcy, aby oddać się corocznemu rytuałowi przywoływania dusz zmarłych, które z różnych względów nie mogą dostać się do nieba. Na polecenie Guślarza kaplica zostaje pieczołowicie przygotowana do przeprowadzenia ludowego obrzędu – wieśniacy otaczają ustawioną na jej środku trumnę, wszystkie lampy i świece zostają zgaszone, okna przysłonięte całunami tak szczelnie, by do środka nie dostało się światło księżyca. Kaplica pogrążona jest zatem w całkowitej ciemności, którą co jakiś czas rozświetla płomień palonych przez Guślarza święconych ziół.