Jesteś w:
Ludzie bezdomni
„Ludzie bezdomni” Stefana Żeromskiego to powieść poruszająca ważne kwestie polityczne. Utwór powstał w trudnych czasach cenzury prewencyjnej, stąd tak wiele luk w historia bohaterów.
Niewiele wiemy na przykład o przyczynach emigracji starszego brata głównego bohatera, spawacza a zarazem wojownika o sprawiedliwość społeczną, Wiktora Judyma. Obecność tego charyzmatycznego robotnika w akcji miała być nadzieją na poprawę losów klasy pracującej, na sprawiedliwość. Gdy nie mógł już wytrzymać złego traktowania w wyniszczającej jego zdrowie pracy – podjął odważny krok i zdecydował się na emigrację.
Sporo niedopowiedzeń widać także w losach brata Joasi Podborskiej – Wacława, skazanego na wygnanie na Syberię za bliżej niezidentyfikowaną rewolucyjną działalność czy w biografii tajemniczego inżyniera Korzeckiego.
W powieści występuje wielu bohaterów, których można nazwać postaciami zaangażowanymi politycznie. W tym między innymi tkwiło źródło popularności „Ludzie bezdomnych” już od momentu pierwszego wydania.
„Ludzie bezdomni” jako powieść polityczna
Autor: Karolina Marlęga Serwis chroniony prawem autorskim„Ludzie bezdomni” Stefana Żeromskiego to powieść poruszająca ważne kwestie polityczne. Utwór powstał w trudnych czasach cenzury prewencyjnej, stąd tak wiele luk w historia bohaterów.
Niewiele wiemy na przykład o przyczynach emigracji starszego brata głównego bohatera, spawacza a zarazem wojownika o sprawiedliwość społeczną, Wiktora Judyma. Obecność tego charyzmatycznego robotnika w akcji miała być nadzieją na poprawę losów klasy pracującej, na sprawiedliwość. Gdy nie mógł już wytrzymać złego traktowania w wyniszczającej jego zdrowie pracy – podjął odważny krok i zdecydował się na emigrację.
Sporo niedopowiedzeń widać także w losach brata Joasi Podborskiej – Wacława, skazanego na wygnanie na Syberię za bliżej niezidentyfikowaną rewolucyjną działalność czy w biografii tajemniczego inżyniera Korzeckiego.
W powieści występuje wielu bohaterów, których można nazwać postaciami zaangażowanymi politycznie. W tym między innymi tkwiło źródło popularności „Ludzie bezdomnych” już od momentu pierwszego wydania.